środa, 26 grudnia 2012

Sprawozdanie Mateusza rozdział 3

Ewangelia Mateusza Rozdział 3 
(1) W tych dniach przyszedł Jan Zanurzyciel, głosząc na pustkowiu judejskim, (2) mówiąc: Zmieńcie sposób myślenia; albowiem przybliżyło się królestwo niebios. (3) Ten bowiem jest, nazwany przez Izajasza proroka, mówiącego: Głos wołającego na pustkowiu: Przygotujcie drogę Pana, proste czyńcie ścieżki jego. (4) A ten Jan miał odzienie z sierści wielbłądziej, i pas skórzany wokół bioder, a pokarmem jego były szarańcza i miód dziki. (5) Wówczas wychodziło do niego Jeruzalem i cała judzka ziemia i cała okolica Jordanu; (6) I zanurzał w rzece Jordan, wyznających grzechy swoje. 
(7) Widząc wielu z Faryzeuszów i Saduceuszów przychodzących do zanurzenia, rzekł im: Potomstwo żmijowe! któż wam pokazał jak, uciec przed przyszłym gniewem? (8) Czyńcie owoce godne zmiany sposobu myślenia; (9) A nie mniemajcie, że możecie mówić sami o sobie: Ojca mamy Abwraama; albowiem powiadam wam, iż Bóg i z tych kamieni wzbudzić może dzieci Abwraamowi. (10) A już i siekiera do korzenia drzew przyłożona jest; wszelkie tedy drzewo, które nie przynosi owocu dobrego, bywa wycięte, i w ogień wrzucone. (11) Ja was zanurzam w wodzie dla przemiany sposobu rozumowania; ale ten, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie; jemu sandałów nosić nie jestem godzien; ten was zanurzy w Wietrze[1] Świętym i ogniu. (12) On wiejadło[2] trzyma w ręce swojej, i oczyści ziarno swoje, i zgromadzi pszenicę swoją do spichlerza, ale plewy spali ogniem nieugaszonym. (13) Wtedy Jeszu przyszedł z Galilei nad Jordan do Jana, aby był zanurzony przez niego; (14) Ale Jan powstrzymywał go mówiąc: Ja potrzebuję, abym był zanurzony przez ciebie, a ty przychodzisz do mnie? (15) Odpowiadając Jeszu rzekł do niego: Ustąp teraz; albowiem tak trzeba, abyśmy wypełnili wszelką sprawiedliwość; wtedy mu ustąpił. (16) A Jeszu zanurzony będąc, wnet wyszedł z wody, a oto otworzyły mu się niebiosa, i widział Wiatr Boży, zstępujący jakby gołąb, przychodzący na niego; (17) A oto głos z niebios mówiący: Ten jest Syn mój umiłowany, w którym upodobałem.
______________
[1] Wiatr to prawidłowe znaczenie greckiego słowa pneuma, które bywa tłumaczone na duch, dech, tchnienie i wiatr.
[2] Wiejadło to duża drewniana łopata, którą podrzucało się zboże. Ciężkie ziarno spadało w dół, a plewy były odwiewane przez wiatr.

Tłumaczenie Krzysztof Król

Ps. Kolejny rozdział w środę o godzinie 20.oo