Rzymian 1:4

List do Rzymian 1:(4) a który został Synem Boga według mocy ducha uświęcającego przez zmartwychwstanie Pana naszego Jeszu Pomazańca 

Werset 4 budzi spore dyskusje na temat jego właściwego sensu. Niektórzy posuwają się nawet do kwestionowania prawdziwości tego fragmentu twierdząc, że był to późniejszy dodatek.

Różne przekłady różnie go oddają

Z Biblii Tysiąclecia można wyciągnąć wniosek, że Jeszu stał się Synem dopiero po zmartwychwstaniu:

(4) a ustanowionym według Ducha Świętości przez powstanie z martwych pełnym mocy Synem Bożym - o Jezusie Chrystusie, Panu naszym. 

Z przekładu biblii Warszawskiej można wyciągnąć wniosek że zmartwychwstanie ma moc usynowienia:

(4) który według ducha uświęcenia został ustanowiony Synem Bożym w mocy przez zmartwychwstanie, o Jezusie Chrystusie, Panu naszym, 

Najciekawiej oddaje ten fragment Biblia Gdańska gdyż daje do zrozumienia że zmartwychwstanie było publicznym potwierdzeniem synostwa:

(4) A pokazał się Synem Bożym możnie, według Ducha poświęcenia, przez zmartwychwstanie, to jest o Jezusie Chrystusie, Panu naszym. 

Przekład Nowego Świata twierdzi że zmartwychwstanie było uznaniem synostwa:

(4) lecz który z mocą został uznany za Syna Bożego według ducha świętości poprzez zmartwychwstanie spośród umarłych - tak, Jezusa Chrystusa, naszego Pana, 

Biblia Poznańska dopuściła się całkowitej przebudowy tego fragmentu dodając słowa których w oryginałach nie ma i dostosowując tekst do swoich przekonań:

(4) dzięki zaś działaniu Ducha Świętego posiada potęgę Syna Bożego, ukazaną w zmartwychwstaniu. Jest to Jezus Chrystus, nasz Pan. 


Słowa Pawła z Rzymian 1:4 są odpowiedzią na pytania zadane w:

Mat 22:(43) Wtedy rzekł do nich: Jakżeż więc Dawid natchniony przez Ducha może nazywać Go Panem, gdy mówi: (44) Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej, aż położę Twoich nieprzyjaciół pod stopy Twoje. (45) Jeśli więc Dawid nazywa Go Panem, to jak może być jego synem?

Jeszu będąc na ziemi był synem Dawida i jednocześnie Synem Bożym jednak w chwili zmartwychwstania stał się tylko Synem Boga uświęconym przez zmartwychwstanie w duchu. 

Zmartwychwstanie nastąpiło w duchu co potwierdza 1 Piotra 3: (18) Bo nawet Chrystus raz na zawsze umarł za grzechy, prawy za nieprawych, aby was przywieść do Boga: uśmiercony został w ciele, ale ożywiony w duchu 

A Paweł w Liście 1 Koryntian 15: (43) Zasiewa się w hańbie, wskrzeszone zostaje w chwale. Zasiewa się w słabości, wskrzeszone zostaje w mocy. (44) Zasiewa się ciało fizyczne, wskrzeszone zostaje ciało duchowe. Jeżeli jest ciało fizyczne, to jest też duchowe.

Słowa te potwierdzają sens Rzymian 1:4 gdzie czytamy o ”mocy ducha uświęcającego przez zmartwychwstanie”.