Nie może syn uczynić od siebie nic

Całe Pismo Święte zaprzecza trójcy, ale są ludzie, którzy uparcie naciągają wersety biblijne żeby uwiarygodnić tę herezję. Nie zawahają się przed żadną podłością, byle tylko uwiarygodnić antychrysta, którego głoszą. Sami ulegli zwiedzeniu i pragną zwieść innych, podobnie jak narkomani wciągają w swój nałóg inne osoby. Nie waham się pisać ostro ponieważ jestem absolutnie pewien, że jest to działanie szatana. Pomazaniec Boży Jeszu także nie przebierał w słowach w przypadku zwodzicieli. Szkody jakie wyrządzają zwodząc ludzi są przerażające. Sami nie wchodzą do Królestwa Bożego i innym nie pozwalają (Mateusza 23:13). Było to przepowiedziane Przez Chrystusa odstępstwo. Także Posłańcy Pana pisali o tym, Paweł nawet wyjawił szczegół, że temu odstępstwu będzie towarzyszyć dowodzenie, że „antychryst” jest bogiem (2 Tesaloniczan 2:3,4). Antychryst to nie ktoś walczący z Chrystusem, ale ktoś podający się za Niego. Dlatego tak ciężko niektórym osoba rozróżnić prawdziwego Zbawiciela od diabelskich fałszywek. Skutkiem tego zwodzenia będzie przepowiedziana przez Syna Bożego tragedia ludzi, którym się wydawało, że czynią wole Bożą, a byli zwiedzeni.

Pomazaniec przepowiedział tę tragedię słowami:

„Nie każdy, który Mi mówi: 'Panie, Panie!', wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. Wielu powie Mi w owym dniu: 'Panie, Panie, czy nie prorokowaliśmy mocą Twego imienia, i nie wyrzucaliśmy złych duchów mocą Twego imienia, i nie czyniliśmy wielu cudów mocą Twego imienia?' Wtedy oświadczę im: 'Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości!'” Mateusza 7:21-23

Faktycznie ludzie ci nawet nie znali prawdziwego imienia Pana, ponieważ antychryst wprowadził na wzór pogańskich bóstw imiona narodowe. Pismo Święte nas informuje, że dostaliśmy tylko jedno imię w którym będziemy zbawieni, a antychryst znany jest pod wieloma imionami. Wprawdzie jego wyznawcy upierają się, że to jest ten jeden jedyny Chrystus i nie ma innego, ale Pismo Święte demaskuje ich oszustwo.

„Nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym musimy być zbawieni.” Dzieje 4:12 

Ten prosty przekaz, który został dla nas zachowany, dla naszego pouczenia (2 Tymoteusza 3:16,17), jest przez sług antychrysta lekceważony, a jedyne prawdziwe imię wyśmiewane. Większość tych, którzy uważają się za chrześcijan, została zwiedziona i w ten sposób doszło do odstępstwa wcześniej przepowiedzianego w proroctwach. 

Dostałem od głosiciela trójcy listę wersetów, które mają potwierdzać, że Syn jest równy Ojcu. Poprosiłem tylko o jeden werset, twierdząc, że jeden wystarczy bym uwierzył. Oczywiście wiedziałem, że takiego wersetu nie ma . W odpowiedzi dostałem listę ponad 20 wersetów, które rzekomo są dowodem tego stwierdzenia. Skoro nie ma jednego wersetu to dlaczego dostałem ponad 20? Oczywiście te wersety niczego nie dowodzą, a wysyła się je w pakiecie zbiorowym tylko po to, by przytłoczyć pozorną argumentacją. Ilość ma robić wrażenie i pewnie na niektórych osobach robi. Zwłaszcza jak nie chce im się sprawdzić choćby kilku tych wersetów i przekonać się osobiście, że mamy do czynienia z manipulacją. Niestety większość osób oczekuje, że ktoś za nich sprawdzi co jest prawdą i przekaże mu już gotową informację. 

Lista tych wersetów zaczyna się od Jana 5:23

„aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał.” Jana 5:23

Werset ten ma rzekomo udowadniać że Syn jest równy Ojcu z samej natury. Tymczasem jest odwrotnie. Trzeba tylko uczciwie sprawdzić w jakim kontekście zostały wypowiedziane te słowa, ale też one same w sobie nie mają takiej informacji jaką zwolennicy trójcy chcą nam wmówić. Oto bowiem Syn dostaje coś od Ojca, skoro to dostaje to znaczy, że tego nie posiadał. Ten który daje ma więcej niż ten który otrzymuje. Gdyby Syn był równy Ojcu niczego by od Niego nie musiał dostawać. Zamiast zostać współwłaścicielem z racji otrzymania byłby nim z racji odwiecznego prawa do posiadania. Widzimy jednak, że tak nie jest. Syn musi dostać by mieć. 

Powyższy werset nie jest dowodem równości Ojca i Syna, ale jest dowodem zaufania i miłości jaką Ojciec darzy Syna. Jest też powodem do radości dla nas sług pomazańcowych. Oto bowiem nasz Pan dostępuje wyniesienia do chwały. Podobna sytuacja dotyczy nas i naszego wyniesienia do chwały.

„Zwycięzcy dam zasiąść ze Mną na moim tronie, jak i Ja zwyciężyłem i zasiadłem z mym Ojcem na Jego tronie.” Objawienie 3:21

Czy Chrystus wynosząc nas do chwały, którą dostał od Ojca czyni nas sobie równymi? A co za tym idzie równymi Bogu? To że dzieli się z nami swoją chwałą w żaden sposób nie czyni nas równych Jemu. Tak samo jest z faktem, że Bóg dzieli się swoją chwałą z umiłowanym Synem, nie czyni to Go równym Bogu Ojcu. Bezsensowność rozumowania zwolenników trójcy jest oczywista. Jest to tym bardziej widoczne gdy omawiany cytat analizujemy w szerszym kontekście. 

„Dlatego więc usiłowali Judejczycy tym bardziej Go zabić, bo nie tylko nie zachowywał szabatu, ale nadto Boga nazywał swoim Ojcem, czyniąc się równym Bogu.” Jana 5:18

Widzimy więc że zwolennicy trójcy rozumują dokładnie tak samo błędnie, jak robili to przeciwnicy Pana naszego Jeszu. Uważają, że skoro nazywa siebie Synem Bożym, to stawia siebie na równi z Ojcem. Pomazaniec odpowiedział im:

„Amen, amen, powiadam wam: Syn nie mógłby niczego czynić sam od siebie, gdyby nie widział Ojca czyniącego. Albowiem to samo, co On czyni, podobnie i Syn czyni. Ojciec bowiem miłuje Syna i ukazuje Mu to wszystko, co On sam czyni, i jeszcze większe dzieła ukaże Mu, abyście się dziwili. Albowiem jak Ojciec wskrzesza umarłych i ożywia, tak również i Syn ożywia tych, których chce. Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi, aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał.” Jana 5:19-23

Chrystus nie stawia siebie na równi z Ojcem. Przeciwnie, przyznaje że nie wolno mu działać samodzielnie. Przekład dosłowny w kluczowym fragmencie brzmi:

„nie może syn uczynić od siebie nic”

Bądźmy w omawianym temacie bardzo dokładni i zauważmy że Pan nasz Jeszu nie mówi, że Pomazaniec nie może nic uczynić samodzielnie, bo Pomazańca moglibyśmy utożsamiać z człowiekiem. On mówi że SYN nie może działać sam z siebie, a Synem był i jest także w niebie. Syn wzoruje się na Ojcu. Tak jak Judejczycy wiedzieli co im wolno, a czego nie wolno z otrzymanego prawa, tak Syn wie co mu wolno z obserwacji Ojca. Ojciec zaś stopniuje wiedzę dla Syna, bo tak należy rozumieć, że „jeszcze większe dzieła ukaże Mu”. 

Dokładna analiza pokazuje wyraźnie, że Syn może tyle, ile mu Ojciec pozwoli. Nie jest więc równy Ojcu, przeciwnie jest od Ojca uzależniony.

___________________

krzysztof pomazańcowy