Stworzyciel czy Burzyciel?

Za każdym razem, kiedy Bóg zmieniał człowiekowi imię, to zwracał uwagę na znaczenie tego imienia. Zmiana tylko jednej litery w imieniu nadawała mu zupełnie inny sens. W ten sposób kłótliwa (Saraj) zamieniła się w księżniczkę (Sara). Podobnie było z innymi imionami. Dawniej każde imię miało swoje znaczenie. Z tego powodu należy zadać sobie pytanie: jakie są różnice w znaczeniu słów Jehowa i Jahwe? Czy na pewno oba słowa mają takie samo znaczenie?

Świadkowie Jehowy wiedzą już, że preferowana przez nich forma nie jest prawidłowa, ale ponieważ całe życie skupiali się na czczeniu Boga pod tym imieniem, to nie chcą teraz robić żadnych gwałtownych zmian, bo to mogłoby podważyć sens ich kultu. Przypominają ludzi, którzy zboczyli z prawidłowej drogi i nie chcą zawrócić, ponieważ idą nią już bardzo długo. Trwają w przekonaniu, że jakimś sposobem i tak dojdą do celu. Zmiana drogi oznaczałaby uznanie wielu lat ich służby za pozbawione sensu działania - i to jest jeden problem, a drugi to fakt, że są dużą organizacją i zawrócenie mogłoby zachwiać porządkiem organizacyjnym. Zwyczajnie część ludzi podczas manewru zawracania pogubiłaby się. Ma to też związek z prawnymi regulacjami - musieliby na całym świecie zmienić nazwę na bardziej prawidłową. 

Z tego powodu twierdzą w swoich publikacjach, że prawidłowa wymowa nie ma znaczenia - liczy się, by jakoś zwracać się do Boga. Dochodzi więc do sytuacji absurdalnej, ponieważ świadkowie Jehowy w różnych krajach używają różnych imion na określenie tego samego Boga. 

Skoro wiemy, że zmiana jednej litery może zmienić znaczenie słowa, to zastanówmy się, co mogą znaczyć słowa: Jehowa i Jahwe. Świadkowie Jehowy twierdzą, że Jehowa (w języku angielskim Jehovah) znaczy: „Ten, który powoduje, że się staje”. Tłumacza, że imię to jest oparte na hebrajskim czasowniku havah, które znaczy: być, stawać się. To prawda, że taki czasownik istnieje, ale słowo: Jehovah (Jehowa) oparte jest na słowie: hovah, a nie: havah. Sprawdźmy więc, co na ten temat mówi słownik hebrajski Strong Concordance. Znajdujemy w nim pod numerem 1933b słowo havah i rzeczywiście znaczy ono: być, stawać się. Szukamy jednak słowa hovah i znajdujemy je pod numerem 1943, a jego znaczenie jest zupełnie inne: ruina, katastrofa, zgorszenie. Poniżej zamieściłem słowa z ich numerem i linkiem do sprawdzenia. Dla porównania dodałem jeszcze jedno słowo, które pokazuje, jak przez dodanie drugiego ‘v’ (havvah) można zmienić znaczenie słowa. 

havah (1933b) – być, stawać się

http://lexiconcordance.com/hebrew/1933.html

hovah (1943) – ruina, katastrofa, zgorszenie

http://lexiconcordance.com/hebrew/1943.html

havvah (1942) – pragnienie zła (ruiny, katastrofy, zgorszenia)

http://lexiconcordance.com/hebrew/1942.html

Oprócz dowodów naukowych mamy też przykłady biblijne pokazujące, jak łatwo imię może zmienić  znaczenie, jeśli zmianie ulegnie choćby jedna głoska. 

„Nie będziesz więc odtąd nazywał się Abram, lecz imię twoje będzie Abraham, bo uczynię ciebie ojcem mnóstwa narodów.” Rodzaju 17:5

Abram - אברם

Abraham – אברהם

„I mówił Bóg do Abrahama: ‘Żony twej nie będziesz nazywał imieniem Saraj, lecz imię jej będzie Sara’.” Rodzaju 17:15

Saraj – שרי

Sara – שרה

Mamy więc dowód naukowy, że nie można beztrosko zmieniać imion, bo niechcący można zamiast wychwalać Boga - obrażać Go lub zwracać się w modlitwie do kogoś zupełnie innego. I mamy też w Pismach Świętych informacje o tym, że zmiana imienia powoduje zmianę znaczenia, można więc powiedzieć, że z dwóch niezależnych od siebie źródeł mamy informację, że to nie jest wszystko jedno, jak wymawiamy imię Boga, jeśli już bardzo chcemy je wymawiać.

Ktoś, kto powoduje, że się staje (havah), jest Stwórcą, a ktoś, kto powoduje ruinę i katastrofę (hovah) jest Burzycielem. Którego Boga Ty czcisz?

__________________

krzysztof pomazańcowy

Ps. Oczywiście, nam dziś jest łatwiej, ponieważ Bóg objawia się nam przez Syna. Możemy więc, a nawet powinniśmy, oddawać mu cześć przez czczenie Syna, Pana naszego Jeszu.
„Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi, aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał.” Jana 5:22,23