Pamiątka śmierci Chrystusa w 2016 roku

Zbliża się pamiątka śmierci Chrystusa. Świadkowie Jehowy wyznaczyli jej datę na 23 marca, a większość byłych świadków Jehowy, starym zwyczajem wierzy, że organizacja wie najlepiej jak wyznaczać datę. Tymczasem powinni się zastanowić, czy aby na pewno chcą ufać Towarzystwu Strażnica, ponieważ w tym roku żydzi obchodzą paschę w kwietniu. Różnicę jednego lub dwóch dni można byłoby uznać za małą pomyłkę, ale różnica jednego miesiąca musi dać do myślenia, a przynajmniej skłonić do zbadania tematu. Tymczasem zdecydowana większość tych, którzy opuścili szeregi organizacji szuka obecnie uproszczeń bardziej niż prawdy. Wszystko im się należy, do wszystkiego roszczą sobie prawo i wszystko upraszczają. W moim odczuciu budują na swoje własne potrzeby szeroką drogę. Nie jest to katolicka, czy protestancka autostrada, ale jest dostatecznie wygodna, by spokojnie, spacerkiem nią podążać. 

Pisałem w ubiegłym roku, że świadkowie Jehowy do wyznaczenia daty pamiątki używają, jako punktu odniesienia, równonocy. Z tego powodu nieprawdą jest, że posługują się tylko kalendarzem księżycowym, bo równonoc to zjawisko słoneczne, a nie księżycowe. Nieprawdziwy więc jest ich argument, że różnice w dacie ich i żydów biorą się z tego, że oni trzymają się kalendarza księżycowego (sugerują, że są dokładniejsi, bo wierni tradycyjnej metodzie), a żydzi zmodernizowanego księżycowo-słonecznego. Faktycznie wszyscy posługujemy się kalendarzem księżycowo-słonecznym przynajmniej w tym sensie, że przekładamy daty z kalendarza księżycowego na kalendarz słoneczny, obecnie obowiązujący. 

Jaką metodą posługiwali się Izraelici? 

Koniec eonu

Tłumacze biblijni są już tak dalece przyzwyczajeni do pewnych słów, że konsekwentnie je stosują, mimo że są błędne. Zastanawiam się na ile jest to kwestia przyzwyczajenia, a na ile świadome przekłamanie Pism. Nie widzę uzasadnienia dla ich puszenia się znajomością greki biblijnej skoro tłumaczą jakby jej nie znali. Podkreślanie swoich rzekomych umiejętności lub wykształcenia, które czyni ich autorytetami w kwestii tłumaczenia biblii nie ma innego sensu po za tym by zniechęcić ludzi do samodzielnego badania, i zaufanie im. Ludzie po szkołach teologicznych wyeliminowali mózg z użycia. Zostali przemieleni przez poprawność religijną. Dziś mamy problem z chorobą zwaną poprawność polityczna, ale warto pamiętać, że dawniej istniała poprawność religijna. Osoby niemieszczące się w pewnych dopuszczalnych ramach były narażone na śmierć. Żeby przetrwać trzeba było nie myśleć. Lata tresowania zrobiły swoje i rzeczywiście większość nie myśli tylko zdaje się na opinię specjalistów, np. na teologów. Tymczasem w szkołach teologicznych mózg podlega zwykłemu praniu. Wszystko zostaje posegregowane, zaetykietowane, przekłamane i utwierdzone. 

Przykładem są tłumaczenia Biblii gdzie niby wszystko jest poprawne, ale nic do niczego nie pasuje. Kiedy odkrywam błędy tłumaczy dociera do mnie, że one mogą wynikać z kompletnego niezrozumienia tekstu, który tłumaczą. Niby znaczenie słów znają, ale nie rozumieją, o co chodzi, gdy słowa łącza się w zdania. 

Bóg przez Syna uczynił eony

"Wielokrotnie i różnorodnie, dawniej Bóg przemawiał do przodków przez proroków. Ostatnio przemówił do nas przez Syna, którego ustanowił dziedzicem wszystkiego, przez którego uczynił eony.” Hebrajczyków 1:1,2

Powyższy wstęp listu do Hebrajczyków zawiera bardzo dużą dawkę informacji, które pomagają lepiej zrozumieć pozycję Chrystusa względem Ojca i aniołów. Pomagają też w obalaniu błędnych teorii na temat osobowości Pana naszego Jeszu, na przykład jego jedności w trójcy. Dogmat o trójcy głosi, że wszystkie postacie Boga są sobie równe (Jana 14:28), czyli Syn jest równy Ojcu, ale czy wówczas Ojciec musiałby dawać coś synowi? Gdyby byli sobie równi ich prawa do wszystkiego byłyby równe. Tymczasem Bóg Ojciec ustanawia Syna dziedzicem. 

Z drugiego wersetu dowiadujemy się, że Bóg posługuje się swoim Synem podobnie jak posługiwał się ludźmi (prorokami). Syn pełni więc rolę usłużną wobec Ojca, choć w stosunku do ludzi sam jest Bogiem (Jana 17:3; Dzieje 3:20,26). W Starym Testamencie był Bogiem, ponieważ przemawiał w imieniu swego Ojca, a w Nowym Testamencie jest Bogiem, ponieważ Ojciec wywyższył Go do swojej pozycji (Filipian 2:9; 1 Koryntian 15:27,28, Efezjan 1:22). Przekazał mu całą swoją boską władzę i zażądał, by ludzie oddawali mu cześć tak, jak samemu Ojcu (Jana 5:23). Dlatego Jeszu jest dla nas Bogiem, choć w relacji z Ojcem jest nadal podległym Synem. 

Święci w czasach końca

Film ten jest dla tych co wolą słuchać niż czytać. Oparty jest na artykule „Wojna ze świętymi”. Jest nietypowy, ponieważ myśli w nim zawarte powstawały w trakcie pisania. Nie miałem wcześniej gotowej odpowiedzi, dlatego rozważam w nim różne możliwości by na koniec wyszła prawda. Nie podsumowałem tematu w nadziei, że może sam powiążesz omawiane tu myśli z innymi proroctwami na przykład wypowiedzianymi przez Chrystusa na temat czasów końca. Nie mówi on wprawdzie o wojnie ze świętymi, ale mówi, co czeka jego naśladowców i nazywa to inaczej niż walką, co bardzo ułatwia nam zrozumienie tych proroctw. Szerzej na ten temat postaram się napisać na blogu Słowo na dziś. Teraz zapraszam do posłuchania.