Pierwszą osobą, o której się dowiadujemy z Pisma Świętego, że dostąpi zbawienia bez zanurzenia (chrzest) w imię Pana jest człowiek, który żył popełniając w swoim życiu przestępstwa. Został skazany na śmierć i umierał blisko naszego Pana Jeszu. Nie zanurzył się w imię Jeszu gdyż nie miał takiej możliwości, ale okazał skruchę za swoje poprzednie życie, wzywał imienia Jeszu gdyż do jeszcze żywego Pomazańca powiedział „Jeszu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa” (Łukasza 23:42). Okazał także skruchę za swoje przestępstwa gdyż uznał swoją karę za całkowicie zasłużoną. Okazał też wiarę, że Jeszu jest prawdziwym Bożym Pomazańcem gdyż wierzył, że po śmierci przejmie on władzę w swoim królestwie.
Ten nawrócony złoczyńca okazał jeszcze coś, co być może umknęło Twojej uwadze...
Okazał współczucie Synowi Bożemu. Stanął w jego obronie. Skarcił innego przestępcę, który szydził z Chrystusa a sam dał świadectwo wiary w jego niewinność. Całe to nawrócenie byłego przestępcy było dla Jeszu niczym kubek zimnej wody w upalny dzień. Mesjasz umierając odbiera chwałę od nawróconego grzesznika a przecież po to właśnie się narodził i teraz umierał by zbawić takich ludzi. Ten złoczyńca nie bacząc, że z niego również mogą się śmiać okazał przed śmiercią współczującą miłość Zbawicielowi.
W tym miejscu przypomnijmy sobie słowa Jakuba na temat sądu nad ludźmi.
Jakuba 2:13 Będzie to bowiem sąd bez współczucia dla tego, który nie okazywał współczucia: współczucie triumfuje nad sądem.
Złoczyńca okazał współczucie Pomazańcowi, więc sam otrzymał je w zamian. Jego współczucie odniosło zwycięstwo nad sądem. Mistrz uczył swoich naśladowców przebaczania i okazywania zrozumienia nieświadomym przestępcą. Umierając dał przykład wstawiając się za żołnierzami, którzy go zabijali.
Łukasza 23:34 Jeszu powiedział: Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią.
Jego naśladowcy czynili tak samo.
Dzieje 7:60 Padając na kolana krzyknął głosem wielkim: „Panie nie zalicz im tego grzechu” i to powiedziawszy umarł.
Pomazaniec uczył okazywania miłości nie tylko tym, co nas lubią, ale nawet tym, co nas prześladują (Łk 6:38; Mat. 7:1,2).
Mateusza 5:43 Słyszeliście, że powiedziano: Będziesz miłował swego bliźniego, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. (44) A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują; (45) tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. (46) Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? (47) I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? (48) Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski.
Wzorcem dla nas ma być Bóg, który wszystkich traktuje na równi dopóki nie nastąpi sąd. Dopiero po sądzie złoczyńcy odbiorą swoją karę. Ten rodzaj miłości odróżnia naśladowców Chrystusa od religii pogańskich. Jakkolwiek poganie mogą stwarzać pozory miłości to my musimy nad nimi górować w jej okazywaniu. Nawet między sobą mamy rywalizować w okazywaniu miłości.
Rzymian 12:9) Miłość niech będzie bez obłudy. Miejcie wstręt do złego, podążajcie za dobrem. (10) W miłości braterskiej nawzajem bądźcie życzliwi. W okazywaniu czci jedni drugich wyprzedzajcie. (11) Nie opuszczajcie się w gorliwości. Bądźcie płomiennego ducha. Pełnijcie służbę Panu. (12) Weselcie się nadzieją. W ucisku bądźcie cierpliwi, w modlitwie - wytrwali. (13) Zaradzajcie potrzebom świętych. Przestrzegajcie gościnności. (14) Błogosławcie tych, którzy was prześladują. Błogosławcie, a nie złorzeczcie. (15) Weselcie się z tymi, którzy się weselą. płaczcie z tymi, którzy płaczą. (16) Bądźcie zgodni we wzajemnych uczuciach. Nie gońcie za wielkością, lecz niech was pociąga to, co pokorne. Nie uważajcie sami siebie za mądrych. (17) Nikomu złem za złe nie odpłacajcie. Starajcie się dobrze czynić wobec wszystkich ludzi. (18) Jeżeli to jest możliwe, o ile to od was zależy, żyjcie w zgodzie ze wszystkimi ludźmi. (19) Umiłowani, nie wymierzajcie sami sobie sprawiedliwości, lecz pozostawcie to pomście [Bożej]. Napisano bowiem: Do Mnie należy pomsta. Ja wymierzę zapłatę - mówi Pan - ale: Jeżeli nieprzyjaciel twój cierpi głód - nakarm go. (20) Jeżeli pragnie - napój go. Tak bowiem czyniąc, węgle żarzące zgromadzisz na jego głowę. (21) Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj.
Miłość mamy przejawiać do braci i sióstr w wierze, ale także do nieprzyjaciół. Pisząc wprost mamy być życzliwi wobec wszystkich ludzi. W liście do Rzymian znajdujemy uzasadnienie takiej postawy.
Rzymian 13:8) Nikomu nie bądźcie nic dłużni poza wzajemną miłością. Kto bowiem miłuje bliźniego, wypełnił Prawo. (9) Albowiem przykazania: Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie pożądaj, i wszystkie inne - streszczają się w tym nakazie: Miłuj bliźniego swego jak siebie samego. (10) Miłość nie wyrządza zła bliźniemu. Przeto miłość jest doskonałym wypełnieniem Prawa.
Dokładnie tak samo nauczał Jeszu.
Mateusza 22:35) a jeden z nich, uczony w Prawie, zapytał , wystawiając Go na próbę: (36) Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe? (37) On mu odpowiedział: Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. (38) To jest największe i pierwsze przykazanie. (39) Drugie podobne jest do niego: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. (40) Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy.
W ten sposób dochodzimy do biblijnego dowodu, że miłość jest najważniejszym warunkiem, jaki mamy spełnić by dostąpić zbawienia. W liście do Rzymian dostajemy informację, co się stanie z poganami, którzy przecież nie znają wymagań bożych a mimo to są ludźmi "dobrymi". Być może też spotkałeś się czytelniku z takim pytaniem. Odpowiedź jest częścią dobrej nowiny, jaką głosimy.
Rzymian 2:13) Nie ci bowiem, którzy przysłuchują się czytaniu Prawa, są sprawiedliwi wobec Boga, ale ci, którzy Prawo wypełniają, będą usprawiedliwieni. (14) Bo gdy poganie, którzy Prawa nie mają, idąc za naturą, czynią to, co Prawo nakazuje, chociaż Prawa nie mają, sami dla siebie są Prawem. (15) Wykazują oni, że treść Prawa wypisana jest w ich sercach, gdy jednocześnie ich sumienie staje jako świadek, a mianowicie ich myśli na przemian ich oskarżające lub uniewinniające. (16) [Okaże się to] w dniu, w którym Bóg sądzić będzie przez Jeszu Pomazańca ukryte czyny ludzkie według mojej Ewangelii.
Powyższa zapowiedź informuje nas, że jeśli ktoś wypełniał prawo boże nie wiedząc, że to jest boże prawo to i tak zostanie uznany za sprawiedliwego. Oczywiście zostanie za takiego uznany dzięki niezasłużonej życzliwości Chrystusa. Jeśli połączymy tą dobrą nowinę z tym, co Chrystus nauczał o wypełnianiu prawa a także z tym, co czytamy w 13 rozdziale listu do Rzymian wersecie dziesiątym to stanie się dla nas oczywistym, że na zbawienie mogą liczyć ludzie okazujący współczucie innym ludziom.
Rzymian 13:10 Miłość nie wyrządza zła bliźniemu. Przeto miłość jest doskonałym wypełnieniem Prawa.
Człowiek, który okazuje miłość innym ludziom nie zostanie potępiony nawet, jeśli nie zna całej prawdy o Bogu i jego Synu Jeszu. Dlatego miłość przewyższa znaczeniem sąd. To jest jednak możliwość zarezerwowana dla tych, co nie znają prawdy, dlatego nikt nie powinien zamartwiać się, jeśli ktoś umierał w przeszłości lub umrze w przyszłości bez znajomości nauk Pomazańca. Taka osoba będzie oceniona na podstawie okazywanej innym współczującej miłości.
Powstają jednak pytania. Jaką korzyść mamy z tego, że wcześniej poznajemy wolę Boga objawioną w Jeszu Pomazańcu? Jaki pożytek mają ci, co uwierzyli, że Jeszu jest Synem Boga i naszym Zbawicielem? Jaki pożytek jest z tego, że przyjęliśmy zanurzenie w wodzie w jego imię? Jaki pożytek z tego, że spożywamy jego ciało i krew na pamiątkę jego śmierci? Olbrzymi!!!
Ci, którzy wcześniej zaprzyjaźnią się ze Zbawicielem i wypełnią powyższe wymagania w ogóle nie staną na sądzie ostatnim. Oni dostępują wcześniejszego osądu.
Jana 5:24) Amen, amen, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia.
Ich udziałem jest pierwsze zmartwychwstanie i zaproszenie do współpracy w niebie z zasiadającym na tronie Jeszu.
Objawienie 20:6) Błogosławiony i święty, kto ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu: nad tymi nie ma władzy śmierć druga, lecz będą kapłanami Boga i Chrystusa i będą z Nim królować tysiąc lat.
O całe 1000 lat wcześniej będą wywyższeni w chwale, która nie będzie dostępna dla tych, co liczą na ocalenie w ostatnim sądzie.
Objawienie 20:12) I ujrzałem umarłych - wielkich i małych - stojących przed tronem, a otwarto księgi. I inną księgę otwarto, która jest księgą życia. I osądzono zmarłych z tego, co w księgach zapisano, według ich czynów. (13) I morze wydało zmarłych, co w nim byli, i Śmierć, i Otchłań wydały zmarłych, co w nich byli, i każdy został osądzony według swoich czynów. (14) A Śmierć i Otchłań wrzucono do jeziora ognia. To jest śmierć druga - jezioro ognia. (15) Jeśli się ktoś nie znalazł zapisany w księdze życia, został wrzucony do jeziora ognia.
Powyższy opis sądu ciebie nie będzie dotyczył, bo ty będziesz miał udział w chwale Pomazańca Bożego. Ty możesz już dziś dążyć do swojego zbawienia. Możesz osobiście zabiegać o uświęcenie się i o doskonalenie w okazywaniu miłości, o przyjaźń ze Zbawicielem. To jest pewniejszy sposób niż liczenie na to, że w podsumowaniu życia dostąpisz przebaczenia grzechów. Wszyscy grzeszymy, ale przyjmując zanurzenie w imię Jeszu dostępujemy przebaczenia grzechów i od tej pory możemy prześcigać się w okazywaniu miłości jednocześnie wystrzegając się grzechu.
1 Jana 2:1) Dzieci moje, piszę wam to dlatego, żebyście nie grzeszyli. Jeśliby nawet ktoś zgrzeszył, mamy Rzecznika wobec Ojca - Jeszu Pomazańca sprawiedliwego.
Dostępujemy przebaczenia grzechów za życia, ale nawet, jeśli zdarzy nam się ulec grzechowi to mamy swojego obrońcę w postaci Syna Bożego. Dostępujemy przywileju, o którym Jan pisze:
1 Jana 2:12) Piszę do was, dzieci, że dostępujecie odpuszczenia grzechów ze względu na Jego imię.
Ten niezwykły przywilej nie zwalnia nas jednak z obowiązku okazywania współczującej miłości innym ludziom.
1 Jana 2:9) Kto twierdzi, że żyje w światłości, a nienawidzi brata swego, dotąd jeszcze jest w ciemności. (10) Kto miłuje swego brata, ten trwa w światłości i nie może się potknąć. (11) Kto zaś swojego brata nienawidzi, żyje w ciemności i działa w ciemności, i nie wie, dokąd dąży, ponieważ ciemności dotknęły ślepotą jego oczy.
A więc znowu mamy dowód na to, że samo zanurzenie i inne przywileje związane z usługiwaniem Bogu przez usługiwanie jego Synowi nie zapewnia nam zbawienia, jeśli zaniedbujemy okazywanie miłości.
Podsumowując musimy stwierdzić, że jest możliwe zbawienie dzięki okazywaniu miłości nawet, jeśli nie znamy prawdy o Chrystusie. I odwrotnie nawet poznając Chrystusa nie dostąpimy zbawienia, jeśli nie będziemy starać się usilnie okazywać innym współczującej miłości popartej naszym życiem. Miłość jest najważniejszym warunkiem naszego zbawienia.
Okazał współczucie Synowi Bożemu. Stanął w jego obronie. Skarcił innego przestępcę, który szydził z Chrystusa a sam dał świadectwo wiary w jego niewinność. Całe to nawrócenie byłego przestępcy było dla Jeszu niczym kubek zimnej wody w upalny dzień. Mesjasz umierając odbiera chwałę od nawróconego grzesznika a przecież po to właśnie się narodził i teraz umierał by zbawić takich ludzi. Ten złoczyńca nie bacząc, że z niego również mogą się śmiać okazał przed śmiercią współczującą miłość Zbawicielowi.
W tym miejscu przypomnijmy sobie słowa Jakuba na temat sądu nad ludźmi.
Jakuba 2:13 Będzie to bowiem sąd bez współczucia dla tego, który nie okazywał współczucia: współczucie triumfuje nad sądem.
Złoczyńca okazał współczucie Pomazańcowi, więc sam otrzymał je w zamian. Jego współczucie odniosło zwycięstwo nad sądem. Mistrz uczył swoich naśladowców przebaczania i okazywania zrozumienia nieświadomym przestępcą. Umierając dał przykład wstawiając się za żołnierzami, którzy go zabijali.
Łukasza 23:34 Jeszu powiedział: Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią.
Jego naśladowcy czynili tak samo.
Dzieje 7:60 Padając na kolana krzyknął głosem wielkim: „Panie nie zalicz im tego grzechu” i to powiedziawszy umarł.
Pomazaniec uczył okazywania miłości nie tylko tym, co nas lubią, ale nawet tym, co nas prześladują (Łk 6:38; Mat. 7:1,2).
Mateusza 5:43 Słyszeliście, że powiedziano: Będziesz miłował swego bliźniego, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. (44) A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują; (45) tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. (46) Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? (47) I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? (48) Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski.
Wzorcem dla nas ma być Bóg, który wszystkich traktuje na równi dopóki nie nastąpi sąd. Dopiero po sądzie złoczyńcy odbiorą swoją karę. Ten rodzaj miłości odróżnia naśladowców Chrystusa od religii pogańskich. Jakkolwiek poganie mogą stwarzać pozory miłości to my musimy nad nimi górować w jej okazywaniu. Nawet między sobą mamy rywalizować w okazywaniu miłości.
Rzymian 12:9) Miłość niech będzie bez obłudy. Miejcie wstręt do złego, podążajcie za dobrem. (10) W miłości braterskiej nawzajem bądźcie życzliwi. W okazywaniu czci jedni drugich wyprzedzajcie. (11) Nie opuszczajcie się w gorliwości. Bądźcie płomiennego ducha. Pełnijcie służbę Panu. (12) Weselcie się nadzieją. W ucisku bądźcie cierpliwi, w modlitwie - wytrwali. (13) Zaradzajcie potrzebom świętych. Przestrzegajcie gościnności. (14) Błogosławcie tych, którzy was prześladują. Błogosławcie, a nie złorzeczcie. (15) Weselcie się z tymi, którzy się weselą. płaczcie z tymi, którzy płaczą. (16) Bądźcie zgodni we wzajemnych uczuciach. Nie gońcie za wielkością, lecz niech was pociąga to, co pokorne. Nie uważajcie sami siebie za mądrych. (17) Nikomu złem za złe nie odpłacajcie. Starajcie się dobrze czynić wobec wszystkich ludzi. (18) Jeżeli to jest możliwe, o ile to od was zależy, żyjcie w zgodzie ze wszystkimi ludźmi. (19) Umiłowani, nie wymierzajcie sami sobie sprawiedliwości, lecz pozostawcie to pomście [Bożej]. Napisano bowiem: Do Mnie należy pomsta. Ja wymierzę zapłatę - mówi Pan - ale: Jeżeli nieprzyjaciel twój cierpi głód - nakarm go. (20) Jeżeli pragnie - napój go. Tak bowiem czyniąc, węgle żarzące zgromadzisz na jego głowę. (21) Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj.
Miłość mamy przejawiać do braci i sióstr w wierze, ale także do nieprzyjaciół. Pisząc wprost mamy być życzliwi wobec wszystkich ludzi. W liście do Rzymian znajdujemy uzasadnienie takiej postawy.
Rzymian 13:8) Nikomu nie bądźcie nic dłużni poza wzajemną miłością. Kto bowiem miłuje bliźniego, wypełnił Prawo. (9) Albowiem przykazania: Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie pożądaj, i wszystkie inne - streszczają się w tym nakazie: Miłuj bliźniego swego jak siebie samego. (10) Miłość nie wyrządza zła bliźniemu. Przeto miłość jest doskonałym wypełnieniem Prawa.
Dokładnie tak samo nauczał Jeszu.
Mateusza 22:35) a jeden z nich, uczony w Prawie, zapytał , wystawiając Go na próbę: (36) Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe? (37) On mu odpowiedział: Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. (38) To jest największe i pierwsze przykazanie. (39) Drugie podobne jest do niego: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. (40) Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy.
W ten sposób dochodzimy do biblijnego dowodu, że miłość jest najważniejszym warunkiem, jaki mamy spełnić by dostąpić zbawienia. W liście do Rzymian dostajemy informację, co się stanie z poganami, którzy przecież nie znają wymagań bożych a mimo to są ludźmi "dobrymi". Być może też spotkałeś się czytelniku z takim pytaniem. Odpowiedź jest częścią dobrej nowiny, jaką głosimy.
Rzymian 2:13) Nie ci bowiem, którzy przysłuchują się czytaniu Prawa, są sprawiedliwi wobec Boga, ale ci, którzy Prawo wypełniają, będą usprawiedliwieni. (14) Bo gdy poganie, którzy Prawa nie mają, idąc za naturą, czynią to, co Prawo nakazuje, chociaż Prawa nie mają, sami dla siebie są Prawem. (15) Wykazują oni, że treść Prawa wypisana jest w ich sercach, gdy jednocześnie ich sumienie staje jako świadek, a mianowicie ich myśli na przemian ich oskarżające lub uniewinniające. (16) [Okaże się to] w dniu, w którym Bóg sądzić będzie przez Jeszu Pomazańca ukryte czyny ludzkie według mojej Ewangelii.
Powyższa zapowiedź informuje nas, że jeśli ktoś wypełniał prawo boże nie wiedząc, że to jest boże prawo to i tak zostanie uznany za sprawiedliwego. Oczywiście zostanie za takiego uznany dzięki niezasłużonej życzliwości Chrystusa. Jeśli połączymy tą dobrą nowinę z tym, co Chrystus nauczał o wypełnianiu prawa a także z tym, co czytamy w 13 rozdziale listu do Rzymian wersecie dziesiątym to stanie się dla nas oczywistym, że na zbawienie mogą liczyć ludzie okazujący współczucie innym ludziom.
Rzymian 13:10 Miłość nie wyrządza zła bliźniemu. Przeto miłość jest doskonałym wypełnieniem Prawa.
Człowiek, który okazuje miłość innym ludziom nie zostanie potępiony nawet, jeśli nie zna całej prawdy o Bogu i jego Synu Jeszu. Dlatego miłość przewyższa znaczeniem sąd. To jest jednak możliwość zarezerwowana dla tych, co nie znają prawdy, dlatego nikt nie powinien zamartwiać się, jeśli ktoś umierał w przeszłości lub umrze w przyszłości bez znajomości nauk Pomazańca. Taka osoba będzie oceniona na podstawie okazywanej innym współczującej miłości.
Powstają jednak pytania. Jaką korzyść mamy z tego, że wcześniej poznajemy wolę Boga objawioną w Jeszu Pomazańcu? Jaki pożytek mają ci, co uwierzyli, że Jeszu jest Synem Boga i naszym Zbawicielem? Jaki pożytek jest z tego, że przyjęliśmy zanurzenie w wodzie w jego imię? Jaki pożytek z tego, że spożywamy jego ciało i krew na pamiątkę jego śmierci? Olbrzymi!!!
Ci, którzy wcześniej zaprzyjaźnią się ze Zbawicielem i wypełnią powyższe wymagania w ogóle nie staną na sądzie ostatnim. Oni dostępują wcześniejszego osądu.
Jana 5:24) Amen, amen, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia.
Ich udziałem jest pierwsze zmartwychwstanie i zaproszenie do współpracy w niebie z zasiadającym na tronie Jeszu.
Objawienie 20:6) Błogosławiony i święty, kto ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu: nad tymi nie ma władzy śmierć druga, lecz będą kapłanami Boga i Chrystusa i będą z Nim królować tysiąc lat.
O całe 1000 lat wcześniej będą wywyższeni w chwale, która nie będzie dostępna dla tych, co liczą na ocalenie w ostatnim sądzie.
Objawienie 20:12) I ujrzałem umarłych - wielkich i małych - stojących przed tronem, a otwarto księgi. I inną księgę otwarto, która jest księgą życia. I osądzono zmarłych z tego, co w księgach zapisano, według ich czynów. (13) I morze wydało zmarłych, co w nim byli, i Śmierć, i Otchłań wydały zmarłych, co w nich byli, i każdy został osądzony według swoich czynów. (14) A Śmierć i Otchłań wrzucono do jeziora ognia. To jest śmierć druga - jezioro ognia. (15) Jeśli się ktoś nie znalazł zapisany w księdze życia, został wrzucony do jeziora ognia.
Powyższy opis sądu ciebie nie będzie dotyczył, bo ty będziesz miał udział w chwale Pomazańca Bożego. Ty możesz już dziś dążyć do swojego zbawienia. Możesz osobiście zabiegać o uświęcenie się i o doskonalenie w okazywaniu miłości, o przyjaźń ze Zbawicielem. To jest pewniejszy sposób niż liczenie na to, że w podsumowaniu życia dostąpisz przebaczenia grzechów. Wszyscy grzeszymy, ale przyjmując zanurzenie w imię Jeszu dostępujemy przebaczenia grzechów i od tej pory możemy prześcigać się w okazywaniu miłości jednocześnie wystrzegając się grzechu.
1 Jana 2:1) Dzieci moje, piszę wam to dlatego, żebyście nie grzeszyli. Jeśliby nawet ktoś zgrzeszył, mamy Rzecznika wobec Ojca - Jeszu Pomazańca sprawiedliwego.
Dostępujemy przebaczenia grzechów za życia, ale nawet, jeśli zdarzy nam się ulec grzechowi to mamy swojego obrońcę w postaci Syna Bożego. Dostępujemy przywileju, o którym Jan pisze:
1 Jana 2:12) Piszę do was, dzieci, że dostępujecie odpuszczenia grzechów ze względu na Jego imię.
Ten niezwykły przywilej nie zwalnia nas jednak z obowiązku okazywania współczującej miłości innym ludziom.
1 Jana 2:9) Kto twierdzi, że żyje w światłości, a nienawidzi brata swego, dotąd jeszcze jest w ciemności. (10) Kto miłuje swego brata, ten trwa w światłości i nie może się potknąć. (11) Kto zaś swojego brata nienawidzi, żyje w ciemności i działa w ciemności, i nie wie, dokąd dąży, ponieważ ciemności dotknęły ślepotą jego oczy.
A więc znowu mamy dowód na to, że samo zanurzenie i inne przywileje związane z usługiwaniem Bogu przez usługiwanie jego Synowi nie zapewnia nam zbawienia, jeśli zaniedbujemy okazywanie miłości.
Podsumowując musimy stwierdzić, że jest możliwe zbawienie dzięki okazywaniu miłości nawet, jeśli nie znamy prawdy o Chrystusie. I odwrotnie nawet poznając Chrystusa nie dostąpimy zbawienia, jeśli nie będziemy starać się usilnie okazywać innym współczującej miłości popartej naszym życiem. Miłość jest najważniejszym warunkiem naszego zbawienia.
__________________
krzysztof sługa chrystusowy
Posty
