Dostaję pytania o szczegóły obchodzenia pamiątki lub jak niektórzy nazywają paschy. Jak już wykazałem w artykule Pamiątka śmierci Chrystusa - kiedy i jak często? to, co nazywało się kiedyś paschą i było obchodzone na pamiątkę wyjścia Izraelitów z Egiptu dziś naśladowcy Chrystusa obchodzą, jako pamiątkę Jego śmierci. Ten posiłek zmienił swoje znaczenie na prośbę samego Pomazańca.
Podobnie, skończywszy wieczerzę, wziął kielich, mówiąc: Kielich ten jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę!
1 Koryntian 11:25
Naśladowcy Syna Bożego obchodzili, więc pamiątkę śmierci Jeszu Pomazańca, a nie pamiątkę wyjścia z Egiptu. Od tej pory nie spotkamy w Nowym Testamencie informacji, że słudzy pomazańcowi obchodzą paschę na izraelski sposób. Owszem pewni Judejczycy starali się do tego ich przymusić, ale Posłaniec Paweł wyraźnie ostrzegł przed takimi osobami.
Mówię o tym, by was nikt nie zwodził pozornym dowodzeniem (…) Baczcie, aby kto was nie zagarnął w niewolę przez tę filozofię będącą czczym oszustwem, opartą na ludzkiej tylko tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie (…) Niechaj, więc nikt was nie sądzi z powodu jedzenia i picia bądź w sprawie święta czy nowiu, czy szabatu. Są to tylko cienie spraw przyszłych, a rzeczywistość należy do Chrystusa.
Kolosan 2:4,8,16,17
Wymogi paschy są opisane w pismach hebrajskich Starego Testamentu.
Paschę mogli spożywać wszyscy, ale w przypadku mężczyzn tylko obrzezani.
Jeśliby cudzoziemiec przebywający u ciebie chciał obchodzić Paschę ku czci Pana, to musisz obrzezać wpierw wszystkich potomków jego domu, i wtedy dopiero dopuścić go możesz do obchodzenia Paschy, gdyż wówczas będzie miał prawa tubylców. Żaden jednak nieobrzezany nie może spożywać Takie samo prawo będzie dla tubylców i dla cudzoziemców przebywających pośród was.
Wyjścia 12:48,49
I sprowadzała się ona do zjedzenia baranka lub koziołka plus chleb bez zakwasu i gorzkie zioła, które z biegiem czasu zamieniono na czerwone wytrawne wino. Dziś wino robi się z różnych owoców, ale w tym przypadku chodzi o wino z winogron.
Skoro, więc pamiątka jest nową formą paschy to również jemy na niej chleb zrobiony z samej mąki, czyli mieszamy mąkę z wodą i takie ciasto zagniatamy na coś, co będzie przypominało placek. Moja żona taki placek piecze w piekarniku, ale można go także upiec na patelni. Na patelni placek taki przypomina sztywny naleśnik. W piekarniku ostatnio ciasto tak dziwnie się uformowało, że powstało coś w rodzaju wydmuszki, ponieważ ciasto spęczniało, ale w środku było puste, co zresztą widać na zdjęciach. Można tego uniknąć nakłuwając ciasto np. widelcem.
Wino kupujemy w sklepie, zwracamy uwagę tylko na to, żeby było czerwone, wytrawne i z winogron. Przypominam, że tych wytycznych nie ma w Nowym Testamencie. Robimy tak, ponieważ takie pito podczas paschy. Spotkałem się z twierdzeniem, że skoro w Nowym Testamencie nie ma dokładnej informacji, że ma to być wino wytrawne to znaczy, że może być dowolne. Teoretycznie to jest możliwe, ale rozum podpowiada, że nie jesteśmy tego pewni, a więc nie warto ryzykować. Twierdzenie, że może być to dowolne wino jest ustanowieniem reguły, której w Pismach nie ma.
Można założyć dwie możliwości:
1. Jeśli Bóg dopuszcza dowolność, to nie grzeszymy robiąc to tak jak robili Izraelici i nie grzeszymy robiąc to po swojemu.
2. Jeśli nie ma dowolności i Bóg oczekuje, że będziemy kontynuować paschę tylko pod inną nazwą i w innym celu, to naśladując Izraelitów nie grzeszymy, a robiąc po swojemu wpadamy w kłopoty.
Wniosek jest prosty. Naśladując Izraelitów na pewno nie grzeszymy w żadnym z omawianych przypadków. Jeśli nie mamy dokładnych informacji, to bezpieczniej jest trzymać się tego, co robił Mistrz z uczniami niż eksperymentować. A on na pewno nie pił białego, słodkiego wina z bananów.
A co z barankiem?
Wszystkie relacje z przebiegu ostatniego posiłku Mistrza nie wspominają nic o jedzeniu baranka. W późniejszym czasie, gdy osoby kroczące Drogą Chrystusa spotykały się na takim posiłku również nie wspominano o baranku. Dokładniejsze badania pokazują, że baranek paschalny był zabijany przez cały dzień 14 abib (Awiw), a zjadany kolejnej nocy. W tym czasie gdy zabijany był Pomazaniec Boży, w świątyni zabijano przynoszone paschalne baranki. Pamiątka nie była dokładnie taka sama jak pascha. Stanie się to zrozumiałe, gdy zadamy sobie sprawę, że pascha już przeminęła, a pamiątka jest czymś innym. Paweł wyjaśnia:
Są to tylko cienie spraw przyszłych, a rzeczywistość należy do Chrystusa.
Kolosan 2:17
…Czyż nie wiecie, że odrobina kwasu całe ciasto zakwasza? Wyrzućcie więc stary kwas, abyście się stali nowym ciastem, jako że przaśni jesteście. Chrystus bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha. Tak przeto odprawiajmy święto nasze, nie przy użyciu starego kwasu, kwasu złości i przewrotności, lecz - przaśnego chleba czystości i prawdy.
1 Koryntian 5: 6-8
Z tego tekstu wyraźnie wynika, że chleb powinien być przaśny, czyli bez zakwasu, a naszym barankiem jest sam Chrystus. Jemy, więc chleb z samej mąki i pijemy czerwone wytrawne wino. To jest nasz posiłek spożywany przy okazji pamiątki śmierci Pomazańca. Nie jest to, więc bogata uczta cielesna. Prosta uroczystość, której nie ma potrzeby komplikować ozdobnikami.
Oddzielną sprawą jest nasze zachowanie podczas tego posiłku. Ponieważ jest to pamiątka śmierci Chrystusa, więc oczywistym jest, że zachowanie musi być poważne by nie uchybiało imieniu naszego Pana Jeszu. Spotkanie to jest manifestowaniem pamięci o poświęceniu Mistrza zrozumiałe, więc że tematem rozmów powinno być wspominanie tamtych wydarzeń.
Skromny posiłek z błogosławieństwem Boga, skromne rozmowy i możemy zakończyć bez potrzeby przedłużania spotkania.
Niektórych jednak nurtuje pytanie – Czy ja mogę spożywać chleb i wino? Z mojej obserwacji wynika, że każdy chce to robić, ale czy na pewno może? Jeśli Bóg pozwoli a ja będę żył to w najbliższych dniach postaram się udzielić odpowiedzi na to pytanie.
_____________________Krzysztof sługa pomazańcowy
Posty
