Bóg przez Syna uczynił eony

"Wielokrotnie i różnorodnie, dawniej Bóg przemawiał do przodków przez proroków. Ostatnio przemówił do nas przez Syna, którego ustanowił dziedzicem wszystkiego, przez którego uczynił eony.” Hebrajczyków 1:1,2

Powyższy wstęp listu do Hebrajczyków zawiera bardzo dużą dawkę informacji, które pomagają lepiej zrozumieć pozycję Chrystusa względem Ojca i aniołów. Pomagają też w obalaniu błędnych teorii na temat osobowości Pana naszego Jeszu, na przykład jego jedności w trójcy. Dogmat o trójcy głosi, że wszystkie postacie Boga są sobie równe (Jana 14:28), czyli Syn jest równy Ojcu, ale czy wówczas Ojciec musiałby dawać coś synowi? Gdyby byli sobie równi ich prawa do wszystkiego byłyby równe. Tymczasem Bóg Ojciec ustanawia Syna dziedzicem. 

Z drugiego wersetu dowiadujemy się, że Bóg posługuje się swoim Synem podobnie jak posługiwał się ludźmi (prorokami). Syn pełni więc rolę usłużną wobec Ojca, choć w stosunku do ludzi sam jest Bogiem (Jana 17:3; Dzieje 3:20,26). W Starym Testamencie był Bogiem, ponieważ przemawiał w imieniu swego Ojca, a w Nowym Testamencie jest Bogiem, ponieważ Ojciec wywyższył Go do swojej pozycji (Filipian 2:9; 1 Koryntian 15:27,28, Efezjan 1:22). Przekazał mu całą swoją boską władzę i zażądał, by ludzie oddawali mu cześć tak, jak samemu Ojcu (Jana 5:23). Dlatego Jeszu jest dla nas Bogiem, choć w relacji z Ojcem jest nadal podległym Synem. 

Drugi werset jest bardzo ciekawy także z powodu stwierdzenia, „przez którego uczynił eony”. Chodzi o greckie słowo aiona (αἰῶνα). Inne przekłady podają:

„przez którego uczynił systemy rzeczy” PNŚ

„przez którego także wszechświat stworzył” BW

„przez Niego też stworzył wszechświat” BT

„przez którego i uczynił wieki” przekład grecko-polski Vocatio

Słowo, które świadkowie Jehowy tłumaczą na „systemy rzeczy”, a wydawnictwo Vocatio, jako „wieki” przeważnie jest tłumaczone na „wszechświat”. Z tego ostatniego błędnego tłumaczenia bierze się wiara w koniec świata. Oczywiście, jeśli obecną cywilizację uznajemy za świat, to faktycznie taki koniec świata (cywilizacji) będzie miał miejsce (2 Piotra 3:12). Wówczas tłumaczenie to jest poprawne, ale wiedząc, co naprawdę znaczy to słowo lepiej zrozumiemy, że koniec nie jest całkowity, a jedynie jest etapem przejściowym do kolejnego eonu (okresu, wieku, czasu, ery, świata). Słowo tłumaczone na „eony” oznacza czas wyznaczony na jakieś zadanie. Eony w liczbie mnogiej to kolejne etapy planu Bożego. W omawianym przez nas liście do Hebrajczyków eon występuje w liczbie mnogiej.

Eon według słownika języka polskiego to „największa jednostka czasu w dziejach Ziemi, dzieląca się na ery”. Nie należy mylić naszego eonu z gnostyckimi nadbóstwami. 

Nasz obecny eon skończy się w ogniu:

"Skoro to wszystko w ten sposób ulegnie zagładzie, to jakimi winniście być wy w świętym postępowaniu i pobożności, gdy oczekujecie i staracie się przyspieszyć przyjście dnia Bożego, który sprawi, że niebo zapalone pójdzie na zagładę, a gwiazdy w ogniu się rozsypią. Oczekujemy jednak, według obietnicy, nowego nieba i nowej ziemi, w których będzie mieszkała sprawiedliwość. Dlatego, umiłowani, oczekując tego, starajcie się, aby was zastał bez plamy i skazy - w pokoju.” 2 Piotra 3:11-14

Te wydarzenia, kiedy to ogień wszystko niszczy, są opisane w księdze Objawienia w taki sposób:

„Wyszli oni na powierzchnię ziemi i otoczyli obóz świętych i miasto umiłowane; a zstąpił ogień od Boga z nieba i pochłonął ich. A diabła, który ich zwodzi, wrzucono do jeziora ognia i siarki, tam gdzie są Bestia i Fałszywy Prorok. I będą cierpieć katusze we dnie i w nocy na wieki wieków.” Objawienie 19:9,10

Między obecnym a przyszłym eonem odbędzie się sąd. Jest on nie przypadkiem nazwany ostatnim, jest podsumowaniem i rozliczeniem nie tylko całej ludzkości, ale także pojedynczych jednostek oraz świata duchów. Dlatego po tym ostatnim rozliczeniu proroctwa zapowiadają nowy eon, czyli nowy świat. 

To wydarzenie zapowiadał już prorok Izajasz (Izajasza 65:17; 66:22). W Nowym Testamencie powtórzył je Jan, w księdze Objawienia. 

„I ujrzałem niebo nowe i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma.” Objawienie 21:1

Przewidział też wypowiedzenie przy tej okazji takich słów:

„‘Oto czynię wszystko nowe’. I mówi: ‘Napisz: Słowa te wiarygodne są i prawdziwe’.” Objawienia 21:5 

Będzie to spełnieniem się tej nadziei, o której pisał Paweł:

„Głosimy, (…), to, czego ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują.” 1 Koryntian 2:9

_________________

krzysztof chrystusowy