żyd=Żyd
Żyd≠żyd
W tym przypadku trzeba zwracać uwagę na wielkość liter gdyż za nimi kryje się dodatkowa treść. W czasach Posłańców Pana nie posługiwano się wielkością liter do przekazania dodatkowej treści lub zmiany znaczenia słowa. Dlatego Paweł pisze o Judejczykach i Izraelitach. Słowo Judejczyk powinno wskazywać na osobę pochodząca od Judy lub na osobę zamieszkującą Judeę jednak Pismo święte używa tego słowa w zupełnie innym sensie.
Judejczyk = Izraelita
Izraelita ≠ Judejczyk
Każdy Judejczyk był Izraelitą, ale nie każdy Izraelita był Judejczykiem. Podobna sytuacja jak ze słowem żyd i Żyd. Posłaniec Paweł używa obu słów. Warto zaznaczyć, że słowo Judejczyk występuje, jako przymiotnik (judejski). Nie mówi nam, więc kim ktoś jest, ale raczej, jakim jest.
Posłaniec Paweł nie mieszkał w Judei i nie pochodził z pokolenia Judy a mimo to nazywa siebie „człowiekiem judejskim”. W popularnych przekładach Pism spotykamy się z deklaracją apostoła, że jest Żydem, ale to jest błędne tłumaczenie. Nie prawdą jest, że Paweł powiedział: ”Jestem Żydem”. Po dokładnym sprawdzeniu okazuje się, że powiedział, iż jest:
Dzieje Posłańców 21:39 „Ja człowiekiem jestem judejskim”.
Dzieje Posłańców 22:3 „Ja jestem mężem judejskim”.
Lepiej to zrozumiemy, gdy przyjrzymy się pochodzeniu słowa Judejczyk.
Jakub miał 12 synów w tym jeden z nich nazywał się Juda i od tego imienia pochodzi nazwa Judejczycy, ale w Nowym Testamencie słowo to nie określa osób pochodzących od Judy. Słowo Juda pochodzi od hebrajskiego imienia Ja-uda (Jahudah lub Jehudah) i zawiera w sobie deklarację wiary gdyż tłumaczy się to na Jah (JHWH) - udah (czcić). Judejczycy to czciciele JHWH, dlatego Paweł choć pochodził z pokolenia Benjamina nazywał siebie mężem judejskim.
Dlatego możemy stwierdzić, że Judejczyk to czciciel JHWH a Izraelita to osoba narodowości izraelskiej, czyli pochodząca od Jakuba (Izraela) lub posiadająca obywatelstwo Izraelskie. Pod tym względem żyd z małej litery posiada podobne znaczenie jak judejczyk a Żyd z dużej litery jak Izraelita. Zrozumienie tego pomoże nam lepiej pojąć sens niektórych wersetów biblijnych.
Dopiero wiedząc to wszystko możemy lepiej zrozumieć znaczenie tych fragmentów świętych Pism, które wspominają o Judejczykach (czcicielach JHWH) i Izraelitach (potomkach Jakuba).
Rzymian 2:27-29 I tak ten, który od urodzenia jest nieobrzezany, a wypełnia Prawo, będzie sądził ciebie, który, mimo że masz księgę Prawa i obrzezanie, przestępujesz Prawo. Bo judejczykiem* (czcicielem JHWH) nie jest ten, który nim jest na zewnątrz, ani obrzezanie nie jest to, które jest widoczne na ciele, ale prawdziwym judejczykiem (czcicielem JHWH) jest ten, kto jest nim wewnątrz, a prawdziwym obrzezaniem jest obrzezanie serca, duchowe, a nie według litery. I taki to otrzymuje pochwałę nie od ludzi, ale od Boga.
Wyraźnie Paweł tłumaczy, że Judejczykiem jest ten, co odpowiednio wielbi Boga a nie ten, co odpowiednio się urodził. Wstawienie w powyższym tekście słowa Żyd wypacza sens wypowiedzi z listu do Rzymian zwraca, bowiem uwagę na pochodzenie rodowe a nie jak powinno być na pochodzenie z wiary w JHWH. Chodzi, bowiem o wspólnotę wiary a nie o pochodzenie od Judy lub miejsca zamieszkania w Judei.
Galatów 2:12-16 Zanim jeszcze nadeszli niektórzy z otoczenia Jakuba, brał udział w posiłkach z tymi, którzy pochodzili z pogaństwa. Kiedy jednak oni się zjawili, począł się usuwać i trzymać się z dala, bojąc się tych, którzy pochodzili z obrzezania. To jego nieszczere postępowanie podjęli też inni judejczycy, tak że wciągnięto w to udawanie nawet Barnabę. Gdy więc spostrzegłem, że nie idą słuszną drogą, zgodną z prawdą Dobrej Nowiny, powiedziałem Kefasowi wobec wszystkich: Jeśli ty, choć jesteś judejczykiem (czcicielem JHWH), żyjesz według obyczajów przyjętych wśród pogan, a nie wśród judejczyków (czcicieli JHWH), jak możesz zmuszać pogan do przyjmowania zwyczajów judejskich? My jesteśmy judejczykami (czcicielami JHWH), z urodzenia, a nie pogrążonymi w grzechach poganami. A jednak przeświadczeni, że człowiek osiąga usprawiedliwienie nie przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków, lecz jedynie przez wiarę w Jeszu Pomazańca, my właśnie uwierzyliśmy w Pomazańca Jeszu, by osiągnąć usprawiedliwienie z wiary w Pomazańca, a nie przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków, jako że przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków nikt nie osiągnie usprawiedliwienia.
W Objawieniu Jana czytamy:
Objawienie 2:9 Znam twój ucisk i ubóstwo - ale ty jesteś bogaty - i [znam] obelgę wyrządzoną przez tych, co samych siebie nazywają judejczykami (czcicielami JHWH), a nie są nimi, lecz są synagogą szatana.
Zaprzeczanie, że ktoś jest z pochodzenia Izraelitą nie miałoby sensu, ale zaprzeczenie, że wbrew temu, co twierdzi wcale nie jest czcicielem JHWH ma sens, ponieważ nie opiera się to na pochodzeniu, lecz na prawidłowym czczeniu Boga. Wcześniej Paweł a obecnie Jan w swoim Objawieniu kwestionują prawo Izraelitów do nazywania siebie czcicielami JHWH (judejczykami). Paweł i cały Nowy Testament wyjaśnia, że nie wystarczy urodzić się w Izraelu by być judejczykiem w sensie prawdziwym czcicielem JHWH potrzebne jest obrzezanie ducha i uznanie Mesjasza.
Objawienie 3:8 Znam twoje czyny. Oto postawiłem jako dar przed tobą drzwi otwarte, których nikt nie może zamknąć, bo ty chociaż moc masz znikomą, zachowałeś moje słowo i nie zaparłeś się mego imienia. (9) Oto Ja ci daję [ludzi] z synagogi szatana, spośród tych, którzy mówią o sobie, że są judejczykami (czcicielami JHWH) - a nie są nimi, lecz kłamią. Oto sprawię, iż przyjdą i padną na twarz przed twymi stopami, a poznają, że Ja cię umiłowałem.
„Zachowałeś moje słowo i nie zaparłeś się mego imienia” tak o prawdziwych czcicielach JHWH powiedział Jeszu, Syn Boga. Kim więc są ci, co twierdzą, iż są prawdziwymi czcicielami Boga a faktycznie zaparli się Mesjasza i jego imienia? Ci, co go odrzucili są nazwani synagogą szatana!
Wyznawców prawdziwego Boga nazywano judejczykami (czcicielami JHWH) od Judy, z którego pokolenia miał pochodzić Mesjasz. Jednak ci, co twierdzą, że nimi są faktycznie odrzucili Mesjasza, gdy przyszedł, zaparli się jego imienia Jeszu, które znaczy Zbawiciel i stali się synagogą szatana. Judejczykiem, więc był ktoś pokładający nadzieję w Mesjaszu wywodzącym się z plemienia Judy. Jednak wolą Boga było by nie tylko zapoczątkować od Judy wyczekiwanie na Mesjasza, ale także stało się jego wolą by w pewnym momencie na Judzie zamknąć wyczekiwanie. Ten drugi Juda okazał się zdrajcą i zaparł się wiary w Boga a więc zaprzeczył imieniu, które nosił. Znamy go dziś pod nazwą Judasz, ale faktycznie to jest dokładnie to samo imię, od którego wywodzi się Judaizm.
Jeśli więc dziś nazywamy religię Żydów judaizmem to tylko w tym sensie, że poszli oni drogą Judasza, który zaparł się Boja i jego Syna. Żydzi odrzucający Jeszu, jako Zbawiciela są naśladowcami i wspólnikami Judasza. Cały Izrael podzielił się na tych, co uznali Zbawiciela, w Jeszu z Nazaretu i na tych, co go odrzucili. Ci pierwsi mają prawo nazywać się prawdziwymi judejczykami a ci drudzy mogą nazywać się, co najwyżej judaistami od imienia Judasz.
Sam Paweł o swoim błędnym sposobie wielbienia Boga powiedział:
Galatów 1:13,14 Słyszeliście przecież o moim postępowaniu ongiś, gdy jeszcze wyznawałem judaizm, jak z niezwykłą gorliwością zwalczałem Powołanych Boga i usiłowałem ich zniszczyć, jak w żarliwości o judaizm przewyższałem wielu moich rówieśników z mego narodu, jak byłem szczególnie wielkim zapaleńcem w zachowywaniu tradycji moich przodków.
Judaizm poszedł błędną drogą, prześladował nie tylko Mesjasza, ale też jego naśladowców. Ponieważ kroczenie śladami Zbawiciela było bardzo ważnym elementem służby Bogu, więc nazwano ich Drogą. Naśladowcy Chrystusa są prawdziwymi czcicielami JHWH choć nie używają tego imienia inaczej jak w biblijnym wychwalaniu „Allelu Ja” czyli „Chwalmy JHWH”. Oddajemy dziś cześć Stwórcy przez oddawanie czci jego Synowi Jeszu. Jest to zgodne z jego własnymi słowami:
Jana 5:22,23 Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi, aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał.
W myśl tych słów każdy, kto odrzuca lub nie czci Syna Bożego nie oddaje też czci Bogu, czyli nie może już nazywać się „czcicielem JHWH” (judejczykiem). Dotyczy to Izraelczyków i świadków Jehowy a także wszystkich tych, którzy choć uznają Nowy Testament to jednak wzywają różne imiona antychrysta zamiast prawdziwego imienia Pomazańca.
Dzieje 4:12 I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni.
Prawdziwe imię Chrystusa brzmi Jeszu
i po polsku znaczy Zbawiciel.
________________
krzysztof sługa pomazańcowy
*Słowo to piszę z małej litery ponieważ prawidłowo powinien to być przymiotnik.
Posty
