Pomazańcy czy Pomazańcowi?

Świadkowie Jehowy nazywają osoby posiadające nadzieję niebiańska pomazańcami, co jest równoznaczne z nazwaniem ich chrystusami (z greki) i mesjaszami (z hebrajskiego). Jednocześnie w swoim przekładzie Pisma Świętego fragment z dziejów Apostolskich 11:26 oddają tak:

i po raz pierwszy właśnie w Antiochii dzięki Boskiej opatrzności nazwano uczniów chrześcijanami.

To znaczy, iż głoszą, że nazwa chrześcijanie (należący do Chrystusa) pochodzi od Boga. Warto przy tym wiedzieć, że oni są pewni, iż pierwsi uczniowie Syna Bożego wszyscy mieli nadzieję niebiańską. Logiczne, więc jest, że ich przekład Biblii daje nam do zrozumienia, że osoby mające nadzieję niebiańska i namaszczone duchem świętym z woli Boga Ojca zostały nazwane greckim słowem, które oznacza „należący do Chrystusa” lub tłumacząc dokładniej na język polski „należący do Pomazańca”.

Skoro ich zdaniem taka nazwa była zgodna z wolą Boga to, na jakiej podstawie oni zmieniają tą nazwę i podobne osoby nazywają pomazańcem? Pamiętajmy, że nazywanie kogoś pomazańcem w języku polskim to, to samo, co w grece nazwać kogoś chrystusem lub w hebrajskim mesjaszem. Słowa te znaczą dokładnie to samo.



Wspomnę jeszcze, że w języku polskim występują dwa słowa będące tłumaczeniem greckiego christus. W formie rzeczownikowej bardziej popularne jest słowo pomazaniec, ale w formie czasownikowej częściej stosuje się słowo namaszczenie.

Świadkowie Jehowy twierdzą, że mogą się nazywać chrystusami/pomazańcami/mesjaszami gdyż w 1 Jana 2:20 czytamy:

A wy macie namaszczenie od świętego; wszyscy macie wiedzę. 

Uważają, że skoro ktoś jest namaszczony/pomazany to automatycznie może nazywać się pomazańcem. Nie ma jednak biblijnych dowodów by takie rozumowanie było słuszne natomiast z Dziejów Apostolskich 11:26 wynika, że prawidłowa nazwa takich ludzi to chrystusowi/pomazańcowi, czyli należący do Chrystusa/Pomazańca.

Uczniowie należący do Pomazańca/Chrystusa byli namaszczeni Duchem Świętym. Podobnie w języku polskim można mówić o namaszczeniu ciała olejkiem lub o pomazaniu ciała farbą, ale w żadnym razie nie oznacza to automatycznie, że ktoś jest pomazańcem w sensie biblijnym.

W Starym Testamencie spotykamy określenie pomazaniec/mesjasz w odniesieniu do różnych osób, ale to były symbole (cienie rzeczy przyszłych) prowadzące do jedynego Pana Jeszu Pomazańca/Chrystusa. Mimo, że nie wszyscy byli wtedy Pomazańcami to jednak takie określenia znajdujemy tam. Podczas gdy w czasach spisywania Nowego Testamentu wszyscy byli namaszczeni/pomazani Duchem Świętym a jednak ani jednego przypadku nie znajdziemy by ktoś z nich był nazwany Pomazańcem.

Mamy jednak informację, że … w Antiochii dzięki Boskiej opatrzności nazwano uczniów chrześcijanami.

Czyli Bóg chciał by uczniów Pomazańca nazywać „należącymi do Pomazańca”, czyli Pomazańcowymi a nie Pomazańcami.

Obecnie wśród świadków Jehowy panuje przekonanie, że:
- chrześcijanie to wielka rzesza i ostatek
- pomazańcy to 144 000 uprzywilejowanych

W Biblii znajdujemy jednak inny wzór:
- pomazaniec to tylko Syn Boga
- chrześcijanie to namaszczeni Duchem Świętym uczniowie Pomazańca

Jeśli myślisz, że to drobna różnica to pamiętaj o proroctwie Piotra (2 Piotra 2:3):

I będą was zachłannie wyzyskiwać sfałszowanymi słowami. Ale jeśli chodzi o nich, wyrok pradawny się nie odwleka, a ich zagłada nie drzemie.

 (przekład świadków Jehowy)