Dusza nieśmiertelna – fakt czy pogański mit?

Dzisiejsze kościoły uważające się za chrześcijańskie głoszą nieśmiertelność duszy, jako fakt. My jednak, jako ludzie myślący możemy spytać „A gdzie pismo Święte nam wyjawia tą prawdę?”. Nie opieramy swojej wiary na ludzkich przekazach tylko na prawdzie objawionej. Co nie tylko nie może być potępione, ale wręcz przeciwnie powinno być chwalone.

Dzieje 17: 11 Ci byli szlachetniejsi od Tesaloniczan, przyjęli naukę z całą gorliwością i codziennie badali Pisma, czy istotnie tak jest.

Choć wielu kaznodziejów powołuje się na powyższy werset to jednak tylko w tedy, gdy chcą podważyć czyjąś wiarę i pozyskać nową osobę do swojej religii. Nie lubią jednak, gdy ktoś bada ich nauki i znajduje biblijne dowody, że są nieprawdziwe. Tak właśnie dziś zrobimy. Sprawdzimy, co Pismo Święte nam mówi o śmiertelności lub nieśmiertelności duszy.

Przy okazji wyjaśnię, co znaczy określenie „prawda objawiona”, na które często się powołuję. Mam na myśli informacje, które zostały nam przekazane od Boga, ponieważ sami nie bylibyśmy wstanie rozumem dojść do nich. Bez wątpienia ludzie mają własne teorie na temat tego, co się dzieje z duszą po śmierci, ale rozum ludzki nie jest wstanie przekroczyć bariery śmierci, nie jest, więc wstanie poznać prawdy sam.

Ludzkie spekulacje szły w różnych kierunkach i dawały różne wyniki. Różne też mogą być źródła ich informacji, mogły opierać się na samej spekulacji ludzkiego rozumu, ale mogły być też ukierunkowane przez siły duchowe. Siły duchowe dzielimy na święte (czyste) i nieczyste.

O Duchu Świętym czytamy, że jest Duchem Prawdy:

Jana 16:13 Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, poprowadzi was w całej prawdzie, bo nie będzie mówił od siebie, ale ile usłyszy powie wszystko i przyszłość wyjawi wam.

Jan nas ostrzega:

1 Jana 4:1 Umiłowani, nie każdemu duchowi wierzcie, ale badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków przyszło na świat.

Jan w dalszych słowach pisze o rozpoznawaniu ducha prawdy i ducha fałszu. Duch fałszu jak sama nazwa wskazuje przyczynia się do rozpowszechniania kłamstwa. Z tym problemem zmagali się słudzy pomazańcowi już na samym początku, bo wczasach, gdy jeszcze żyli posłańcy Pomazańca (apostołowie) a przynajmniej żył Jan, autor tego listu. Dzięki listowi Jana mamy dowód na to, że kłamstwa są rozpowszechniane przy wsparciu istot duchowych. Bez wątpienia to ma duży wpływ na ich siłę oddziaływania. Dlatego też z różnych teorii filozoficznych na temat losów duszy po śmierci człowieka ostatecznie zwyciężył pogląd, że dusza jest nieśmiertelna.

Kto był znany z rozpowszechniania tego poglądu? Czy może jakiś posłaniec Pomazańca? Czy ktoś jest wstanie pokazać dowód biblijny, że Piotr, Jan, Paweł czy inny posłaniec Chrystusa głosił pogląd o nieśmiertelności duszy ludzkie? Nie, oni nic takiego nie głosili. Do najbardziej znanych głosicieli nieśmiertelności ludzkiej duszy zaliczamy pogańskich filozofów: Sokrates, Platon, Pitagoras, Filon z Aleksandrii (Żyd łączący filozofię grecką z naukami Starego Testamentu) i Plutarch.

Plutarch żył i działał wczasach chrześcijańskich, niezwykle aktywnie zwalczał pogląd, że dusza jest śmiertelna. O jego zmaganiach możemy przeczytać w książce Aleksandra Krawczuka „Rzym i Jerozolima”. W poprzednim artykule „Czy istnieje życie po śmierci” umieściłem fragment tej książki (str. 30 i 31). Ponieważ jest ona trudno dostępna, więc pozwolę sobie umieścić dziś inny fragment (str. 28 i 29), mówiący o tym, z jakim zapałem trwały kłótnie na temat duszy.

„Rzym i Jerozolima” Aleksandra Krawczuka
powiększ skan klikając w zdjęcie.

To, że ostatecznie zwyciężył pogański pogląd, że dusze są nieśmiertelne z pewnością zawdzięczamy duchom fałszu, o których wspominał Jan w swoim liście. Skoro żaden prorok Boży ani żaden uczeń Chrystusa nie głosił takich poglądów to my również nie powinniśmy przy nich się upierać. Tym bardziej, że Pisma Święte mówią wprost:

Ezechiela 18:4 Oto dusze wszystkie moje są, jako dusza ojcowska tak i dusza synowska moje są; dusza, która grzeszy, ta umrze.

Powyższy cytat pochodzi z Biblii Gdańskiej, której przekład powstał w 1632 roku. A co na to dzisiejsi protestanci i katolicy? Przecież ten fragment Świętego Pisma zadaje kłam ich wierze w nieśmiertelność duszy…

Współczesny przekład protestancki znany, jako Biblia Warszawska oddaje ten fragment prawdy objawionej w taki sposób:

Ezechiela 18:4 Oto wszyscy ludzie są moi, zarówno ojciec, jak syn - są moimi. Każdy, kto grzeszy, umrze.

a przekład katolicki:

Ezechiela 18:4 Oto wszystkie osoby są moje: tak osoba ojca, jak osoba syna. Są moje. Umrze tylko ta osoba, która zgrzeszyła.

Jak widzimy słowo dusza zniknęło. W ten sposób tłumacze sfałszowali Słowo Boże i podjęli się próby jego unieważnienia. Nie są, więc uczniami ani naśladowcami Pomazańca Bożego, który wyraźnie oznajmił, że:

Jana 10:35 … Pisma nie można unieważnić .

Biblijnych dowodów że dusza może umrzeć jest dużo a nawet bardzo dużo. O to kilka przykładów:

Rdz 12:13 bg "Mów, proszę, żeś jest siostrą moją, aby mi dobrze było dla ciebie, i żywa została dla ciebie dusza moja."

Rdz 19:20 bg "Ale oto tu jest miasto nie daleko, do którego bym uciekł, małeć jest; proszę niech tam ujdę, ( wszak małe jest, ) a będzie żywa dusza moja."

Wj 12:15 bg "Przez siedem dni przaśniki jeść będziecie, a pierwszego dnia zaraz wypróżnicie kwas z domów waszych; bo ktobykolwiek jadł co kwaszonego od pierwszego dnia aż do dnia siódmego, wytracona będzie dusza ona z Izraela."

Wj 31:14 bg "Przetoż przestrzegajcie sabbatu, święty bowiem jest wam. Kto by go zgwałcił, śmiercią umrze; bo każdy, coby weń robotę odprawował, wytracona będzie dusza jego, z pośrodku ludu swego."

Nie ma sensu wymieniać wszystkich wersetów, bo jest ich naprawdę dużo. Nie ma natomiast ani jednego wersetu, który by stanowczo twierdził, że dusza jest nieśmiertelna. Nie tylko dusza może umrzeć, ale ciała zmarłych w Starym Testamencie są określane, jako zmarłe dusze. Dusza czuje głód i pragnienie. Zobaczmy jednak jeszcze jeden przykład tym razem z Nowego Testamentu.

Objawienie 16:3 A drugi wylał swą czaszę do morze i stało się krwią jakby zmarłego, i każda dusza żyjąca zmarła w morzu.

I na koniec pozostawiłem ciekawy werset gdyż prawie we wszystkich przekładach Biblii jest w nim słowo dusza.

Jakuba 5: 19,20 Bracia moi, jeśliby ktokolwiek z was zszedł z drogi prawdy, a drugi go nawrócił, niech wie, że kto nawrócił grzesznika z jego błędnej drogi, wybawi duszę jego od śmierci i zakryje liczne grzechy.

Dobra nowina, którą głosił Jeszu Pomazaniec obiecywała życie wieczne dusz dostępne dzięki zmartwychwstaniu lub całkowitą zagładę tych dusz w gehennie. Tymczasem antychryst głosi dziś wieczne męki dusz w piekle, czyli dokładnie to samo, co głosili pogańscy filozofowie.

Którą naukę uznasz za objawioną prawdę?

______________________

krzysztof pomazańcowy sługa

I jeszcze jedna wersja dla tych którzy wola słuchać niż czytać.