___________________________________
Określenie “w imię Jeszu” lub “w moim imieniu” występuje w Biblii bardzo często, co samo w sobie powinno skłonić do zbadania sprawy. Mam nadzieję wykazać w niniejszym artykule, że robić coś w imię naszego Pana oznacza robić:1. z jego upoważnienia,
2. w jego zastępstwie
3. dla niego.
4. powołując się na imię Jeszu
Kiedy Jeszu Pomazaniec powiedział:
(15) I rzekł do nich: Idźcie na cały świat i głoście dobrą wiadomość wszelkiemu stworzeniu! (16) Kto uwierzy i przyjmie zanurzenie, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. (17) Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; (18) węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie. (19) Po rozmowie z nimi Pan Jeszu został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. (20) Oni zaś poszli i głosili dobrą wiadomość wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdził naukę znakami, które jej towarzyszyły.
Marka 16:15-20
...to faktycznie udzielił im pełnomocnictwa do działania w jego imieniu, czyli z jego upoważnienia i dla niego.
Żeby zrozumieć konkretny przykład użycia tego określenia należy w trakcie analizy tekstu biblijnego sprawdzić, w jakim kontekście występuje i należy także sprawdzić czy tłumacz prawidłowo oddał to sformułowanie. Tym razem z uwagi na dużą obszerność materiału ograniczę się do skrótowego przeglądu miejsc, w których występują słowa: „w imię Jeszu” lub „w moje imię” i tylko przy wybranych przykładach umieszczę obszerniejszy komentarz.
Zabierając się za ten temat należy pamiętać, że istnieje pewna grupa ludzi rozpowszechniająca pogląd, że samo imię nie jest ważne, że imię nie reprezentuje osoby tylko wartości, jakie ta osoba głosi i dlatego ich zdaniem można posługiwać się różnymi imionami w różnych językach. Taki pogląd prowadzi do pomniejszenia znaczenia konkretnego imienia. Zastosowanie ideologii relatywizmu do imienia naszego Pana ma dalsze konsekwencje. Taka postawa wypacza prawidłowe zrozumienie warunku niezbędnego do zbawienia, jaki Paweł wyjawia w liście do Rzymian 9:13 Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony.
Jeśli więc ktoś wierzy, że każdy naród może mieć inne imię, w którym wysławia Pana to działa wbrew temu, co pisze jeden werset wcześniej (12) “Nie ma już różnicy między Żydem a Grekiem. Jeden jest, bowiem Pan wszystkich. On to rozdziela swe bogactwa wszystkim, którzy Go wzywają”. Podważenie prawdziwego imienia Jeszu prowadzi do całej serii przekłamań Słowa Bożego. Działa to podobnie jak kostki domino, gdy jedną przewrócisz reszta przewraca się sama. Tymczasem Paweł mówi coś wręcz odwrotnego do nauk pomniejszających znaczenie imienia Pana. Dalej czytamy “(14) Jakże więc mieli wzywać Tego, w którego nie uwierzyli? Jakże mieli uwierzyć w Tego, którego nie słyszeli? Jakże mieli usłyszeć, gdy im nikt nie głosił? (15) Jakże mogliby im głosić, jeśliby nie zostali posłani? Jak to jest napisane: Jak piękne stopy tych, którzy zwiastują dobrą nowinę!” Paweł widzi potrzebę głoszenia, by inni mogli również spełnić warunek zbawienia, jakim jest wzywanie imienia Jeszu. Imię Pana powinno, więc być tematem głoszenia, powinno być częścią treści wypełniającej dobrą nowinę. Przy bliższym zbadaniu okazuje się, że rzeczywiście imię Pana było nauką głoszoną od samego początku.
Dzieje 8:12 “Lecz kiedy uwierzyli Filipowi, który nauczał o królestwie Bożym oraz o imieniu Jeszu Pomazańca, zarówno mężczyźni, jak i kobiety przyjmowali zanurzenie.”
Kiedy Filip spotkał pewnego dostojnika również głosił o imieniu Pana gdyż czytamy (36) “W czasie podróży przybyli nad jakąś wodę: Oto woda - powiedział dworzanin - cóż przeszkadza, abym został zanurzony? (37) Odpowiedział Filip: Można, jeśli wierzysz z całego serca. Odparł mu: Wierzę, że Jeszu Pomazaniec jest Synem Bożym.”
Początki głoszenia głównie skupiały się na tym, że Syn Boga i jego Pomazaniec ma na imię Jeszu. Po wylaniu Ducha Świętego Piotr dał świadectwo, o którym czytamy w Dziejach 2:16-39. Końcówka tego głoszenia wyglądała tak “(36) Niech, więc cały dom Izraela wie z niewzruszoną pewnością, że tego, Jeszu, którego wyście ukrzyżowali, uczynił Bóg i Panem, i Pomazańcem. (37) Gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca: Cóż mamy czynić, bracia? - zapytali Piotra i pozostałych Apostołów. (38) Nawróćcie się - powiedział do nich Piotr - i niech każdy z was zanurzy się w imię Jeszu Pomazańca na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego.”
Dla osób wnikliwie badających tą sprawę jest oczywistym, że imię w Pismach Świętych jest symbolem osoby, którą reprezentuje. Osoba ta jest ważniejsza, ale imię ją reprezentuje w pełni stąd potrzeba okazywania szacunku imieniu, jeśli pragniemy szanować właściciela imienia. Na dowód, że to nie jest mój wymysł, lecz że niezależne badanie Biblii musi doprowadzić do wniosku, że imię w Pismach Świętych było bardzo ważne polecam artykuł, który jest pod linkiem - Imię w biblii
Imię
Marka 6:14 "Doszło to do uszu króla Heroda, bo imię Jeszu stało się znane..."
Powyższy tekst jest oczywisty i nie wymaga tłumaczenia a mimo to niektórzy pomniejszają znaczenie imienia twierdząc, że to nie imię dosłownie stało się sławne tylko sam Jeszu, jako osoba. OCZYWIŚCIE, że tak. Tylko, że osobę Jeszu reprezentuje jego imię i kiedy on się staje sławny to także jego imię dosłowne staje się sławne. I odwrotnie. Jeśli nie masz swojego identyfikatora, czyli swojej nazwy, z którą Ciebie utożsamiają to bez względy na wielkość Twojej sławy nikt nie będzie potrafił ciebie zidentyfikować. Imię jest symbolem dźwiękowym reprezentującym Ciebie. Tak, więc fakt, że sławna jest osoba nie wyklucza wyjątkowej roli, jaką odgrywa imię tej osoby.
Żeby to lepiej zrozumieć zastanów się, dlaczego w Polsce nie sprzedaje się płyt słynnego piosenkarza Jerzego Michała. To znaczy sprzedaje się jego płyty tylko, że pod innym imieniem. Żaden artysta nie jest promowany w innych krajach pod innymi imionami a przecież każdy naród ma swoje imiona i odpowiedniki imion. Wpisałem w google Jerzy Michał i wyskoczył mi Jerzy Michał Wołodyjowski bohater trylogii Sienkiewicza. Oczywiście ten Michał nie miał sławy piosenkarza. Świat wielbi swoich bożków dbając o prawidłowa wymowę i nie przeszkadza nikomu nawet brak znajomości angielskiego. Świat dba o imiona swoich idoli a pamiętajmy, że są to fałszywi bogowie podstawieni młodzieży by oddawał im cześć. Słowo idol pochodzi z greki i znaczy dosłownie bożka, czyli pomniejszego boga. Jerzy Michał to George Michael. Różnie można zapisywać jego imię, ale wypowiadać należy je prawidłowo a przecież to tylko człowiek. Nie usłyszy cię, gdy wypowiesz na głos jego imię.
Dzieje 2:38 "Piotr powiedział do nich: Okażcie skruchę i niech każdy z was da się zanurzyć w imieniu Jeszu Pomazańca ku przebaczeniu waszych grzechów"
sens: z upoważnienia Jeszu i w zastępstwie
Określenie „da się zanurzyć” pokazuje, że zanurzenia dokonuje ktoś a więc nie my zanurzamy się w imieniu Jeszu tylko ktoś nas zanurza, ktoś, kto ma upoważnienie i działa w imieniu Jeszu, czyli w zastępstwie.
Dzieje 3:6 "Piotr jednak powiedział: "Złota ani srebra nie posiadam, ale co mam, to ci daję: W imieniu Jeszu Pomazańca Nazarejczyka, chodź!""
Sens: z upoważnienia Jeszu i w zastępstwie.
Gdyby tu był obecny Jeszu to sam by dokonał uzdrowienia, ale ponieważ jest obecny przez swojego przedstawiciela to ten w imieniu swojego Pana dokonuje cudu.
Dzieje 4:10 "to niech wam wszystkim oraz całemu ludowi izraelskiemu będzie wiadome, że w imieniu Jeszu Pomazańca Nazarejczyka, (...) właśnie dzięki niemu ów człowiek stoi przed wami zdrowy."
Sens: z upoważnienia Jeszu.
Wysłannicy Pana z jego upoważnienia i w jego zastępstwie uzdrowili człowieka. Zasługa i podziękowanie należy się Jeszu gdyż stało się to z jego upoważnienia, w jego zastępstwie i było to zgodne z jego wolą. Wysłannik wyraźnie kończy słowami „dzięki niemu ów człowiek stoi przed wami zdrowy”.
Dzieje 4:18 "Wówczas wezwał ich i przykazał im, żeby się nigdzie nie wypowiadali ani nie nauczali z powoływaniem się na imię Jeszu."
Wyraźny zakaz powoływania się na konkretne imię.
Ten werset nie pozostawia wątpliwości, że działanie w imię Jeszu jest związane z używaniem, powoływaniem lub wzywaniem imienia dosłownie. Nie można działać w imieniu, Jeszu pomijając samo imię. Gdybyśmy tak robili to działalibyśmy zgodnie z wolą przeciwników naszego Pana, co wyraźnie wynika z powyższego przykładu. 2000 lat temu zabraniano powoływać się na imię Jeszu a dziś wmawia się nam, że nie jest konieczne, możemy użyć zastępczych określeń.
Przeciwnikom Jeszu przeszkadzało, że, mimo iż został on zabity jego imię staje się coraz bardziej znane i popularne. Byli przekonani, że wystarczy zabić przywódcę a reszta się rozejdzie i problem zniknie (Dzieje 5:36,37). Takie przypadki już były wcześniej, więc faryzeusze działali według sprawdzonej metody. Tymczasem Jeszu zabili a o nim jest coraz głośniej. Faryzeusze zabraniają powoływania się konkretnie na to imię. Z pewnością gdyby Piotr z Janem zaproponowali inne imię np. Dzizas to faryzeusze nie mieliby nic przeciw temu by dalej głosili byleby nie powoływali się na imię tego, którego oni zabili.
Dzieje 5:40 "Usłuchali go zatem i wezwawszy apostołów, wychłostali ich i rozkazali im, żeby przestali mówić z powoływaniem się na imię Jeszu, i pozwolili im odejść."
Ten werset jest powiązany z poprzednim to jest cały czas to samo wydarzenie, więc wyraźnie widzimy, że chodzi o dosłowne powoływanie się na imię Jeszu a nie na jakieś abstrakcyjne pojęcie wartości.
Dzieje 4:30 "gdy ty wyciągniesz rękę, aby uzdrawiać, i gdy nastąpią znaki oraz prorocze cuda przez imię twego świętego sługi, Jeszu".
Sens: cuda przez wezwanie imienia, Jeszu
Bardzo ciekawy werset, ponieważ zawiera słowa modlitwy do Boga Ojca z prośbą o odwagę, gdy Bóg będzie uzdrawiał ludzi za pośrednictwem imienia swego sługi Jeszu. Uczniowie potrzebowali odwagi by wypowiadać to imię na głos i publicznie podczas uzdrowień. Werset ten informuje nas, że faktycznie tym, który uzdrawia jest Bóg i że obecnie robi to przez imię, Jeszu (gdy zostanie wypowiedziane przez upoważnione osoby). Jest to zgodne z zapowiedzią, że Bóg wywyższy to imię ponad wszelkie imię (Filipian 2:10) a także z proroczą zapowiedzią Izajasza “W Jego imieniu narody nadzieję pokładać będą.” (Mat 12: 21).
Zupełnie bez sensu jest przekonywać, że cuda działy się przez sławę lub nauki naszego Pana. To imię musiało być wspominane by doszło do cudów.
Dzieje 8: 16 „Jeszcze bowiem na żadnego z nich nie zstąpił, lecz tylko zostali ochrzczeni w imieniu Pana Jeszu."
Sens: z upoważnienia Jeszu, w zastępstwie i dla Jeszu zostali zanurzeni i z wezwaniem tego imienia
Dzieje 9:27 Dopiero Barnaba przygarnął go i zaprowadził do Apostołów, i opowiedział im, jak w drodze /Szaweł/ ujrzał Pana, który przemówił do niego, i z jaką siłą przekonania przemawiał w Damaszku w imię Jeszu.
Sens: dla Jeszu i w sprawie Jeszu, przynosząc chwałę imieniu Jeszu
Barnaba powołując się na siłę, z jaką Paweł głosił w Damaszku uwiarygodnia go. Twierdzi, że przemawiał w imieniu, Jeszu czyli musiał dostać upoważnienie by głosić to imię ze szczerym przekonaniem (1Koryntian 12: 3, Rzymian 10:9).
Dzieje 10:48 "Wówczas kazał ich zanurzyć w imię Jeszu Pomazańca. Potem poprosili go, żeby pozostał kilka dni."
Sens: z Upoważnienia i w zastępstwie Jeszu a także z powołaniem się na imię Jeszu
Dzieje 16:18 "Czyniła tak przez wiele dni. W końcu Paweł, znużony tym, odwrócił się i rzekł do ducha: "W imię Jeszu Pomazańca rozkazuję ci, żebyś z niej wyszedł". I w tejże godzinie wyszedł."
Sens: z upoważnienia i woli Pana Jeszu
Dzieje 19:5 "Kiedy to usłyszeli, zostali ochrzczeni w imię Pana Jeszu."
Sens: z upoważnienia i woli Pana Jeszu
Dzieje 19:13 "Niektórzy zaś z wędrujących Żydów, zajmujących się wypędzaniem demonów, również zaczęli wypowiadać imię Pana Jeszu nad tymi, którzy mieli niegodziwe duchy, mówiąc: "Uroczyście wam przykazuję przez Jeszu, którego głosi Paweł"."
Ten werset udowadnia, że wypędzanie demonów w imię Jeszu polega na wypowiadaniu tego imienia na głos, ale też udowadnia, że sam dźwięk imienia nie posiada magicznej mocy, jeśli nie ma wsparcia z góry. Osoby, które nie miały poparcia Jeszu nie mogły występować w jego imieniu
Dzieje 19:17 "Stało się to znane wszystkim, zarówno Żydom, jak i Grekom, którzy mieszkali w Efezie: i na nich wszystkich padła bojaźń, a imię Pana Jeszu było wywyższane."
Dosłownie: imię Jeszu
Sława Pana przejawiała się w sławie jego imienia.
1Kor 1:10 "A usilnie zachęcam was, bracia, z uwagi na imię naszego Pana, Jeszu Pomazańca, żebyście wszyscy mówili zgodnie i żeby nie było wśród was rozdźwięków, ale żebyście byli stosownie zjednoczeni, mając ten sam umysł i ten sam tok myśli."
Sens: zachęcam was z uwagi na imię Pana
1Kor 5:4 "żebyście wy – a także mój duch mocą naszego Pana, Jeszu – gdy się zbierzecie w imieniu naszego Pana, Jeszu,"
sens: z woli Jeszu. dla Jeszu i z powodu Pana Jeszu.
1Kor 6:11 "A przecież takimi byli niektórzy z was. Ale zostaliście umyci, ale zostaliście uświęceni, ale zostaliście uznani za prawych w imieniu naszego Pana, Jeszu Pomazańca oraz duchem naszego Boga."
Sens: z upoważnienia naszego Pana Jeszu
Bardzo ciekawy werset. Wynika z niego, że Pana reprezentuje jego imię Jeszu a Boga reprezentuje jego Duch. Dlaczego Boga nie reprezentuje jego imię? Kolejny wniosek to fakt, że Duch Boży działa dla dobra imienia Jeszu. Duch Boga oczyścił grzeszników w imieniu Jeszu.
Filipian 2:10 "żeby w tym imieniu Jeszu zgięło się wszelkie kolano tych w niebie i tych na ziemi, i tych pod ziemią"
Zaimek “tym” wskazuje na konkretne imię a nie pojęcie abstrakcyjne jak idea czy sława.
Kol 3:17 "I cokolwiek czynicie w słowie lub uczynku, wszystko czyńcie w imieniu Pana Jeszu, dziękując przez niego Bogu, Ojcu."
Sens: reprezentując Pana Jeszu, z jego upoważnienia, dziękując Bogu, Ojcu.
Dodatkową myślą jest to, że zwracamy się do Boga by mu dziękować za pośrednictwem Jeszu.
Czyniąc coś z upoważnienia lub w zastępstwie musimy oczywiście pilnować się by nie zrobić czegoś, co nie spodoba się się naszemu Panu.
2 Tes 1:12 "aby imię naszego Pana, Jeszu, było okryte chwałą w was, a wy w jedności z nim, zgodnie z niezasłużoną – życzliwością naszego Boga, a także Pana Jeszu Pomazańca."
Sens:
2 Tes 3:6 "A nakazujemy wam, bracia, w imię Pana Jeszu Chrystusa, żebyście się odsuwali od każdego brata postępującego nieporządnie, nie według tradycji, którą przyjęliście od nas."
Sens: z upoważnienia
Filemona 1:9 "ja raczej apeluję do ciebie w imię miłości, zważywszy, iż jestem, kim jestem – Pawłem, starym człowiekiem, a teraz także więźniem ze względu na Chrystusa Jeszu;"
Ciekawy przykład, który pokazuje, że gdyby apostołowie chcieli pisać w imię pojęć abstrakcyjnych to by to robili gdyż była taka możliwość bez potrzeby odwoływania się do imienia Pana. W grece użyto tu słowa dia (διὰ).
1 Jana 3:23 "Doprawdy, to jest jego przykazanie, żebyśmy wierzyli w imię jego Syna, Jeszu Pomazańca, i miłowali się wzajemnie, tak jak on dał nam przykazanie."
Wiara w imię Jeszu była ważna gdyż imię to reprezentuje samego Syna Bożego, więc jest to wiara w Syna a nie tylko w jakąś nazwę.
Dzieje 4: (6) arcykapłan Annasz, Kajfasz, Jan, Aleksander i ilu ich było z rodu arcykapłańskiego. (7) Postawili ich w środku i pytali: Czyją mocą albo w czyim imieniu uczyniliście to? (8) Wtedy Piotr napełniony Duchem Świętym powiedział do nich: Przełożeni ludu i starsi! (9) Jeżeli przesłuchujecie nas dzisiaj w sprawie dobrodziejstwa, dzięki któremu chory człowiek uzyskał zdrowie, (10) to niech będzie wiadomo wam wszystkim i całemu ludowi Izraela, że w imię Jeszu Pomazańca Nazarejczyka - którego ukrzyżowaliście, a którego Bóg wskrzesił z martwych - że przez Niego ten człowiek stanął przed wami zdrowy. (11) On jest kamieniem, odrzuconym przez was budujących, tym, który stał się głowicą węgła. (12) I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni. (13) Widząc odwagę Piotra i Jana, a dowiedziawszy się, że są oni ludźmi nieuczonymi i prostymi, dziwili się. Rozpoznawali w nich też towarzyszy Jeszu. (14) A widząc nadto, że stoi z nimi uzdrowiony człowiek, nie znajdowali odpowiedzi. (15) Kazali więc im wyjść z sali Rady i naradzili się: (16) Co mamy zrobić z tymi ludźmi? - mówili jeden do drugiego - bo dokonali jawnego znaku, oczywistego dla wszystkich mieszkańców Jerozolimy. Przecież temu nie możemy zaprzeczyć. (17) Aby jednak nie rozpowszechniało się to wśród ludu, zabrońmy im surowo przemawiać do kogokolwiek w to imię. (18) Przywołali ich potem i zakazali im w ogóle przemawiać, i nauczać w imię Jeszu. (19) Lecz Piotr i Jan odpowiedzieli: Rozsądźcie, czy słuszne jest w oczach Bożych bardziej słuchać was niż Boga?
W kilku przekładach Pisma Świętego szukałem sformułowania „w moim zastępstwie” i znalazłem – 0 przypadków (dosłownie ZERO). W jaki sposób, więc wyrażano tą myśl? Pisząc „w moim imieniu”.
W moim imieniu
Mateusza 24:5 "Gdyż wielu przyjdzie w moim imieniu ze słowami: Ja jestem Pomazańcem — i wielu zwiodą."Sens: Powołując się na moje imię
Marka 9:37 "Jeśli ktoś w moim imieniu przyjmie jedno z takich dzieci, Mnie przyjmuje, a jeśli ktoś Mnie przyjmuje, nie Mnie przyjmuje, lecz Tego, który Mnie posłał."
Sens: Z powodu mojego imienia
Marka 9:39 "Ale Jeszu powiedział: Nie zabraniajcie mu, gdyż nie ma takiego, kto by dokonał cudu w moim imieniu i zaraz mógł o Mnie źle powiedzieć."
Sens: Powołując się na moje imię
Marka 16:17 "Tym natomiast, którzy uwierzyli, towarzyszyć będą takie znaki: w moim imieniu wyganiać będą demony, będą mówić nowymi językami,"
Sens: Powołując się na moje imię, z mojego upoważnienia, w moim zastępstwie
Modlitwa
Jana 14:6 Jeszu odpowiedział: Ja jestem drogą, prawdą i życiem; nikt nie przychodzi do Ojca, jak tylko przeze Mnie.
(13) A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. (14) O cokolwiek prosić mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię.
Jana 16: (23) ... O cokolwiek byście prosili Ojca, da wam w imię moje. (24) Do tej pory o nic nie prosiliście w imię moje: Proście, a otrzymacie, aby radość wasza była pełna. (...) (26) W owym dniu będziecie prosić w imię moje, i nie mówię, że Ja będę musiał prosić Ojca za wami. (27) Albowiem Ojciec sam was miłuje, bo wyście Mnie umiłowali i uwierzyli, że wyszedłem od Boga.
Efezjan 5:20 "zawsze składając za wszystko podziękowania naszemu Bogu i Ojcu w imieniu naszego Pana, Jeszu Pomazańca."
Sens: Z upoważnienia Pana a także z powołaniem na jego imię
Jana 14:26 "Natomiast Opiekun, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem."
Sens: w moim zastępstwie
Jana 15:16 "Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was, abyście szli i przynosili owoc, który byłby trwały, aby to, o cokolwiek poprosicie Ojca w moim imieniu, dał wam."
Sens: Powołując się na moje imię
Jana 16:23 "W tym dniu o nic też nie będziecie Mnie pytać. Ręczę i zapewniam was: O cokolwiek prosilibyście Ojca w moim imieniu, da wam."
Sens: Powołując się na imię, czyli na mnie
Jana 16:24 "Dotąd o nic nie prosiliście w moim imieniu; proście, a weźmiecie, aby wasza radość stała się pełna."
Sens: Powołując się na moje imię, czyli na mnie
Jana 16:26 "W tym dniu będziecie prosić w moim imieniu i nie mówię wam, że Ja będę prosił Ojca za wami;"
Sens: Powołując się na moje imię, czyli na mnie
DLA IMIENIA
Mateusza 19:29 "I każdy, kto dla mego imienia opuści dom, braci lub siostry, ojca lub matkę, dzieci lub pole, stokroć tyle otrzyma i życie wieczne odziedziczy."
Sens: z uwagi na moje imię.
Działanie dla tego imienia jest działaniem dla samego Pana, który to imię nosi.
Dzieje 5:41 "A oni odchodzili sprzed Sanhedrynu i cieszyli się, że stali się godni cierpieć dla imienia."
Sens: dosłownie dla imienia.
Imię reprezentuje osobę, dlatego cierpienie dla imienia jest cierpieniem dla tej osoby. Dla jej dobra lub dla wierności jej.
Dzieje 9:16 "I pokażę mu, jak wiele będzie musiał wycierpieć dla mego imienia."
Sens: dosłownie dla imienia a pośrednio dla samego Jeszu.
Dzieje 15:26 "którzy dla imienia Pana naszego Jeszu Pomazańca poświęcili swe życie."
Imię reprezentuje osobę, więc poświęcenie życia dla imienia jest poświęceniem życia dla tej osoby.
Dzieje 21:13 "Wtedy Paweł odpowiedział: 'Co robicie? Dlaczego płaczecie i rozdzieracie mi serce? Ja przecież gotów jestem nie tylko na więzienie, ale i na śmierć w Jerozolimie dla imienia Pana Jeszu.'"
Sens: Paweł jest gotów dla imienia Jeszu poświęcić swoje życie.
Prawdopodobnie na ziemi nie ma większej wartości, dla której warto oddać życie niż imię Jeszu Pomazańca. Oczywiście imię tylko symbolizuje Pana nie zmienia to jednak faktu, że dla imienia jest gotów umrzeć.
Rzymian 1:5 "Przez Niego otrzymaliśmy łaskę i urząd wysłanników, aby ku chwale Jego imienia pozyskiwać wszystkich pogan dla posłuszeństwa wierze."
Sens: aby dla chwały imienia...
Z tego tekstu wyraźnie widać, że wszystko, co robimy dla imienia Jeszu polega na przynoszeniu mu chwały. Jak można przynieść chwałę, dla Jeszu? Można robić to jedynie przez wywyższanie jego imienia. W tym przypadku jest to pozyskiwanie nowych osób wzywających imienia Jeszu.
Hebrajczyków 6:10 "Nie jest, bowiem Bóg niesprawiedliwy, aby zapomniał o czynie waszym i miłości, którą okazaliście dla imienia Jego, gdyście usługiwali świętym i jeszcze usługujecie."
Wspieranie służących Panu Jeszu jest okazywaniem miłości samemu Panu i ma poparcie Boga.
Wspieranie świętych, czyli tych, co szczególnie służą Synowi Bożemu jest nazwane okazywaniem miłości imieniu Jeszu, czyli samemu Panu. W tym miejscy przypomina się prorocza zapowiedź Pana, że ktokolwiek by pomógł najmniejszemu z braci Pana ten jemu samemu okazał pomoc, czyli miłość (Mateusza 25:31-46).
3 Jana 1:7 "Przecież wyruszyli w drogę dla imienia Jego nie przyjmując niczego od pogan."
Ciekawy werset gdyż oryginalne słowa można przetłumaczyć.
7) ὑπὲρ γὰρ τοῦ ὀνόματος ἐξῆλθον ...
7) W_imię bowiem tego imienia wyruszyli ...
Z takich wersetów wyłania się obraz pierwszych sług Mistrza, którzy służyli mu okazując szacunek jego imieniu. Oczywiście robiło to, dlatego że słowo to symbolizuje i reprezentuje na ziemi samego Pana. Samo w sobie to słowo nie posiada mocy. Moc swoją to imię czerpie od tego, który za nim stoi, czyli Syna Bożego.
Dzieje 15:26 "ludźmi, którzy wydali swe dusze za imię naszego Pana, Jeszu Pomazańca."
Sens: dla imienia Jeszu
Śmierć dla imienia Jeszu była faktycznie dochowaniem wierności samemu Panu.
Mateusza 10:22 "Z powodu mojego imienia będziecie też przez wszystkich nienawidzeni, kto jednak wytrwa do końca, ten będzie ocalony."
Mateusza 24:9 "Wtedy wydawać was będą na udrękę i będą was zabijać, i będziecie znienawidzeni przez wszystkie narody z powodu mojego imienia."
Marka 13:13 "Będziecie też w nienawiści u wszystkich z powodu mojego imienia; kto jednak wytrwa do końca, ten będzie zbawiony."
Hebrajczyków 13:15 Przez Niego więc składajmy Bogu ofiarę czci ustawicznie, to jest owoc warg, które wyznają Jego imię.
Wysłannik Pana naszego Jan zapisał pochwały dla niektórych zborów kładąc nacisk na wierność imieniu Jeszu. Najwidoczniej pod koniec pierwszego stulecia dal się już zauważyć trend odstępczy w kwestii imienia.
Objawienie 2:3 "Ty masz wytrwałość: i zniosłeś cierpienie dla imienia mego - niezmordowany."
Cierpienie dla imienia oznacza prześladowanie tych co przyznają się do imienia Jeszu.
Objawienia 2: (12) Aniołowi Kościoła w Pergamie napisz: To mówi Ten, który ma miecz obosieczny, ostry. (13) Wiem, gdzie mieszkasz: tam, gdzie jest tron szatana, a trzymasz się mego imienia i wiary mojej się nie zaparłeś, nawet we dni Antypasa, wiernego świadka mojego, który został zabity u was, tam gdzie mieszka szatan.
Wierność imieniu jest obok wierności samej wierze. Oba sformułowania występują jako równoległe.
Objawienie 3:8 Znam twoje czyny. Oto postawiłem jako dar przed tobą drzwi otwarte, których nikt nie może zamknąć, bo ty chociaż moc masz znikomą, zachowałeś Moje słowo i nie zaparłeś się mego imienia.
Zaprzeć się imienia można na kilka sposobów np. wyrzekając się Jeszu lub zmieniając to imię na inne, mniej lub bardziej podobne do poprzedniego.
Dzieje 4:7 "Postawili ich w środku i pytali: 'Czyją mocą albo w czyim imieniu uczyniliście to?'"
To pytanie pokazuje, że odwołanie się do imienia Jeszu ma prawny aspekt. Dzisiaj usłyszelibyśmy "Jakim prawem to zrobiliście?" Kiedyś pytano w "czyim imieniu". Cokolwiek robiłeś mogło ci to ujść płazem jeśli czyniłeś to z polecenia kogoś wielkiego. Uczniowie Syna Boga nie szukali własnej chwała dlatego wszystko robili w imieniu Jeszu Pomazańca.
Mam nadzieję, że po rozpatrzeniu tak wielu przypadków użycia słów „w imieniu Jeszu” lub „w moim imieniu” stają się przejrzyste i zrozumiałe. Słowa te są najlepszym sposobem wyrażenia głębokiej myśli, za którą kryje się działanie z upoważnienia, w zastępstwie Pana naszego Jeszu.
________________
Krzysztof Król
Posty
