sobota, 30 kwietnia 2011

"Zmieszają się z potomstwem ludzkim"

Jak już pisałem w temacie Zbuntowani Synowie Boga nieposłuszni aniołowie po potopie podjęli próbę ponownego przejęcia władzy nad wszystkimi ludźmi. Tak samo jak przed zalaniem ziemi wodą postanowili spłodzić swoich synów by oni rządzili na ziemi. Bóg jednak poczynił pewne zmiany, które sprawiły, że ich ziemscy synowie żyli znacznie krócej niż poprzednio.

Bóg nie pozwolił do zjednoczenia wszystkich ludzi pod panowaniem jednego władcy, lecz mieszając im języki przyczynił się do powstania narodów, klanów czy w końcu państw. Rywalizacja miała być tym, co zapewniało ludziom wolność. Gdy na jednym obszarze władca był złym tyranem to jego mieszkańcy mogli przenieść się w inne miejsce. To sprawiło, że władcy musieli być dla swoich poddanych łagodni.

Bóg też sprawił, że ludzie nauczyli się walczyć i poczuli pragnienie by bronić swojej niezależności. Pozwolił po potopie jeść mięso zwierząt, co wzmocniło ludzką agresję. Ludzie rywalizowali o terytorium i jedzenie. Stali się wojownikami z ambicjami. Szukali sławy na polowaniu i w wojnie. Dzięki temu, kiedy pojawili się synowie zbuntowanych aniołów ludzie wypowiedzieli im wojnę. Biblia zapewnia nas ze Bóg o to zadbał.

5 Mój. 2: (21) Byli oni ludem wielkim i licznym, i rosłym jak Anakici; a JHWH ich unicestwił sprzed ich oblicza, żeby ci mogli ich wywłaszczyć i zamieszkać na ich miejscu; (22) tak jak uczynił synom Ezawa mieszkającym w Seirze, gdy sprzed ich oblicza unicestwił Chorytów, aby mogli ich wywłaszczyć i mieszkać na ich miejscu aż po dziś dzień. (23) Awwijczyków zaś mieszkających w osadach aż do Gazy unicestwili Kaftoryci, którzy przybyli z Kaftoru, żeby zamieszkać na ich miejscu).

Jozuego 14: (12) Daj mi więc ten górzysty region, który JHWH obiecał w owym dniu, bo sam słyszałeś w owym dniu, że są tam Anakici i wielkie miasta warowne. Zapewne JHWH będzie ze mną i wywłaszczę ich, tak jak JHWH obiecał". (13) Wówczas Jozue go pobłogosławił i dał Hebron jako dziedzictwo Kalebowi, synowi Jefunnego. (14) Dlatego Hebron przypadł Kalebowi, synowi Jefunnego, Kenizzyty, jako dziedzictwo po dziś dzień - ponieważ całkowicie podążał za JHWH, Bogiem Izraela. (15) Hebron nosił przedtem nazwę Kiriat-Arba (ów Arba był potężnym mężem wśród Anakitów). I ziemia ta nie była niepokojona wojną.

Poznaj sposoby walki z demonami:

wtorek, 26 kwietnia 2011

Zbuntowani Synowie Boga

Być może pamiętasz artykuł Olbrzymy w Biblii (19 styczeń 2010).  Pisałem w nim o tym jak zbuntowani Synowie Boga postanowili przejąć władzę nad ziemią. Zbuntowani aniołowie zeszli na ziemię i dzięki przybraniu wygładu ludzkiego mogli wchodzić w związki małżeńskie z kobietami ziemskimi. Z tych nienaturalnych związków rodziły się nienaturalne dzieci. Wyjątkowo silne, bardzo duże i podobno inteligentne. Nic dziwnego, że podporządkowali sobie cały świat przedpotopowy.

Nie było już miejsca dla prawdziwego Boga Stwórcy wszechświata. Jego miejsce zajęli bogowie (zbuntowani Synowie Boga) i półbogowie czyli ich dzieci. Prawdopodobnie skażenie nie polegało jedynie na zepsuciu moralnym i odrzuceniu Stwórcy, ale ludzie też mieszali się fizycznie z buntownikami niebiańskimi, co doprowadziło do tego, że rodzaj ludzki miał skażone geny i przejawiał złego ducha.

Stwórca dał swego Ducha wszystkim istotom. Ludzie i aniołowie posiadali skłonność do czynienia dobra, ale zbuntowani aniołowie wytworzyli złą energię, którą dziś nazywamy złym duchem. Tą negatywną wibrację przejawiał ówczesny świat, ale też była ona przekazywana rodzajowi ludzkiemu w genach (przez nasienie) gdyż każda żywa komórka posiada energię (ducha) w przeciwnym razie byłaby martwa.

Nie wiem jak głoszą inne religie, ale świadkowie Jehowy twierdzą, że po potopie aniołowie stracili możliwość materializowania się. Nie znalazłem żadnego biblijnego uzasadnienia tej nauki. Nigdzie nie ma wersetu, który by mówił, że aniołowie nie mogą się materializować. Są za to silne powody by twierdzić odwrotnie. Zbuntowani Synowie Boga nadal mogą materializować się...

poniedziałek, 25 kwietnia 2011

Dzieje 24:25 - prawość, samoograniczenie, wyrok

Wykładał ale gdy im na temat prawości (Bożej) i samoograniczeniu a także o wyroku który będzie  przerażony stał się ten Feliks powiedział teraz ma iść czas gdy dobiorę przywołam ciebie. 

Tak dosłownie wygląda tłumaczenie Dziejów Apostolskich 24:25. Bardziej strawne dla naszego języka będzie jednak takie tłumaczenie:

Wykładał im, ale gdy wspomniał o przestrzeganiu prawa, samoograniczeniu się a także o nadciągającym wyroku Feliks zląkł się i powiedział, że teraz może odejść a w odpowiednim momencie przywoła go ponownie.

Słowo, które przetłumaczyłem na prawość (Bożą) w dosłownym tłumaczeniu a na przestrzeganie prawa w wersji wygładzonej bywa błędnie przez innych tłumaczone, jako sprawiedliwość. Sporo osób stosuje uproszczenie rozumując, że jak ktoś przestrzega prawo to jest sprawiedliwy. Takie rozumowanie wypacza sens tych słów. Sprawiedliwy jest ten, kto został za takiego uznany, czyli już dokonał się na nim osąd, podczas gdy prawy to ten, co obecnie przestrzega prawo Boże (nazywane też naturalnym)...

sobota, 23 kwietnia 2011

Czym jest Duch Święty?

Duch Święty – fragment osobowości Boga Ojca lub Syna. W Duchu tym dostrzegamy, w działaniu: moc, miłość, sprawiedliwość i mądrość Bożą.

Duch ten działa bezpośrednio lub pośrednio przez sług Bożych lub przez Święte Księgi.

Duch Syna również pochodzi od Ojca lecz Syn dysponując nim może go udzielić komu zechce.

Duch Święty nie jest Bogiem lecz cząstka Boga udostępnioną w świecie materialnym dla ludzkiego pożytku.

Każdy duch ludzki jest jednocześnie Duchem Boga. Stwórca jest źródłem wszelkiego ducha nawet tego który z powodu wolnej woli działa w synach nieposłuszeństwa (wirus duchowy)...

niedziela, 17 kwietnia 2011

"Nie ma pod niebem żadnego innego imienia"

Nie istnieje coś takiego jak tłumaczenie imion w przypadku Boga i jego Syna.


W Biblii nie ma nic, co by, choć sugerowało, że można tworzyć nowe odmiany imienia Boga i Syna w innych językach.  Jeśli ktoś to robi to bierze odpowiedzialność na siebie za takie zachowanie. Pamiętać należy, że nowe odmiany imion mogą być na rękę szatanowi, który zwyczajnie może podstawić swoje imię (swoje w sensie ma do niego prawo, bo je wymyślił). Trzymanie się innych sposobów wymawiania imion Boga i Syna niż są w Biblii jest ryzykowne gdyż mogą prowadzić do oddawania czci złemu.

W zależności od języka są różne sposoby pisania wynika to z różnic w alfabecie danego języka, ale nie ma różnic w wymowie.

Yeshu – angielski
Jeszu – polski
Iesou - grecki

Gdyby było coś...

niedziela, 10 kwietnia 2011

Pomazańcy czy Pomazańcowi?

Świadkowie Jehowy nazywają osoby posiadające nadzieję niebiańska pomazańcami, co jest równoznaczne z nazwaniem ich chrystusami (z greki) i mesjaszami (z hebrajskiego). Jednocześnie w swoim przekładzie Pisma Świętego fragment z dziejów Apostolskich 11:26 oddają tak:

i po raz pierwszy właśnie w Antiochii dzięki Boskiej opatrzności nazwano uczniów chrześcijanami.

To znaczy, iż głoszą, że nazwa chrześcijanie (należący do Chrystusa) pochodzi od Boga. Warto przy tym wiedzieć, że oni są pewni, iż pierwsi uczniowie Syna Bożego wszyscy mieli nadzieję niebiańską. Logiczne, więc jest, że ich przekład Biblii daje nam do zrozumienia, że osoby mające nadzieję niebiańska i namaszczone duchem świętym z woli Boga Ojca zostały nazwane greckim słowem, które oznacza „należący do Chrystusa” lub tłumacząc dokładniej na język polski „należący do Pomazańca”.

Skoro ich zdaniem taka nazwa była zgodna z wolą Boga to, na jakiej podstawie oni zmieniają tą nazwę i podobne osoby nazywają pomazańcem? Pamiętajmy, że nazywanie kogoś pomazańcem w języku polskim to, to samo, co w grece nazwać kogoś chrystusem lub w hebrajskim mesjaszem. Słowa te znaczą dokładnie to samo.

poniedziałek, 4 kwietnia 2011

Należący do Pomazańca

Pamiętając o proroczej zapowiedzi z 2 Piotra 2:3 o fałszowaniu Słowa Boga Zwróćcie uwagę na złe tłumaczenie greckiego słowa Christus a właściwie na brak tłumaczenia. W ten sposób słowu temu nadano całkowicie nowe znaczenie. Oderwano je od takich słów jak hebrajski Mesjasz i polski Pomazaniec.

Nawet, jeśli ktoś wie, że te słowa mają dokładnie takie samo znaczenie to, na co dzień zupełnie nie bierze tego pod uwagę. Takie jest właśnie odstępcze chrześcijaństwo. Niby wiedzą, o co chodzi, ale nie potrafią żyć zgodnie z tą wiedzą, nie ma ona wpływu na ich wiarę. Niejako ślizgają się po powierzchni prawdy zadowalając się jej kolorową iluzją.

Po raz kolejny zwracam uwagę, że chrześcijańscy tłumacze przenieśli do języka polskiego słowo Chrystus nie tłumacząc go, co jest działaniem dokładnie odwrotnym do tego jak postępowali pierwsi uczniowie Syna Boga. Oni hebrajskie słowo Mesjasz przetłumaczyli na greckie Chrystus. Ponieważ język grecki nie jest w żaden sposób święty, więc z pewnością gdyby w tamtych czasach inny język był popularny to przetłumaczyliby słowo Mesjasz w inny sposób.

Powinniśmy, więc idąc za ich przykładem tłumaczyć słowo Chrystus na inne języki. W przypadku języka polskiego odpowiednikiem Chrystus jest Pomazaniec. 

piątek, 1 kwietnia 2011

Jana 1:6 - "obok Boga"

Nadal tłumaczę świadectwo Jana pierwszy rozdział. Tym razem jednak trochę ugrzęzłem z uwagi na odkrycie kolejnego słowa błędnie tłumaczonego przez innych tłumaczy na język polski.

Jana 1:6

Przekład Biblii Tysiąclecia:
(6) Pojawił się człowiek posłany przez Boga - Jan mu było na imię. 

Biblia Warszawska:
(6) Wystąpił człowiek, posłany od Boga, który nazywał się Jan.

Biblia Poznańska:
(6) Człowiek imieniem Jan został posłany przez Boga.

Biblia Gdańska:
(6) Był człowiek posłany od Boga, któremu imię było Jan.

Przekład Nowego Świata:
(6) Wystąpił człowiek posłany jako przedstawiciel Boga; miał na imię Jan.

Wszyscy przetłumaczyli te słowa standardowo jak każe słownik jedynie Towarzystwo Strażnica zauważyło, że cos tu nie gra jednak nawet oni nie oddali tych słów wiernie.

Dosłownie werset ten brzmi tak:
Pojawił się człowiek posłany obok Boga imię jego Joaunes.

Protestanci i katolicy trzymają się słownikowej wersji nie dbając o dokładność treści. Świadkowie prawdopodobnie dostrzegli niedokładność, ale nie potrafili oddać precyzyjnie znaczenia słów albo nie chcieli. W dosłownej wersji można, bowiem odnieść wrażenie, że Joaunes (Jan) miał działać u boku Boga. Mimo że słowo Bóg to tylko tytuł, który można nawet odnieść do ludzi to jednak T.S. najwyraźniej nie chciało dostarczać okazji do błędnego zrozumienia tekstu a przy okazji nie chciałoby zwolennicy trójcy mieli dodatkowe argumenty.

Wszyscy bez wyjątku są zgodni, że obok Boga określa źródło powołania a nie jego cel. Jeśli mają rację to dokładne oddanie tych słów oznacza, że powołanie na posłańca wyszło z otoczenia Boga a nie koniecznie od niego osobiście. To jest bardzo ważna informacja wynika z niej, że Bóg nie jest sam w swych działaniach, ale współpracuje ze swoimi niebiańskimi synami.

Słowa te mogą też nawiązywać do faktu, że posłannictwo na ziemię przyszło od Boga, ale za pośrednictwem anioła Gabriela. W tym sensie przyszło od kogoś, kto stał blisko boga tuż obok.