Potęgę i władzę swą dają oni Bestii – spełniające się proroctwa

A dziesięć rogów, które widziałeś, to dziesięciu jest królów, którzy władzy królewskiej jeszcze nie objęli, lecz wezmą władzę jakby królowie na jedną godzinę wraz z Bestią. Ci mają jeden zamysł, a potęgę i władzę swą dają oni Bestii. 

A dziesięć rogów, które widziałeś, i Bestia – ci nienawidzić będą Nierządnicy i sprawią, że będzie spustoszona i naga, i będą jedli jej ciało, i spalą ją ogniem, bo Bóg natchnął ich serca, aby wykonali Jego zamysł, i to jeden zamysł wykonali – i dali Bestii królewską swą władzę, aż Boże słowa się spełnią. 

Objawienie 17:12,13,16,17 

Doniesienia prasowe potwierdzają, że rozpoznanie Bestii jako współczesnego Państwa Żydowskiego położonego w Palestynie jest prawidłowe. Prawie od samego początku inne państwa wspierały swoja siłą Izrael i jego wojny. Poniżej są fragmenty z żydowskiego dziennika haaretz.com. Izrael organizuje ćwiczenia wojskowe pod nazwą Niebieska Flaga. W tym roku swoje samoloty przysłało 8 państw, w tym po raz pierwszy Niemcy. Byli też tam Polacy ze swoimi F16.

Spełniające się proroctwa - Bestia czasów końca

Objawienie 17:8

Bestia, którą widziałeś, była i nie ma jej, ma wyjść z Czeluści, i zdąża na zagładę. A zdumieją się mieszkańcy ziemi, ci, których imię nie jest zapisane w księdze życia od założenia świata – spoglądając na Bestię, iż była i nie ma jej, a ma przybyć. 

do 70 rok – zburzenie Jeruszalem – Bestia, którą widziałeś, była (...) iż była...

ok. 100 r. – powstaje księga Objawienia – ...i nie ma jej (…) i nie ma jej... 

1948 r. – powstaje Izrael – ma wyjść z Czeluści, i zdąża na zagładę. (…) a ma przybyć.

Błogosławieństwo – czym jest?

Wierzący chrześcijanie często wspominają o modlitwie choć różnie bywa już z samym modleniem się. Natomiast o błogosławieństwie bardzo rzadko słyszymy, a więc też bardzo rzadko z nim się spotykamy w życiowych sytuacjach. Tymczasem w czasach apostolskich i starszych błogosławieństwo było równie popularne jak sama modlitwa.

Choć błogosławieństwo może być częścią modlitwy to jednak często jest jakby inną jej odmianą. W wielu przypadkach błogosławiąc mówimy nie do Boga tylko do osoby błogosławionej, a mimo to siła błogosławieństwa potrafi być taka sama jak modlitwy.

Apokryfy, czyli księgi ukryte

Ty natomiast trwaj w tym, czego się nauczyłeś i co ci powierzono, bo wiesz, od kogo się nauczyłeś. Od lat bowiem niemowlęcych znasz Pisma święte, które mogą cię nauczyć mądrości wiodącej ku zbawieniu przez wiarę w Chrystusie Jeszu. Wszelkie Pismo od Boga natchnione, jest pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do kształcenia w sprawiedliwości – aby człowiek Boży był doskonały, przysposobiony do każdego dobrego czynu. 

2 Tymoteusza 3:14-17

Problem z powyższym wersetem jest taki, że Paweł nie podał nam listy ksiąg, które są natchnione przez Boga i dlatego pożyteczne do nauczania, prostowania itp. Wprawdzie on sam wcześniej był faryzeuszem, ale Tymoteusz, który od lat dziecięcych znał Pisma wychowywał się w środowisku Judejczyków mówiących po grecku. W tym też języku Paweł pisze swoje rady na temat Pism Świętych. Tymoteusz miał więc od dziecka do czynienia z greckim przekładem Starego Testamentu, który znamy pod nazwą Septuaginta.

Czy apostoł Piotr był papieżem?

Papież – ojciec – ojciec święty

Podstawowy tytuł biskupa Rzymu to papież (papa) czyli ojciec. Już te jedno słowo sprawia, że katolicyzm staje w sprzeczności do Chrystusa i jego nauk. Gdy przyjrzymy się innym tytułom to zauważymy, że także są sprzeczne z naukami Syna Bożego.

Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi. Otóż wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy braćmi jesteście. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus. Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.

Mateusza 23:7-12

Rabbi to typowy tytuł przyznawany nauczycielom prawa mojżeszowego w judaizmie. Nadawano go nauczycielom, ale faktycznie jego sens to: wielebny lub przewielebny. Czy katolicyzm jest wolny od tego typu tytułów? Oczywiście grzeszy łamiąc nakaz Chrystusa, by nikogo tak nie tytułować.

Kto będzie żył pod 1000 letnim rządem Chrystusa?

Odpowiedź na tytułowe pytanie jest trudna, ponieważ nie ma informacji w Pismach Świętych, która by wprost na nie odpowiedziała. Teologowie różnych wyznań religijnych mają różne przypuszczenia. Za skrajne można uznać twierdzenie adwentystów, którzy uważają, że w tym czasie na Ziemi nie będzie życia. Co to jednak za królestwo skoro brak jest poddanych? Świadkowie Jehowy uważają, że w tym czasie ludzie zostaną doprowadzeni do rajskich warunków, nie będą umierali. 

Zarówno adwentyści, jak i świadkowie Jehowy dla uzasadnienia swoich teorii zmieniają kolejność wydarzeń opisanych w Apokalipsie. Twierdzę, że słowa z 21 rozdziały wydarzą się natychmiast po wydarzeniach opisanych w 19 rozdziale. Zobaczmy jednak jak kolejność wydarzeń opisuje księga Objawienia. 

Księga Mądrości o Synach Boga

Poniższe słowa w pierwszej kolejności możemy odnieść do Pana naszego Jeszu, który mimo prześladowań ostatecznie zostanie wyniesiony do chwały ku zaskoczeniu jego wrogów. W drugiej kolejności możemy jednak odnieść je do każdego, kto przyjął zanurzenie w imię Jeszu i krocząc Jego śladami, dochowa wierności Bogu Najwyższemu aż do śmierci. 

Wtedy sprawiedliwy stanie z wielką śmiałością przed tymi, co go uciskali i mieli w pogardzie jego trudy. Gdy ujrzą, wielki przestrach ich ogarnie i osłupieją na widok nieoczekiwanego zbawienia. 

Mądrości 5:1,2

Słowa te mają powiązanie z zapowiedzią, z Nowego Testamentu:

Oto nadchodzi z chmurami, i ujrzy Go każde oko i każdy, kto Go przebił. I będą uderzać się przez Niego wszystkie szczepy ziemi. Tak: Amen. 

Objawienie 1:7

...a także:

Walka o ziemię obiecaną, czyli Eloim cz. 5

Ziemia między rzeką Eufrat, a Nilem była przeznaczona dla potomków Abrahama od samego początku istnienia narodów. Zbuntowani Synowie Boży wiedząc o tym, osiedlili w tym miejscu inne ludy. Prowadzili do sytuacji, gdzie mocne i silne narody uniemożliwiały nowo powstałemu narodowi przejęcie władzy na swoim własnym terenie. Prawdopodobnie to było powodem, że naród ten musiał rozmnożyć się w Egipcie. Dopiero będąc bardzo licznym narodem mógł przejąc władzę na powierzonej mu ziemi. 

A synowie Iszraela rozradzali się, pomnażali, potężnieli i umacniali się coraz bardziej, tak że cały kraj się nimi napełnił. Lecz rządy w Egipcie objął nowy król, który nie znał Józefa. I rzekł do swego ludu: 

– Oto lud synów Iszraela jest liczniejszy i potężniejszy od nas. Roztropnie przeciw niemu wystąpmy, ażeby się przestał rozmnażać. W wypadku bowiem wojny mógłby się połączyć z naszymi wrogami w walce przeciw nam, aby wyjść z tego kraju. 

Ustanowiono nad nim przełożonych robót publicznych, aby go uciskali ciężkimi pracami. Budowano wówczas dla faraona miasta na składy: Pitom i Ramses. Ale im bardziej go uciskano, tym bardziej się rozmnażał i rozrastał, co jeszcze potęgowało wstręt do Iszraelitów. (…)

Faraon wydał wtedy całemu narodowi rozkaz: 

– Wszystkich nowo narodzonych chłopców Hebrajczyków należy wyrzucić do rzeki, a dziewczynki pozostawić przy życiu. 

Wyjścia 1:7-12,22 

Prawdziwa historia narodu wybranego. Elohim cz. 4

Przyznajcie JHWH, synowie Boży, przyznajcie JHWH chwałę i moc!

Psalm 29:1 

Bóg osobiście powołał do życia tylko Pierworodnego Syna. Później za jego pośrednictwem powoływał do życia kolejne byty niebiańskie, by wspólnie z nimi powołać do życia mieszkańców Ziemi. 

On jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym wszelkiego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone. On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie. 

Kolosan 1:15-17

O bytach niewidzialnych najczęściej mówimy, że są aniołami, a to tymczasem tylko ta część bytów, którą Bóg posyła do nas na Ziemię. Inne byty mogą być znacznie potężniejsze, ale niewiele o nich wiemy. Z Pism Świętych wyławiamy jedynie takie określenia jak Aniołowie, Cherubini (Rodzaju 3:24; Izajasza 37:16; Ezechiela 10:3 ), Serafini (Izajasza 6:2), Trony (Kolosan 1:15), Moce (Efezjan 1:21; 1 Koryntian 15:24), Panowania (Kolosan 1:15; Efezjan 1:21), Zwierzchności (Kolosan 1:15; 2:15; Efezjan 1:21; 1 Koryntian 15:24), Władze (Kolosan 1:15; 2:15; Efezjan 1:21; 1 Koryntian 15:24) cztery postacie zwierzęce (Objawienie 4:6) dwudziestu czterech starców (Objawienie 4:4), Archanioł (Judy 1:9) Książęta (Daniela 10:13,20,21; 12:1). 

W Piśmie świętym pojawiają się też sformułowania Synowie Boga. Teoretycznie wszyscy są dziećmi Boga, ponieważ wszyscy zawdzięczamy mu istnienie, ale określenie Synowie Boga jest w Pismach wyraźnie wyodrębnione dla jakiejś wyjątkowej grupy bytów niebiańskich. Tak jak Chrystus był Pierworodnym i Jednorodzonym tak też inni Synowie zdają się być wyjątkowi. O Posłach (aniołach) Biblia informuje, że są ich niezliczone ilości (Objawienie 5:11; 9:16), a tymczasem podział na narody miał się odbyć według liczby Synów Bożych (Prawa 32:8,9). Ilość narodów jest ograniczona, dlatego werset ten sugeruje, że liczba Synów Boga także jest mniejsza niż ogólnie wszystkich Posłów (aniołów). 

Sąd Synów Bożych, czyli o Eloim cz. 3

Pismo Święte wykazuje, że prawo mojżeszowe dali aniołowie (Wyjścia 3:1-4; Dzieje 7:30,31,35,38,53; Galatów 3:19), a nie Bóg osobiście, Posłańcy ci działali na chwałę Boga Najwyższego dlatego sami zostają anonimowi, w przeciwieństwie do innych książąt nieba (Daniela 10:13,20), którzy rywalizując ze sobą stworzyli panteon bogów (Elohim). Przywództwo nad zbuntowanymi Synami Boga przejął przeciwnik czyli szatan. Na czele Posłów oddających cześć Najwyższemu stanął Jego Syn Pierworodny, którego obecnie znamy pod imieniem Jeszu.

Samego Boga nikt nigdy nie widział, ani nie słyszał Jego głosu, mimo że czasem Pismo Święte pisze jakby Bóg się ukazywał lub przemawiał. Faktycznie zawsze robili to Posłowie w imieniu Boga. 

Nikt nigdy Boga nie widział. Jeżeli miłujemy się wzajemnie, Bóg trwa w nas i miłość ku Niemu jest w nas doskonała. 

1 Jana 4:12

Ojciec, który Mnie posłał, On dał o Mnie świadectwo. Nigdy nie słyszeliście ani Jego głosu, ani nie widzieliście Jego oblicza 

Jana 5:37

Jeśli więc czytamy, że Bóg powiedział to znaczy, że mówił Poseł (anioł) w imieniu Boga. Kiedy dzieło stwórcze zostało ukończone wówczas opiekę nad Ziemią i ludźmi otrzymali Synowie Boży. W praktyce to wyglądało tak, że mieli otaczać opieką ludzi stojących teoretycznie na niższym poziomie. Część Synów Bożych postanowiła wykorzystać daną im władzę, dla swoich celów, a nawet swojej przyjemności. O niektórych czytamy:

Eloim, czyli kiedy Najwyższy rozdzielał narody...

Kiedy czytamy że Bóg zrobił coś, ale zamiast liczby pojedynczej El występuje liczba mnoga Eloim, to znaczy, że zrobił to przy pomocy swoich duchów lub, że zrobili to aniołowie (Duchy) w imieniu Boga najwyższego. Eloim są Bogami ponieważ reprezentują Boga, ale także dlatego, że ludzie postrzegają ich jak Bogów z racji ich mocy i ulotności ciała. 

Warto w tym miejscu przypomnieć wypowiedź Pawła:

Choć faktycznie są nazywani bogami, czy w niebie, czy na ziemi, jest więc bogów wielu i panów wielu, ale dla nas jeden Bóg Ojciec, od którego wszystko i my do niego i jeden Pan Jeszu Pomazaniec, przez którego wszystko i my przez niego.

1 Koryntian 8:5,6

Jest to wypowiedź bardzo ważna, ponieważ pozwala zrozumieć, że choć Biblia wspomina o Bogach, to DLA NAS Bóg jest JEDEN. Nawet jeśli ktoś będzie z pomocą Pisma Świętego udowadniał, że Bogów jest lub było więcej, to i tak dla nas jest tylko JEDEN. 

Ta sama zasada obowiązywała naród wybrany. Bardzo często czytamy, że JHWH jest Bogiem Iszraela i ten naród jest własnością JHWH. 

Powiedz im: Tak mówi Pan JHWH: Tego dnia, w którym wybrałem Iszraela, kiedy podniosłem rękę przysięgając potomkom szczepu Jakuba, objawiłem się w ziemi egipskiej i podniosłem rękę przysięgając na ich korzyść w słowach: Ja jestem JHWH, Bóg wasz (Eloikem). 

Ezechiela 20:5

Słuchaj, Iszraelu! PAN jest naszym Bogiem, PAN jeden.

Prawa 6:4 

Jeśli przyjrzymy się uważnie temu co do Iszraela mówi Bóg, to zauważymy, że on jest ich Bogiem, a oni jego własnością, ale co z innymi narodami? 

Elohim w służbie El Eljon, czyli Bogowie w służbie Najwyższego cz. 1

W Internecie można spotkać wykłady ludzi, którzy przedstawiają się jako tłumacze biblijni, a więc znawcy języka hebrajskiego. Ludzie ci rzekomo odkryli coś niezwykłego i na tych wykładach wyjawią coś, co rzekomo ma zmienić spojrzenie na Pismo Święte. Po pierwszych, niby odkryciach dochodzi do wyciągnięcia licznych wniosków, choć wcześniej wykładowca twierdził, że nie będzie niczego interpretował, przedstawi same fakty. Pseudo fakty są jednak wybiórczo przedstawione i prowadzą do szokujących wniosków, że JHWH to mały Bóg, o małej mocy w dodatku krwawy egoista. 

Podstawa jego pseudo rewelacji jest wskazanie na różnice w słowach opisujących Boga. Przyjrzyjmy się jego wywodom. 

אלהים – ELOHIM – Bogowie – 2598 – Rodzaju 1:1

Hebr. zapis - prawdopodobna wymowa - znaczenie - ilość wystąpień w ST -pierwsze pojawienie się.

Ponieważ w dosłownym tłumaczeniu księgi Rodzaju wychodzi, że Bogowie w liczbie mnogiej stworzyli człowieka, więc szczegół ten jest wykorzystywany jako klin w wiarę chrześcijan. 

אל – EL – Bóg – 248 – Rodzaju 14:18 (ku czemuś, do czegoś)

Jak długo obowiązuje prawo Boże?

Niewiele osób chce przyznać, że Chrystus dokonał ogromnej zmiany w sposobie myślenia narodu wybranego. Zmiany te były tak duże, że sam naród zmienił swoją strukturę, ponieważ judaizm okazał się niezdolny do tych przemian, więc tylko ostatek fizycznych potomków Abrahama im się poddał. W miejsce tych, którzy odrzucili Syna Bożego, Bóg powołał ludzi z innych narodów. Z punktu widzenia duchowego, byli poganie okazali się znacznie bardziej wartościowi niż cieleśni potomkowie Abrahama.

Zmiany, jakie wprowadził Mesjasz, nie są obojętne wobec ówczesnego prawa mojżeszowego. To co głosił Syn Boży było przygotowaniem do momentu kiedy prawo zwane mojżeszowym wypełni się i przestanie obowiązywać. 

Kiedy Pomazaniec Boży mówi:

Nadchodzi jednak godzina, owszem już jest, kiedy to prawdziwi czciciele będą oddawać cześć Ojcu w Duchu i prawdzie, a takich to czcicieli chce mieć Ojciec. Bóg jest duchem: potrzeba więc, by czciciele Jego oddawali Mu cześć w Duchu i prawdzie. 

Jana 4:23,34

...to mówi poważnie i nie dotyczy to tylko tego, że świątynia zbudowana ręką człowieka nie jest potrzebna, ale dotyczy to także prawa mojżeszowego, które skupia się głównie na cielesności.

Czy Chrystus pragnął chwały?

Żyjemy w kulturze, która wmawia nam, że pragnienie chwały jest czymś bardzo złym. Dlatego podejrzewam, że na tytułowe pytanie mogłeś odruchowo odpowiedzieć, że Chrystus nie pragnął chwały dla siebie. Sprzyja temu obserwacja ludzi, którzy dążą do chwały, niekoniecznie na nią zasługując. Nawet ludzie podli i nikczemni pragną, by im oddawano, chwalę, a ludzie zajmujący niższą pozycję oczekują szacunku. 

Przykładowo w dniach dzisiejszych nie wolno potępić zboczeń seksualnych ani publikować zdjęć przestępców, bo podobno szkodzi to ich dobremu wizerunkowi, czyli opinii na ich temat. Problem polega na tym, że ci ludzie nie zasługują na dobrą opinię. Przeciwnie zasługują, by ostrzec innych przed tymi przestępcami. W takim świecie często najbardziej chwały pragną ludzie najbardziej na nią niezasługujący. Przykładem może być Hitler, czy Stalin, którym za życia stawiano pomniki. Nic więc dziwnego, że dążenie do chwały ma złe skojarzenia. 

Do tego można też dodać zawiść osób postronnych, którzy, choć tego nie przyznają, też chcieliby cieszyć się jakąś miarą szacunku i dlatego źle czują się w towarzystwie osób taki szacunek posiadających. Wówczas mają dwie możliwości sami się promować lub zwalczać tych, którzy szacunkiem się cieszą. 

Z taką sytuacją spotkał się Posłaniec pomazańcowy Paweł. 

I tak więcej braci, ośmielonych w Panu moimi kajdanami, odważa się bardziej bez lęku głosić słowo Boże. Niektórzy wprawdzie z zawiści i przekory, drudzy zaś z dobrej woli głoszą Pomazańca. Ci ostatni z miłości, świadomi tego, że jestem przeznaczony do obrony Ewangelii. Tamci zaś, powodowani niewłaściwym współzawodnictwem, rozgłaszają Pomazańca nieszczerze, sądząc, że przez to dodadzą ucisku moim kajdanom. Ale cóż to znaczy? Jedynie to, że czy to obłudnie, czy naprawdę, na wszelki sposób rozgłasza się Pomazańca. A z tego ja się cieszę i będę się cieszył. 

Filipian 1:14-18

Zarządzaj mądrze mamoną

Jeśli planujesz wybudować wieżę, to czy przed jej sfinansowaniem mądrze będzie rozpocząć dodatkowo budowę domu i okrętu? To tak jakbyś wypowiedział wojnę kilku królom równocześnie (Łukasza 14:28-32 ). Koszty mogą cię przerosnąć. W dążeniu do celu jakim jest nasze zbawienie nie powinniśmy jednocześnie dążyć do kilku konkurencyjnych celów. Konkurencyjne cele to te które nie służą głoszeniu ewangelii tylko dogadzają naszemu ciału.

Żyjmy przyzwoicie jak w jasny dzień: nie w hulankach i pijatykach, nie w rozpuście i wyuzdaniu, nie w kłótni i zazdrości. Ale przyobleczcie się w Pana Jeszu Pomazańca i nie troszczcie się zbytnio o ciało, dogadzając żądzom. 

Rzymian 13:13,14

Nie ma nic złego w zapewnieniu rodzinie godnego życia, ale dążenie do tego by zdobyć bogactwo dla cielesnych potrzeb jest ryzykownym balansowaniem między służbą dla Boga i służbą dla mamony. 

Nikt nie może dwom panom służyć. Bo albo jednego będzie nienawidził, a drugiego będzie miłował; albo z jednym będzie trzymał, a drugim wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i Mamonie. 

Mateusza 6:24

Większość osób wpada w skrajność czytając tego rodzaju rady. Jedni, ubóstwo traktują jak cnotę chrześcijańską, a inni przeciwnie bogactwo uważają za błogosławieństwo Boże. Na potrzeby tych drugich powstała „ewangelia” sukcesu. Tymczasem nie chodzi o to, że mamona jest zła, ale o to kto jest twoim panem? Czy swoje życie poświęcasz mamonie? Czy służysz Bogu i jego Synowi Jeszu? Jeśli zdecydujesz się na służbę dla Boga to pracujesz dla swego Pana. Zarabiasz dla Pana. Sam korzystasz z wyników swojej pracy, ale celem jest uwielbiać Boga Ojca przez uwielbienie Syna Jeszu. 

Szymon Mag i jego zatrute ziarno

Przed upadkiem pojawia się pycha, a przed potknięciem - duch wyniosłości.

Prz 16:18 

Szymon był Samarytaninem, który urodził się w miejscowości Gitta. Jego ojcem miał być Antoniusz a matką Rachela. W młodym wieku udał się do Egiptu, gdzie opanował magię i filozofię grecką. Zachowały się różne wersje jego historii, jedna z nich twierdzi, że kiedy wrócił z Egiptu do Samarii – krótko po ścięciu Jana Zanurzyciela – zainteresował się naukami Dozyteusza. Był to gnostyk, głoszący że zbawienie osiąga się dzięki zdobyciu wiedzy tajemnej. Posiadał on 30 uczniów, w tym jedną kobietę imieniem Helena lub Selena (księżyc). Liczba ta miała odpowiadać dniom miesiąca przy czym kobieta nie była dniem pełnym. Z tego powodu liczba uczniów nie mogła się powiększyć, a nowy uczeń mógł dołączyć tylko po śmierci jednego z trzydziestu. 

Szymon usilnie starał się wejść w łaski przywódcy sekty, by dołączyć do grupy, gdy ktoś umrze. Udało mu się to. Wówczas natychmiast zaczął podkopywać autorytet Dozyteusza, który gdy się zorientował w zaistniałej sytuacji, zaatakował Szymona rózgą, ale podobno ta miała przejść przez ciało Szymona jak przez mgłę. To miało sprawić że Dozyteusz uznał wyższość Szymona i oddał swoją grupę pod jego władzę, a nawet sam miał zostać jego uczniem. W krótkim czasie jednak zmarł, a Szymon wówczas miał posiąść Helenę (Selenę). Inna wersja mówi że była ona prostytutką, a Szymon ją wykupił na własność. Obojętnie która wersja byłaby bliższa prawdy Szymon wielbił tą kobietę nie tylko cieleśnie, ale też wymyślił historię według której jest ona istotą boską odradzającą się w kolejnych wcieleniach. W dawniejszych czasach miała nią być także Helena trojańska. 

Zgubna siła żądzy

Przykłady, porównania, przypowieści i historie biblijne to wszystko stosowali słudzy Boży w dawnych czasach, by pobudzić do myślenia słuchaczy lub czytelników. Metodę tę stosował także nasz Pan Jeszu Pomazaniec Boży. Niektóre opowiadania zaginęły, a inne uznane zostały za powstałe z natchnienia (woli) Boga i wchodzą dziś do kanonu Pism Świętych, np. księga: Estery, Tobiasza, Judyty, Pieśni nad pieśniami. Do najbardziej wstrząsających opowieści zaliczam krótką historyjkę opowiedzianą przez proroka Natana królowi Dawidowi. Cała ta historia jest wstrząsająca, ponieważ pokazuje, że nawet ludziom służącym Bogu grozi zbłądzenie i dokonanie czegoś strasznego. Przyjrzyjmy się tej biblijnej historii i zastanówmy się jakie płyną z niej lekcje. 

Pewnego późnego popołudnia Dawid, podniósłszy się z posłania i chodząc po tarasie swego królewskiego pałacu, zobaczył kąpiącą się piękną niewiastę. Zasięgnął informacji na jej temat. Powiedziano mu: 

– To jest Batszeba, córka Eliama, żona Uriasza Chetyty.

Wysłał więc Dawid posłańców, by ją sprowadzili. A gdy przyszła do niego, spał z nią. W tym czasie była ona wolna od cyklicznej nieczystości co zwiększało ryzyko zajścia w ciążę. Wróciła do domu. Niewiasta ta poczęła, posłała więc, by dać znać Dawidowi: 

– Jestem brzemienna.

Pracownicy i nadzorcy

Przysyłacie mi pytania, co z robić, jak postąpić w danej sytuacji. Opowiadacie historie swego życia. Dziękuję za zaufanie, jakim mnie obdarzacie, ale nie jestem kimś, kto chciałby mówić innym, jak mają postępować. Nie czuję się do tego kompetentny i upoważniony. Chrystus znalazł się w podobnej sytuacji.

Wtedy ktoś z tłumu rzekł do Niego:
– Nauczycielu, powiedz mojemu bratu, żeby się podzielił ze mną spadkiem.
Lecz On mu odpowiedział:
– Człowieku, któż Mię ustanowił sędzią albo rozjemcą nad wami?

Łukasza 12:13,14

Tak samo i ja napiszę: nikt mnie nie ustanowił doradcą lub strażnikiem waszych sumień. To jest zadanie bardzo odpowiedzialne i wymagające głębokiej znajomości problemu, waszej sytuacji i was samych. Tymczasem nawet wy często nie dysponujecie dostatecznie dużą ilością informacji, by podjąć decyzje ze 100% pewnością, że są słuszne. Jakie więc ja mam szanse, znając problem tylko pobieżnie?

Rabini już wcześniej mieli do tego skłonność, ale po zburzeniu świątyni wpadli w prawdziwą skrajność. Opracowali nową formę judaizmu, która opierał się na samym prawie. Pisali komentarze do prawa i ustanawiali reguły, którymi miała kierować się resztka Izraelitów rozproszonych po świecie. Wszystko tak bardzo skomplikowali swoimi regulacjami, że kobiety przyrządzające posiłki zapraszały miejscowego rabina, by sprawdził, czy ich posiłek jest koszerny. Do najbardziej skrajnej reguły ustanowionej przez jednego z dawnych rabinów było pozwolenie na zbliżenie seksualne z dziewczynką, jeśli ma ona 3 lata i jeden dzień.

Czego o Bogu uczył Chrystus i Jego uczniowie?

Pisałem w temacie Poznanie Boga z pewnego źródła, że najpewniejszym źródłem wiedzy o Bogu jest Jego Syn, który zna Go osobiście. Przyszedł z nieba na Ziemię, by nas o nim pouczyć (Jana 1:18; Jana 18:37). Jak sam twierdził wszystko co mówił i robił było zgodne z wolą Boga Ojca (Jana 8:26-29). Pomazaniec Boży Jeszu był też, dokładnym odwzorowaniem Boga Ojca (Kolosan 1:15; 2 Koryntian 4:4 ), dzięki czemu poznając Syna, poznajemy Ojca (Jana 14:9). Pan nasz Jeszu będący Pomazańcem Bożym, uczył nas o swoim Ojcu, za pomocą tego co głosił i za pomocą tego co czynił. Mówił i postępował dokładnie tak samo jak czyniłby to jego Bóg Ojciec (Jana 20:17; Jana 8:28,29). 

Drugim pewnym źródłem wiedzy o Bogu są uczniowie Chrystusa, przez Niego przeszkoleni i wzmocnieni Tchnieniem Świętym. Oni zostali wysłani by głosić o Bogu Ojcu i Syny Jego Jeszu.

Czego więc Chrystus i Jego posłańcy głosili o Bogu Ojcu?

Judaizm nie zna i nigdy nie znał Boga

Rozpoczynam cykl tematów skupionych wokół pytania: JAK POZNAĆ BOGA? Niniejszy temat jest wstępem, gdzie nie szukać informacji o Bogu.

Wyłączą was z synagogi. Owszem, nadchodzi godzina, w której każdy, kto was zabije, będzie sądził, że oddaje cześć Bogu. Będą tak czynić, bo nie poznali ani Ojca, ani Mnie. 

Jana 16:2,3

Izraelicie nie znali Boga. Posiadanie ksiąg Starego Testamentu, zakonu i ksiąg proroczych nie pomogło im w poznaniu Boga. Wśród prześladujących Mesjasza i jego naśladowców byli rabini, faryzeusze, kapłani i uczeni piśmie, elita Izraela. Elita, która dała się zwieść szatanowi i spełnia wolę złego.

Mesjasz podsumował przywódców judaizmu:

Wy macie diabła za ojca i chcecie spełniać pożądania waszego ojca. Od początku był on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, od siebie mówi, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa. 

Jana 8:44

Wielkanoc, wielkie zwiedzenie chrześcijan

Wielkanoc, współczesny termin odnoszący się do trzydniowego święta, mającego objąć pamiątkę śmierci Chrystusa i dzień Jego zmartwychwstania. Jest to najstarsze święto chrześcijańskie, dlatego, że faktycznie zostało zapoczątkowane przez Chrystusa słowami „Czyńcie to na moją pamiątką”.

Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: 

- To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę! - Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc: - Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana.

Łukasza 22:19,20

Pierwotnie był to posiłek składający się z chleba (ciało) i wina (krew). Było to spotkanie przypominające o wielkim poświęceniu Syna Bożego dla naszego dobra i chwały Boga Ojca. W tej prostej postaci możemy mówić o najstarszym chrześcijańskim święcie. Później odstępcze kościoły zaczęło rozbudowywać proste upamiętnienie do rangi skomplikowanego święta, przenosząc główny nacisk ze śmierci Chrystusa na jego zmartwychwstanie.

Zrobiono z tego wesołe święto, a dla urozmaicenia rozbudowano je o pogańskie zwyczaje. Symbolem Wielkanocy stały się kolorowe jajka i palmy, a także zajączki. W Polsce śmigus dyngus, czyli wesołe polewanie się wodą, kończy kilka dni świątecznych.

Różne źródła zakwasu

Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło. 

Mateusza 13:33; Łukasza 13:20,21 

Zakwas królestwa niebiańskiego jest dobry w przeciwieństwie do zakwasów pochodzących z innych źródeł.

Obłudne nauki - fałszywa miłość 

– Strzeżcie się kwasu, to znaczy obłudy faryzeuszów. 

Łukasza 12:1

Wówczas zrozumieli, że mówił o wystrzeganiu się nie kwasu chlebowego, lecz nauki faryzeuszów i saduceuszów.

Mateusza 16:12

Dostrzegamy w dzisiejszym chrześcijaństwie kwas faryzeuszów, który polega na fałszywym eksponowaniu miłości. Obłuda która ma przykryć fałszywe nauki, wypaczające dobrą nowinę.  

zakwas kontra zakwas
ważne jest źródło 

Bądźcie przaśni

Przed zbliżającą się pamiątką śmierci Zbawiciela warto przemyśleć tematy z tym związane. Kto może uczestniczyć w spożywaniu chleba i wina? Jakie powinno być wino i chleb? W jakim czasie powinno się tą uroczystość upamiętniać i jak często? Jeśli ktoś robi to co miesiąc, to czy pomijając w jednym miesiącu tę uroczystość, czy nie okazuje lekceważenie dla pamięci Pana? Dzisiejszy film polecam dla tych co twierdzą, że podczas uroczystości pamiątki można spożywać dowolny chleb, bo przecież apostołowie nie napisali dokładnych instrukcji. Może i nie napisali, ale czy to znaczy, że można robić po swojemu, według własnego uznania, upodobania lub wygody?

Drożdże i zakwas, czyli unikaj dodatków do wiary

Zastanawiałem się nad wersetem:

Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło. 

Mateusza 13:33; Łukasza 13:20,21

Postanowiłem przyjrzeć się dokładniej, czym jest zaczyn lub kwas.

Kiedy wielotysięczne tłumy zebrały się koło Niego, tak że jedni cisnęli się na drugich, zaczął mówić najpierw do swoich uczniów:

– Strzeżcie się kwasu, to znaczy obłudy faryzeuszów. 

Łukasza 12:1

Z ewangelii Łukasza okazuje się że kwasem, którego należy się wystrzegać jest obłuda faryzeuszów. Bez wątpienia możemy tą obłudę przenieść także na inne ugrupowania religijne, które udają więcej miłości, niż faktycznie jej czują lub stosują. Widać to po setkach lat historii, w której religie chrześcijańskie nie tylko się broniły, ale były także agresorami, siłą dokonująca zbrodni ludobójstwa. Wojny religijne między protestantami a katolikami są tego jaskrawym przykładem. Na potrzeby dyskusji o wierze oczywiście wszystkie te religie mówią o miłości, ale na czas wojny uważają, że sytuacja wyjątkowa wymaga wyjątkowych działań. 

Jeszu rzekł do nich:

– Uważajcie i strzeżcie się kwasu faryzeuszów i saduceuszów! (…) Nie rozumiecie, że nie o chlebie mówiłem wam, lecz: strzeżcie się kwasu faryzeuszów i saduceuszów?

Wówczas zrozumieli, że mówił o wystrzeganiu się nie kwasu chlebowego, lecz nauki faryzeuszów i saduceuszów. 

Mateusza 16:6,11,12 

Dzień próby dla całej ziemi

Księga Objawienia wspomina o czasie w którym mieszkańcy całej Ziemi zostaną poddani próbie. Niektóre przekłady wspominają o godzinie lub dniu próby stąd nasz tytuł „Dzień próby”. Faktycznie jednak słowo występujące w greckich manuskryptach nie jest dniem ani godziną, tylko czasem bliżej nieokreślonym, coś w rodzaju „sezonu” na próbę. 

Ponieważ zachowałeś słowo, wytrwałości mojej i Ja ustrzegę ciebie w czasie próby, jaka przyjdzie na całą zamieszkaną, by wypróbować mieszkańców Ziemi.

Objawienie 3:10

Objawienie wspomina o próbie z której maja być uwolnieni Filadelfijczycy, ale też o próbie dotyczącej wszystkich mieszkańców Ziemi. Najpierw przyjrzyjmy się próbie sług Bożych.

Jednorodzony czy stworzony?

Bóg w swej potędze jest dla nas ludzi niemożliwy do ogarnięcia rozumem, dlatego Syn Jego służy nam pomocą i będąc Obrazem niewidzialnego Boga, pomaga nam Go poznać, pokochać i się do Boga zbliżyć. 

Jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym wszelkiego stworzenia.

Kolosan 1:15

Chrystus jest mniejszy od Boga, bo tylko tak może nam pomóc poznać Go. Gdyby był równy Ojcu, obu nie moglibyśmy poznać i potrzebowalibyśmy kolejnego pośrednika. W dodatku z listu do Kolosan dowiadujemy się, ze Pan nasz Jeszu jest pierwszym ze stworzeń Bożych, jest więc stworzeniem, czyli miał swój początek. Wszystkie inne stworzenia powstały już z Jego udziałem i dla Niego.

Skąd się wzięły imiona Jehoszua i Jeszua?

Imię Jehoszua wzięło się z błędnej interpretacji pisma hebrajskiego. Sekta żydowska zwana masoretami, czyli strażnikami tradycji, opracowała system znaków, który narzucał czytelnikowi sposób odczytywania tekstów biblijnych. Masoreci nie byli obiektywni w swoich pracach i tam gdzie brakowało im wiedzy wymyślali swój sposób. Dziś większość badaczy Pisma Świętego przyjęła ich metodę odczytu testów jako obowiązującą. Hebraiści wyszli z założenia, że skoro i tak nie wiadomo jak odczytywać starożytne teksty, to czemu nie przyjąć gotowego już systemu.

Niestety masoreci zrobili kilka poważnych błędów, które doprowadziły do kolejnych błędów. Powstała piramida błędów, co ładnie widać przy imieniu o którym mówimy.

Żeby zrozumieć jak poważne błędy robili masoreci to wystarczy przypomnieć że imię Jehowa jest ich wymysłem, który później przyjęła masoneria i świadkowie Jehowy. Dziś wiemy, że na pewno jest to fałszywe imię. Właśnie z tego imienia wyprowadzono imię Jehoszua.

Imię Jozuego w najstarszej pisowni hebrajskiej, jaka dotrwał do dnia dzisiejszego, to niestety wersja przekazana nam przez sektę masoretów i wyglądała tak:

Nie zaparłeś się mego imienia

Prześladowania z powodu imienia Jeszu były w niektórych rejonach tak mocne, że w Objawieniu znajdujemy pochwałę dla niektórych zgromadzeń za wytrwałość imieniu, za trzymanie się imienia, za niezaparcie się imienia. Każdy kto zechce stanąć w obronie imienia Jeszu będzie prześladowany. To jednak nie kara tylko przywilej, bo za nim idzie uwielbienia dla Zbawiciela. 

W obronie imienia Chrystusa

Przez Niego więc składajmy Bogu ofiarę pochwalną nieustannie, to jest owoc warg, które wyznają Jego imię. 

Hebrajczyków 13:15 

Mamy przywilej głosić najważniejsze imię, dzięki któremu ludzie mogą dostąpić łaski zbawienia. Sami mamy nadzieję, ze zbawienia skorzystać i innym pragniemy pomóc. 

Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony. Jakże więc mieli wzywać Tego, w którego nie uwierzyli? Jakże mieli uwierzyć w Tego, którego nie słyszeli? Jakże mieli usłyszeć, gdy im nikt nie głosił? Jakże mogliby im głosić, jeśliby nie zostali posłani? Jak to jest napisane: Jak piękne stopy tych, którzy zwiastują dobrą nowinę!

Rzymian 10:13-15

Pomóżmy więc nawrócić się do Pana naszego Jeszu dzięki umiejętnemu argumentowaniu.

Fałszywy Izrael

A ty, niegodny, nikczemny władco Israela, którego dzień nadchodzi, w czasie końca nieprawości, tak mówi Pan JHWH: Zdejm zawój [z głowy], podnieś koronę! To nie będzie takie same: uniżone wywyższę, poniżę wyniosłe. Ruiną, ruiną, ruiną ustanowię go podobną, taką będzie, aż przyjdzie ten który z wyroku ją dostanie. 

Ezechiela 21:25-27 (inne przekłady 21:30-32)

Prorok Ezechiel prawie 600 lat przed Chrystusem zapowiedział upadek królestwa Israela. Do upadku doszło wskutek niegodziwości Israelitów ale także królów. Israel miał przymierze z Bogiem, na mocy, którego był jego własnością, a król israelski zasiadał na tronie z woli Boga. Z dynastii królewskiej Dawida miał zostać wyprowadzony Mesjasz, który zbawi Israel. Ezechiel zapowiada, strącenie królów i przerwanie legalnej władzy, aż do momentu, gdy przyjdzie Ten, który na mocy prawa zasiądzie ponownie na tronie. 

Kiedy Poseł Gabriel zwiastował Mariam narodziny Syna, powiedział:

Urodziny u Hioba - urodziny w Biblii

W księdze Hioba znajdujemy opis przyjęć, jakie jego synowie organizowali, każdy w swoim dniu. Zdaniem wielu badaczy były to uczty z okazji urodzin, a zdaniem innych nie jest to takie pewne. 

A jego synowie chodzili i urządzali ucztę i w domu każdego w jego dniu; posyłali też po swoje trzy siostry, które zapraszali, aby z nimi jadły i piły.

Hioba 1:4

Te same hebrajskie słowo יומו występuje w ośmiu miejscach Starego Testamentu. W tej samej księdze Hioba ale w trzecim rozdziale czytamy:

Wreszcie Hiob otworzył usta i przeklinał swój dzień. Hiob zabrał głos i tak mówił: Niech przepadnie dzień mego urodzenia i noc, gdy powiedziano: Poczęty mężczyzna. 

Hioba 3:1-3

Miłość jest owocem Ducha

Zapraszam na filmową relację ze spotkania, które odbyło się w dniu 5 lutego 2017 r. Tematem przewodnim była prawdziwa miłość, która cechuje sług pomazańcowych. Tym razem było dwóch prowadzących Krzysztof i Antoni.

Poprzednio kładłem nacisk na to, ze szatan wykorzystuje miłość, tak jak się wykorzystuje lep na muchy. Ludzie nieostrożni wpadają w pułapkę, z której mają problem wydostać się bez doznania przykrości, a nawet nienawistnych spojrzeń. 

Warto jednak pamiętać, ze miłość jest konieczna i bardzo pożyteczna. Człowiek został stworzony na podobieństwo Boże, dlatego rodzi się ze skłonnością do miłości,a dopiero później do głosu w jego życiu dochodzi samolubna nienawiść. Wszystkie dzieci są kochane, ale już nie da się tego powiedzieć o dorosłych. Paweł w liście do Galatów wyjaśnia, że miłość jest owocem ducha i zaprzeczeniem owoców ciała. Kiedy więc chcemy przejawiać prawdziwą chrześcijańska miłość to prosimy Boga o wzmocnienie naszego ducha, gdyż trwanie w Duchu Bożym udoskonala nasza miłość. 

Miłość jako lep na muchy, czyli zwiedzenie na cukier

Relacja wideo ze spotkania 27 stycznia, poświęconego tematowi nieszczerej miłości. Dzisiejsze chrześcijaństwo stawia silny nacisk na miłość, ale faktycznie owoce tych religii są dalekie od miłości. Im mniej miłości jest w danej społeczności religijnej tym mocniej ta społeczność mówi i podkreśla swoją miłość. Czasem trzeba kilku lat obserwacji od środka, by się zorientować, że miłość w tej grupie jest obłudna.

10 powodów, dla których powinieneś znać prawdziwe imię Chrystusa

Z kilkuset wersetów biblijnych wybrałem kilkadziesiąt, by w ten sposób choć trochę przybliżyć powagę tego tematu, jakim jest oddawanie czci Chrystusowi przez prawdziwe Jego imię. Przyglądając się tym wersetom, stwierdzam stanowczo, że ludzie nie szanujący jedynego prawdziwego imienia Chrystusa, zupełnie nie rozumieją Nowego Testamentu i Dobrej Nowiny. Poziom zrozumienia Ewangelii jest na tak niskim poziomie, ze jestem przerażony. Jest to jednak poziom ogólnoświatowy, w którym teologowie wyróżniają się tylko pomysłowością, a pastorzy krasomówstwem. 

Ogólnoświatowa teologia chrześcijańska, bez szacunku do prawdziwego imienia Zbawiciela, nie osiąga nawet poziomu najniższego. Teologowie nie pojmują podstaw ewangelii, a to czego nauczają to jedno wielkie zwiedzenie. Oni nawet nie karmią się mlekiem typowym dla okresu niemowlęcego. 

Poniżej prezentuję listę ciekawych wersetów biblijnych wspominających o imieniu Pana naszego Jeszu. Zachęcam też do obejrzenia filmu.

Gwarancja zbawienia

Ludzie wymyślają różne powody, by tylko niczego w swoim życiu nie zmieniać. Chcą żyć po swojemu nie odmawiając sobie przyjemności grzeszenia, a nawet komfortu podróżowania przez życie szeroką autostradą. Edyta Geppert w swoim przeboju „Zamiast” śpiewała:

„Ile mam grzechów? któż to wie...
A do liczenia nie mam głowy
Wszystkie darujesz mi i tak
Nie jesteś przecież drobiazgowy.”

Inni uważają się za gorliwych chrześcijan, ale nazywają Chrystusa imieniem którego on nie otrzymał od Boga Ojca, tylko wymyślił je ktoś inny. Miliony ludzi wzywa fałszywe imię Chrystusa, a oni chcą iść z tymi tłumami. Mówią na przykład:

Bóg jest miłością i na pewno nie będzie robił problemu z powodu niewłaściwego imienia.

Jest to nie tylko nieuzasadniony sposób myślenia, ale nawet lekceważący Boga. Oto Bóg ma się dostosować do człowieka, który ma lekkie podejście do imienia Syna Bożego. Co bowiem stoi na przeszkodzie, by człowiek poznał i uszanował imię, które Bóg nadał swojemu Synowi? Co stoi na przeszkodzie?!

Paweł poruszył problem związany z poznaniem i wzywaniem tego prawidłowego imienia:

Czy sanhedryn jest Wielką Nierządnicą?

Około roku 1250 przed Chrystusem, Bóg postanawia powołać pomocników dla Mojżesza, miało być ich 70. 

Wtedy rzekł Pan do Mojżesza: Zgromadź dla Mnie siedemdziesięciu mężów spośród starszych Izraela, o których wiesz, że są starszymi ludu i nadzorcami, i przyprowadź ich do Namiotu Spotkania; niech tam staną razem z tobą.

Liczb 11:16 

I wyszedł Mojżesz, by oznajmić ludowi słowa Pana. Następnie zwołał siedemdziesięciu starszych ludu i ustawił ich wokół namiotu. 

Liczb 11:24 

A Pan zstąpił w obłoku i mówił z nim. Wziął z ducha, który był w nim, i przekazał go owym siedemdziesięciu starszym. A gdy spoczął na nich duch, wpadli w uniesienie prorockie. Nie powtórzyło się to jednak.

Liczb 11:25 

W okresie między 740 - 700 przed Chrystusem, prorok Micheasz odnotowuje, fałszywe działanie przywódców Izraela.

Nowy Rok a Pismo Święte [FILM]

Świętowanie Nowego Roku, znane w Polsce jako Sylwester, uważane jest za uroczystość świecką czyli wolną od religijnych naleciałości? Czy tak jest naprawdę? Dlaczego za nowy rok uznajemy pierwszy dzień stycznia? Czy ma to jakieś naukowe uzasadnienie? Czy wszystkie państwa, królestwa i narody uznają 1 stycznia za początek nowego roku? Co mówi Pismo Święte o dniu w którym zaczyna się rok? Czy słudzy Boży szukający uznania Bożego mogą spokojnie uczestniczyć w świętowaniu sylwestra? Na te i inne pytania staram się udzielić odpowiedzi w filmie nagranym na internetowym spotkaniu 1 stycznia 2017 roku.