Grzech przeciwko Duchowi Świętemu

Grzech przeciwko Świętemu Tchnieniu wzbudza ciekawość, z powodu powszechnego braku zrozumienia tego tematu. Do zamieszania przyczynia się traktowanie Świętego Tchnienia jako osoby boskiej, równej innym osobom Boga. Dogmat o trójcy twierdzi, że wszystkie osoby Boga są sobie równe. Żeby podnieść do rangi boskiej Tchnienie Święte, zwolennicy trójcy powołują się na cytat:

„Dlatego powiadam wam: Każdy grzech i bluźnierstwo będą odpuszczone ludziom, ale bluźnierstwo przeciwko Duchowi nie będzie odpuszczone. Jeśli ktoś powie słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie mu odpuszczone, lecz jeśli powie przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie mu odpuszczone ani w tym wieku, ani w przyszłym.” Mateusza 12:31,32

Ten werset jest wykorzystywany przez zwolenników trójcy, a jednocześnie sprawia im problem, ponieważ stawia Tchnienie wyżej od Chrystusa. Nie ma równości. Należałoby uznać, że Pomazaniec w ciele nie był Bogiem, albo że był Bogiem, ale o niższej pozycji. Oba przyjęte rozwiązania, zaprzeczają dogmatowi trójcy, który zakłada równość wszystkich osób trójcy. 

Dogmat o trójcy przyczynił się do braku zrozumienia, na czym polega grzech przeciw Tchnieniu Świętemu. Tymczasem wystarczy przeczytać wypowiedzi Pana naszego i Zbawiciela, by zrozumieć co chciał nam powiedzieć. Mamy trzy równoległe relacje, o grzechu przeciw Tchnieniu. Przyjrzyjmy im się dokładnie. 

Najkrótsza wzmianka na ten temat jest w sprawozdaniu Łukasza:

„Każdemu, kto mówi jakieś słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie przebaczone, lecz temu, kto bluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie przebaczone.” Łukasza 12:10

W powyższym tekście kontekst nam nie pomaga zrozumieć sensu tych słów, ale już w kolejnych sprawozdaniach mamy więcej informacji, na temat okoliczności wypowiedzenia tych słów. 

„Gdy to posłyszeli Jego bliscy, wybrali się, żeby Go powstrzymać. Mówiono bowiem: 'Odszedł od zmysłów'. Natomiast uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili: 'Ma Belzebuba i przez władcę złych duchów wyrzuca złe duchy'.” Marka 3:21,22

Mamy więc taką sytuację, że z powodu zamieszania jakie było wokół Pana naszego Jeszu, niektórzy mówili o nim, że zwariował. A inni, zarzucali mu, że wypędza demony mocą władcy demonów. Mamy więc dwa rodzaje oskarżeń. Pierwsze wymierzone w dobre imię człowieka, który był Pomazańca Bożym, a drugie wymierzone w widzialną moc Tchnienia Świętego. Chrystus jako człowiek nie dysponował mocą sam z siebie, lecz działał dysponując Tchnieniem Bożym (Jana 11:41; Dzieje 3:12; Hebrajczyków 2:4). Jego działalność była dowodem działania Świętego Tchnienia (Jana 3:1,2). Dlatego Zbawiciel powiedział: 

„'Zaprawdę, powiadam wam: wszystkie grzechy i bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak bluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego'. Mówili bowiem: 'Ma ducha nieczystego'. Marka 3:28-30 

Sprawozdanie Marka potwierdza ewangelia Mateusza:

„Wówczas przyprowadzono Mu opętanego, który był niewidomy i niemy. Uzdrowił go, tak że niemy mógł mówić i widzieć. A wszystkie tłumy pełne były podziwu i mówiły: 'Czyż nie jest to Syn Dawida?' Lecz faryzeusze, słysząc to, mówili: 'On tylko przez Belzebuba, władcę złych duchów, wyrzuca złe duchy'. (…) Lecz jeśli Ja mocą Ducha Bożego wyrzucam złe duchy, to istotnie przyszło do was królestwo Boże. Albo jak może ktoś wejść do domu mocarza, i sprzęt mu zagrabić, jeśli mocarza wpierw nie zwiąże? I dopiero wtedy dom Jego ograbi. Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie; i kto nie zbiera ze Mną, rozprasza. Dlatego powiadam wam: Każdy grzech i bluźnierstwo będą odpuszczone ludziom, ale bluźnierstwo przeciwko Duchowi nie będzie odpuszczone. Jeśli ktoś powie słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie mu odpuszczone, lecz jeśli powie przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie mu odpuszczone ani w tym wieku, ani w przyszłym. Albo uznajcie, że drzewo jest dobre, wtedy i jego owoc jest dobry, albo uznajcie, że drzewo jest złe, wtedy i owoc jego jest zły; bo z owocu poznaje się drzewo.” Mateusza 12:22-24, 28-33

Działanie Świętego Tchnienia miało pomóc ludziom rozpoznanie Pomazańca Bożego. Zagrażało to silnej pozycji przywódców religijnych judaizmu. Przedstawiciele Wielkiej Nierządnicy chcąc zatrzymać swoją pozycję wśród ludzi rzucili bezpodstawne oszczerstwo na Chrystusa. Nie mieli żadnych dowodów by tak twierdzić, ale samo oszczerstwo wyrządziło dużo szkód i uniemożliwiło wielu osoba rozpoznanie Mesjasza (Mateusza 9:34; Łukasza 11:15). To nie była jedyna zła plotka puszczona w obieg, by zaszkodzić Mesjaszowi (Jana 7:12,40-52; 8:48; Łukasza 7:34), ale ta akurat niwelowała moc działania Świętego Tchnienia. 

Faryzeusze, którzy wiedzieli, że Jeszu czyni cuda mocą Bożą (Jana 3:1,2), grzeszyli przeciw Świętemu Tchnieniu, twierdząc, że czyni to mocą demonów. Sprzeciwili się Tchnieniu Bożemu świadomie. O ileż bardziej na potępienie zasługują ludzie, którzy otrzymali Święte Tchnienie, ale odwrócili się ob Boga i wybrali drogę odstępstwa? 

„Niemożliwe jest bowiem tych - którzy raz zostali oświeceni, a nawet zakosztowali daru niebieskiego i stali się uczestnikami Ducha Świętego, zakosztowali również wspaniałości słowa Bożego i mocy przyszłego wieku, a odpadli - odnowić ku nawróceniu.” Hebrajczyków 6:4-6

„Jeżeli bowiem uciekają od zgnilizny świata przez poznanie Pana i Zbawcy, Jeszu Pomazańca, a potem oddając się jej ponownie zostają pokonani, to koniec ich jest gorszy od początków. Lepiej bowiem byłoby im nie znać drogi sprawiedliwości, aniżeli poznawszy ją odwrócić się od podanego im świętego przykazania.” 2 Piotra 2:20,21

Grzechem przeciw Tchnieniu Świętemu, nie jest grzech śmiertelnym sam w sobie. Każdy grzech może zostać wybaczony dopóki nie jest wymierzony przeciw Świętemu Tchnieniu. Grzechem śmiertelnym jest wyparcie się Tchnienia, przez działanie przeciw niemu lub odrzucenie go i świadome wybranie grzesznego sposobu życia. 

__________________

krzysztof pomazańcowy