Księga Mądrości o Synach Boga

Poniższe słowa w pierwszej kolejności możemy odnieść do Pana naszego Jeszu, który mimo prześladowań ostatecznie zostanie wyniesiony do chwały ku zaskoczeniu jego wrogów. W drugiej kolejności możemy jednak odnieść je do każdego, kto przyjął zanurzenie w imię Jeszu i krocząc Jego śladami, dochowa wierności Bogu Najwyższemu aż do śmierci. 

Wtedy sprawiedliwy stanie z wielką śmiałością przed tymi, co go uciskali i mieli w pogardzie jego trudy. Gdy ujrzą, wielki przestrach ich ogarnie i osłupieją na widok nieoczekiwanego zbawienia. 

Mądrości 5:1,2

Słowa te mają powiązanie z zapowiedzią, z Nowego Testamentu:

Oto nadchodzi z chmurami, i ujrzy Go każde oko i każdy, kto Go przebił. I będą uderzać się przez Niego wszystkie szczepy ziemi. Tak: Amen. 

Objawienie 1:7

...a także:

Walka o ziemię obiecaną, czyli Eloim cz. 5

Ziemia między rzeką Eufrat, a Nilem była przeznaczona dla potomków Abrahama od samego początku istnienia narodów. Zbuntowani Synowie Boży wiedząc o tym, osiedlili w tym miejscu inne ludy. Prowadzili do sytuacji, gdzie mocne i silne narody uniemożliwiały nowo powstałemu narodowi przejęcie władzy na swoim własnym terenie. Prawdopodobnie to było powodem, że naród ten musiał rozmnożyć się w Egipcie. Dopiero będąc bardzo licznym narodem mógł przejąc władzę na powierzonej mu ziemi. 

A synowie Iszraela rozradzali się, pomnażali, potężnieli i umacniali się coraz bardziej, tak że cały kraj się nimi napełnił. Lecz rządy w Egipcie objął nowy król, który nie znał Józefa. I rzekł do swego ludu: 

– Oto lud synów Iszraela jest liczniejszy i potężniejszy od nas. Roztropnie przeciw niemu wystąpmy, ażeby się przestał rozmnażać. W wypadku bowiem wojny mógłby się połączyć z naszymi wrogami w walce przeciw nam, aby wyjść z tego kraju. 

Ustanowiono nad nim przełożonych robót publicznych, aby go uciskali ciężkimi pracami. Budowano wówczas dla faraona miasta na składy: Pitom i Ramses. Ale im bardziej go uciskano, tym bardziej się rozmnażał i rozrastał, co jeszcze potęgowało wstręt do Iszraelitów. (…)

Faraon wydał wtedy całemu narodowi rozkaz: 

– Wszystkich nowo narodzonych chłopców Hebrajczyków należy wyrzucić do rzeki, a dziewczynki pozostawić przy życiu. 

Wyjścia 1:7-12,22 

Prawdziwa historia narodu wybranego. Elohim cz. 4

Przyznajcie JHWH, synowie Boży, przyznajcie JHWH chwałę i moc!

Psalm 29:1 

Bóg osobiście powołał do życia tylko Pierworodnego Syna. Później za jego pośrednictwem powoływał do życia kolejne byty niebiańskie, by wspólnie z nimi powołać do życia mieszkańców Ziemi. 

On jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym wszelkiego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone. On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie. 

Kolosan 1:15-17

O bytach niewidzialnych najczęściej mówimy, że są aniołami, a to tymczasem tylko ta część bytów, którą Bóg posyła do nas na Ziemię. Inne byty mogą być znacznie potężniejsze, ale niewiele o nich wiemy. Z Pism Świętych wyławiamy jedynie takie określenia jak Aniołowie, Cherubini (Rodzaju 3:24; Izajasza 37:16; Ezechiela 10:3 ), Serafini (Izajasza 6:2), Trony (Kolosan 1:15), Moce (Efezjan 1:21; 1 Koryntian 15:24), Panowania (Kolosan 1:15; Efezjan 1:21), Zwierzchności (Kolosan 1:15; 2:15; Efezjan 1:21; 1 Koryntian 15:24), Władze (Kolosan 1:15; 2:15; Efezjan 1:21; 1 Koryntian 15:24) cztery postacie zwierzęce (Objawienie 4:6) dwudziestu czterech starców (Objawienie 4:4), Archanioł (Judy 1:9) Książęta (Daniela 10:13,20,21; 12:1). 

W Piśmie świętym pojawiają się też sformułowania Synowie Boga. Teoretycznie wszyscy są dziećmi Boga, ponieważ wszyscy zawdzięczamy mu istnienie, ale określenie Synowie Boga jest w Pismach wyraźnie wyodrębnione dla jakiejś wyjątkowej grupy bytów niebiańskich. Tak jak Chrystus był Pierworodnym i Jednorodzonym tak też inni Synowie zdają się być wyjątkowi. O Posłach (aniołach) Biblia informuje, że są ich niezliczone ilości (Objawienie 5:11; 9:16), a tymczasem podział na narody miał się odbyć według liczby Synów Bożych (Prawa 32:8,9). Ilość narodów jest ograniczona, dlatego werset ten sugeruje, że liczba Synów Boga także jest mniejsza niż ogólnie wszystkich Posłów (aniołów). 

Sąd Synów Bożych, czyli o Eloim cz. 3

Pismo Święte wykazuje, że prawo mojżeszowe dali aniołowie (Wyjścia 3:1-4; Dzieje 7:30,31,35,38,53; Galatów 3:19), a nie Bóg osobiście, Posłańcy ci działali na chwałę Boga Najwyższego dlatego sami zostają anonimowi, w przeciwieństwie do innych książąt nieba (Daniela 10:13,20), którzy rywalizując ze sobą stworzyli panteon bogów (Elohim). Przywództwo nad zbuntowanymi Synami Boga przejął przeciwnik czyli szatan. Na czele Posłów oddających cześć Najwyższemu stanął Jego Syn Pierworodny, którego obecnie znamy pod imieniem Jeszu.

Samego Boga nikt nigdy nie widział, ani nie słyszał Jego głosu, mimo że czasem Pismo Święte pisze jakby Bóg się ukazywał lub przemawiał. Faktycznie zawsze robili to Posłowie w imieniu Boga. 

Nikt nigdy Boga nie widział. Jeżeli miłujemy się wzajemnie, Bóg trwa w nas i miłość ku Niemu jest w nas doskonała. 

1 Jana 4:12

Ojciec, który Mnie posłał, On dał o Mnie świadectwo. Nigdy nie słyszeliście ani Jego głosu, ani nie widzieliście Jego oblicza 

Jana 5:37

Jeśli więc czytamy, że Bóg powiedział to znaczy, że mówił Poseł (anioł) w imieniu Boga. Kiedy dzieło stwórcze zostało ukończone wówczas opiekę nad Ziemią i ludźmi otrzymali Synowie Boży. W praktyce to wyglądało tak, że mieli otaczać opieką ludzi stojących teoretycznie na niższym poziomie. Część Synów Bożych postanowiła wykorzystać daną im władzę, dla swoich celów, a nawet swojej przyjemności. O niektórych czytamy:

Eloim, czyli kiedy Najwyższy rozdzielał narody...

Kiedy czytamy że Bóg zrobił coś, ale zamiast liczby pojedynczej El występuje liczba mnoga Eloim, to znaczy, że zrobił to przy pomocy swoich duchów lub, że zrobili to aniołowie (Duchy) w imieniu Boga najwyższego. Eloim są Bogami ponieważ reprezentują Boga, ale także dlatego, że ludzie postrzegają ich jak Bogów z racji ich mocy i ulotności ciała. 

Warto w tym miejscu przypomnieć wypowiedź Pawła:

Choć faktycznie są nazywani bogami, czy w niebie, czy na ziemi, jest więc bogów wielu i panów wielu, ale dla nas jeden Bóg Ojciec, od którego wszystko i my do niego i jeden Pan Jeszu Pomazaniec, przez którego wszystko i my przez niego.

1 Koryntian 8:5,6

Jest to wypowiedź bardzo ważna, ponieważ pozwala zrozumieć, że choć Biblia wspomina o Bogach, to DLA NAS Bóg jest JEDEN. Nawet jeśli ktoś będzie z pomocą Pisma Świętego udowadniał, że Bogów jest lub było więcej, to i tak dla nas jest tylko JEDEN. 

Ta sama zasada obowiązywała naród wybrany. Bardzo często czytamy, że JHWH jest Bogiem Iszraela i ten naród jest własnością JHWH. 

Powiedz im: Tak mówi Pan JHWH: Tego dnia, w którym wybrałem Iszraela, kiedy podniosłem rękę przysięgając potomkom szczepu Jakuba, objawiłem się w ziemi egipskiej i podniosłem rękę przysięgając na ich korzyść w słowach: Ja jestem JHWH, Bóg wasz (Eloikem). 

Ezechiela 20:5

Słuchaj, Iszraelu! PAN jest naszym Bogiem, PAN jeden.

Prawa 6:4 

Jeśli przyjrzymy się uważnie temu co do Iszraela mówi Bóg, to zauważymy, że on jest ich Bogiem, a oni jego własnością, ale co z innymi narodami?