Mimo że Pisma często porównują śmierć do stanu, w jakim znajdujmy się podczas snu to jednak większość osób zupełnie lekceważy sens tych wypowiedzi. Mają oczy a nie widzą mają uszy a nie słyszą, co Pismo im mówi o stanie umarłych. Dziej się tak, ponieważ ktoś im zaszczepił myśl, że po śmierci od razu odbieramy nagrodę lub karę
Jana 11:11) To powiedział, a następnie rzekł do nich: Łazarz, przyjaciel nasz, zasnął, lecz idę, aby go obudzić. (12) Uczniowie rzekli do Niego: Panie, jeżeli zasnął, to wyzdrowieje. (13) Jeszu jednak mówił o jego śmierci, a im się wydawało, że mówi o zwyczajnym śnie. (14) Wtedy Jeszu powiedział im otwarcie: Łazarz umarł,
Śmierć jest stanem utraty świadomości, ale nie jest stanem całkowitego niebytu. Człowiek żeby być duszą żyjącą potrzebuje ciał i ducha (Rodzaju 2:7). Ciało mamy z prochu (mułu) ziemi a ducha mamy od Boga. Po śmierci, kiedy znajdujemy się w stanie uśpienia ciało ulega skażeniu ulegając rozpadowi a duch wraca do Boga.
Koheleta (Kaznodziei) 12: 7 i wróci się proch do ziemi, tak jak nią był, a duch powróci do Boga, który go dał.
Ciało ulega skażeniu, ale nie duch (Łukasza 23:46; Dzieje 7:59; 1 Koryntian 5:5).
Dzieje 13:36 Dawid jednak, zasłużywszy się swemu pokoleniu, zasnął z woli Bożej i został złożony u boku swych przodków, i uległ skażeniu.
Kohelet swojej wywody na temat życia i stanu po śmierci kończy ostrzeżeniem:
Koheleta 12;14 Bóg każdą sprawę wezwie na sąd, wszystko, choć ukryte: czy dobre było, czy złe.
Dopiero sąd rozsądzi czy otrzymamy karę czy nagrodę a może i jedno i drugie.
Jana 11:23) Rzekł do niej Jeszu: Brat twój zmartwychwstanie. (24) Rzekła Marta do Niego: Wiem, że zmartwychwstanie w czasie zmartwychwstania w dniu ostatecznym. (25) Rzekł do niej Jeszu: Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. (26) Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Wierzysz w to?
Mało, kto rozumie, że Chrystus w tym momencie zmienia definicję słowa śmierć. Ludzie Myślą o śmierci, jako zaprzeczeniu życia a on im mówi, że źle to rozumieją. Tłumaczy, że śmierć to stan uśpienia. Człowiek jest żywy tylko jak we śnie nie do końca wie, co się z nim dzieje. Nie jest też wstanie sobą kierować. Jest pozbawiony możliwości świadomego działania, ale żyje. Ponieważ wiemy, że ciało przestaje istnieć to oczywiście człowiek żyje, jako duch i w tej postaci jest uśpiony.
Całkowicie zgodne z naukami Pana są informacje z księgi Syracha i Mądrości.
Syracha 34:13) Duch bojących się Pana żyć będzie, albowiem ich nadzieja jest w Tym, który ich zbawia.
Nawet, gdy umrzesz to nadal dla Pana żyć będziesz gdyż Twój duch będzie żywy, choć w stanie uśpienia.
Biblia mówi, że duch wraca do Boga i nigdzie nie pisze, że przestaje istnieć, że się rozmywa. To ludzie sobie tak wymyślili, ale ich rozumowanie jest całkowicie błędne, o czym mówią stare Pisma.
Księga Mądrości 2:3 gdy ona zgaśnie, ciało obróci się w popiół, a duch się rozpłynie jak niestałe powietrze.
Powyższy cytat mógłby być ideą przewodnią tych, co upierają się, że duch znika po śmierci gdyby ta księga nie ganiła za taką postawę. Pisze, bowiem że to jest rozumowanie błędne. O to dłuższy fragment:
Mądrości 2: 1) Mylnie rozumując, mówili sobie: Nasze życie jest krótkie i smutne. Nie ma lekarstwa na śmierć człowieczą, nie znamy nikogo, kto by wrócił z Otchłani. (2) Urodziliśmy się niespodzianie i potem będziemy, jakby nas nigdy nie było. Dech w nozdrzach naszych jak dym, myśl jak iskierka z uderzeń serca naszego: (3) gdy ona zgaśnie, ciało obróci się w popiół, a duch się rozpłynie jak niestałe powietrze.
Dalej pisze, że takie rozumowanie doprowadziło do szukania przyjemności i jednoczesnego krzywdzenia niewinnych. Podkreślmy to wyraźnie taka postawa jest potępiona, jako błędna. Twierdzenie ze duch rozpływa się i przestaje istnieć jest błędnym rozumowaniem. Oczywiście ktoś może stwierdzić, że księga Mądrości to apokryf, ale to nie zmienia faktu, że nigdzie w Biblii nie ma niczego, co by pozwoliło nam wierzyć, że duch znika i się rozpływa. Natomiast księga Mądrości była szanowana w Izraelu podobnie jak księga Syracha a została odrzucona przez tą samą sektę żydowską, która odrzuciła Chrystusa. Jest, więc uzasadniony powód by wątpić w ich duchowe kompetencje i samemu zbadać sprawę natchnienia tych ksiąg zwłaszcza, że są zadziwiająco zgodne z naukami Nowego testamentu i nawet odnoszę wrażenie, że apostołowie cytowali niektóre fragmenty, choć jest to ukrywane przed nami.
Historia dziewczynki, której duch powrócił do ciała potwierdza to, co czytamy w księdze mądrości a także w księdze Syracha.
Syracha 38: 23) Gdy spoczął zmarły, niech spocznie i pamięć o nim, pociesz się po nim, skoro już wyszedł duch jego.
Skoro duch w chwili śmierci wychodzi to w chwili powrotu do życia musi wrócić i to też jest zgodne z tym, co uczył Chrystus.
Łukasza 8:52) A wszyscy płakali i żałowali jej. Lecz On rzekł: Nie płaczcie, bo nie umarła, tylko śpi. (53) I wyśmiewali Go, wiedząc, że umarła. (54) On zaś ująwszy ją za rękę rzekł głośno: Dziewczynko, wstań! (55) Duch jej powrócił, i zaraz wstała. Polecił też, aby jej dano jeść.
Dlaczego dziewczynka mogła się obudzić? Ponieważ duch jej powrócił. Chrystus potrafi kierować duchem człowieka zmarłego może przywrócić mu ciało i w ten sposób ożywić go, czyli obudzić ze snu.
Posłaniec Chrystusa Paweł opisał zmartwychwstanie do życia w niebie (to nie to samo, co na sąd), jako zamianę jednego ciała na drugie a o tych, którzy doczekają powrotu Pana i nie zdążą umrzeć pisze, że dostąpią błyskawicznej zamiany tych ciał.
1 Koryntian 15:42) Podobnie rzecz się ma ze zmartwychwstaniem. Zasiewa się zniszczalne - powstaje zaś niezniszczalne; (43) sieje się niechwalebne - powstaje chwalebne; sieje się słabe - powstaje mocne; (44) zasiewa się ciało zmysłowe - powstaje ciało duchowe. Jeżeli jest ciało ziemskie powstanie też ciało niebieskie. (45) Tak też jest napisane: Stał się pierwszy człowiek , Adam, duszą żyjącą, a ostatni Adam duchem ożywiającym. (…) (50) Zapewniam was, bracia, że ciało i krew nie mogą posiąść królestwa Bożego, i że to, co zniszczalne, nie może mieć dziedzictwa w tym, co niezniszczalne. (51) Oto ogłaszam wam tajemnicę: nie wszyscy pomrzemy, lecz wszyscy będziemy odmienieni. (52) W jednym momencie, w mgnieniu oka, na dźwięk ostatniej trąby - zabrzmi bowiem trąba - umarli powstaną nienaruszeni, a my będziemy odmienieni. (53) Trzeba, ażeby to, co zniszczalne, przyodziało się w niezniszczalność, a to, co śmiertelne, przyodziało się w nieśmiertelność.
Skoro ludzie dostaną nowe ciała zupełnie inne to, co pozostanie po starym człowieku? Skąd będzie wiedział, że on jest tym, kim jest a nie kimś innym? Co sprawia, że ma świadomość tego, kim jest?
1 Koryntian 2:11 Bo któż z ludzi wie, kim jest człowiek, prócz ducha ludzkiego, który w nim jest?
Tak, więc rację mają ci, co twierdzą, że duch po śmierci ciała nadal żyje, ale mylą się twierdząc, że duch ten zachowuje pełną świadomość(Łukasza 23:46; Dzieje 7:59; 1 Koryntian 5:5). Duch bez ciała znajduje się w stanie uśpienia i czeka na przebudzenie na sąd lub na spotkanie z Panem naszym Jeszu. To oznacza powrót do ciała takiego jak miał wcześniej (na sąd) lub nowego niebiańskiego (na spotkanie).
____________________
krzysztof sługa pomazańcowy
Ps. Uwaga do osób, które będą chciały twierdzić ze swoje wywody oparłem na apokryfach. Nowy Testament sam bez tych dodatkowych ksiąg dostarcza nam argumentów, że człowiek po śmierci śpi i że duch go opuszcza lub do niego wraca. Użyłem dodatkowych cytatów z księgi Syracha i Mądrości po to by zwrócić Ci czytelniku uwagę na zadziwiającą zgodność tych ksiąg z Nowym Testamentem i zachęcić Cię do samodzielnego zbadania autentyczności tych Pism. Ja obecnie poświęcam temu trochę uwagi i jestem bardzo pozytywnie zaskoczony.
Posty
