Jest wiele sprzecznych nauk w kościołach chrześcijańskich, mimo że Pismo Święte uczy, dość jasno co jest prawdą, a co nią nie jest. Skąd te rozbieżności się biorą? Prawdopodobnie z postawy będącej kontrą do innego wyznania. Luter, chcąc odciąć się od kościoła katolickiego, wybrał kilkadziesiąt punktów, na których zbudował nową religię. Podobnie robiły odłamy protestanckie, które często budowały swoje mniejsze kościoły w kontrze do katolicyzmu i głównego nurtu protestantyzmu. Zamiast „narodzić się od nowa”, reformowały „starą damę”, zmieniając szczegóły. Tak doszło do sprzecznych twierdzeń na temat duszy i ducha. Jednio, twierdzą, że po śmierci ciał nie ma duszy ani ducha osobowego, a inni, że jest i nie można go zniszczyć żadnym sposobem. Ponieważ w Pismach Świętych znajdujemy wersety na potwierdzenie oby, sprzecznych twierdzeń więc każdy kładzie nacisk na wybrane wersety, lekceważąc pozostałe lub sugerując dziwne ich wyjaśnienie. Tymczasem prawda często leży pośrodku i tak prawdą jest, że dusza nie umiera razem z ciałem, ale prawdą też jest, że umrzeć może i jeśli się nie nawróci, to w końcu zostanie zniszczona. Nie może jednak do tego dojść bez wcześniejszego jej osądzenia.
Zapraszam do zapoznania się z poniższymi wersetami, by samemu to sprawdzić.
Posty
