W księdze Hioba znajdujemy opis przyjęć, jakie jego synowie organizowali, każdy w swoim dniu. Zdaniem wielu badaczy były to uczty z okazji urodzin, a zdaniem innych nie jest to takie pewne.
A jego synowie chodzili i urządzali ucztę i w domu każdego w jego dniu; posyłali też po swoje trzy siostry, które zapraszali, aby z nimi jadły i piły.
Hioba 1:4
Te same hebrajskie słowo יומו występuje w ośmiu miejscach Starego Testamentu. W tej samej księdze Hioba ale w trzecim rozdziale czytamy:
Wreszcie Hiob otworzył usta i przeklinał swój dzień. Hiob zabrał głos i tak mówił: Niech przepadnie dzień mego urodzenia i noc, gdy powiedziano: Poczęty mężczyzna.
Hioba 3:1-3
Co znaczy zwrot "w swoim dniu"? Postanowiłem sprawdzić w jakim kontekście jest użyte słowo hebrajskie, które tłumaczymy na: w jego dniu lub swój dzień. Z trzeciego rozdziału wynika że może to sformułowanie odnosić się do dnia narodzin, a wówczas znaczyłoby to, że synowie Hioba obchodzili urodziny. Byłby to biblijny przykład obchodzenia urodzin.
O to inne miejsca gdzie w tekście pojawia się to słowo:
Odwróć od niego wzrok, by mógł odpocząć, aż znajdzie upodobanie jak najemnik w swym dniu.
Hioba 14:6
Niech nie pokłada wiary w marności, gdy jest wiedziony na manowce, marnością bowiem okaże się to, co otrzymuje w zamian; spełni się to przed jego dniem. A jego latorośl nie wyrośnie bujnie.
Hioba 15:31,32
Nie będzie miał potomnych ani potomstwa wśród swego ludu i nikt nie ocaleje w miejscu, gdzie on przebywa jako osiadły przybysz. Na jego dzień ludzie na Zachodzie będą patrzeć zdumieni i drżenie chwyci ludzi na Wschodzie.
Hioba 18:19,20
Przeciw sprawiedliwemu zło knuje występny i zgrzyta na niego zębami. Pan śmieje się z niego, bo widzi, że jego dzień nadchodzi.
Psalm 37:12,13
Dawid dodał: Na życie Pana: On na pewno go ukarze, albo nadejdzie jego dzień i umrze, albo zginie wyruszywszy na wojnę.
1 Samuela 26:10
A co się tyczy ciebie, śmiertelnie ranny, niegodziwy księciu Izraela, twój dzień nadszedł w czasie końcowego przewinienia
Ezechiela 21:25
Z przykładów pokazujących użycie tego słowa wynika, że ten dzień to albo dzień narodzin, albo dzień śmierci. Mamy więc dwa szczególne dni, które w starożytności nazywano naszymi dniami. W jakim więc kontekście czytamy o synach Hioba, że urządzali uczty każdy w swoim dniu? Z pewnością nie mogło chodzić o dzień śmierci, bo tego jeszcze nie znali, musiało więc chodzić o dzień narodzin.
Jeśli szczerze przyjrzymy się innym przykładom, w których obchodzono urodziny, to trzeba przyznać, że sama taka uroczystość nigdy w Biblii nie został potępiona. Nigdzie prawo mojżeszowe nie zabraniało takich obchodów, ani też ci którzy to robili nie byli potępieni w Pismach Świętych. Natomiast śmiertelne wypadki jakie miały miejsce podczas tych uroczystości, choć same w sobie były złe, to jednak nie były stałym elementem związanym z rocznicą urodzin. Mogły się przydarzyć także przy okazji innych uczt.
Hiob zdawał sobie sprawę, że podczas uroczystości z winem może dojść do czegoś złego i dlatego po każdej takiej uroczystości organizowanej przez jego synów, składał ofiary przebłagalne za ewentualne ich przewinienia. Ponieważ każda tego typu uczta niesie za sobą ryzyko.
A gdy u każdego z nich po kolei minął dzień
ucztowania, Hiob posyłał i ich uświęcał i wstawał
wczesnym rankiem, i składał ofiary całopalne według liczby
ich wszystkich; bo Hiob mówił: „Może zgrzeszyli moi synowie
i przeklęli Boga w swym sercu”. Tak Hiob czynił zawsze.
Hioba 1:5
Nie ma biblijnych podstaw by przyjęcie urodzinowe uznać samo w sobie za złe. Są natomiast silne podstawy, by twierdzić, że synowie Hioba obchodzili urodziny.
Więcej szczegółów na temat urodzin i biblijnych przykładów znajdziesz pod linkiem:
___________________
krzysztof pomazańcowy
Posty
Fajny artykuł, my też obchodzimy urodziny.
OdpowiedzUsuń